Havaalanında Karışık Düşünceler

Haziran 01, 2016

Havaalanına erkenden gelince kitabım bitti. Uçağın kalkmasına hâlâ çok var ve yanıma bir kitap daha almıştım ama diğerinin üzerine okuyamayacağım sanırım.

Bahar okuma şenliği bana güzel kitaplar kazandırdı. Yaz ise güzel anılar kazandırsın istiyorum.

Kaçak yaşıyormuşum gibi geliyor zaman zaman. Kitaba kaçıyorum, bloğa kaçıyorum, yapboz yaparken kaçıyorum film izlerken kaçıyorum. Zamanımı hiç sıkılmadan geçiriyorum,  evet, ama sıkılmaya izin mi vermeli acaba bazı bazı.

Sanırım yoruldum :)

Yarın akşama kadar uzanıp yatmayı hayal ediyorum. Patates çuvalı gibi :)

Canım birşeyler yazmak istiyor ama herşey kopuk kopuk.

Çocuklar yarışmada derece alamadılar. Hiddetlendiler,üzüldüler... Derken yeni robot fikirleri çıkartmaya başladılar. Kimi uçuk kimi inanılmaz, gülümsedim, uçuk ve inanılmaz şeyleri hayal edenler olmasaydı ne okurdu dedim.. Kazandıkları şeyler de çoktu bu arada, anlasalar da anlamasalar da.. Aynı zevkleri paylaşmanın aynı dili konuşmanın keyfine vardılar. Odalar arasında koşturdular, soğuk espri üretip durdular, çimenlere yayıldılar , yerlere oturdular...  Çok büyük hayallerin çok büyük kahramanları oldular. Ah, bütün çocuklara uzanabilseydi ellerimiz. Ah hepsi sevilip,öpülüp hayata öyle yolcu edilebilseydi. Gülümseyerek ve umutla bakabilseydi..


Benzer yazılarım

24 Yorum yap

  1. Ah acaba derece gelir mi diye ben bile beklemiştim. neyse sağlık olsun, baştaki üzüntü yerini yeni hedeflere ve heyecana bırakmış ya, sen ona bak.
    Foto geleceğin bilim takımının fotosu gibi görünüyor, akıllı akıllı bakıyor hepsi :D

    Son dileklerine tüm yüreğimle amin diyorum, amin amin amin. İçimin kanayan yarası sahipsiz çocuklar. :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Her sene bir çok derece aldıkları için moralleri bozuldu biraz ama bununla da yaşamasını ve kayıplarından kazanç çıkartmayı öğrenecekler :)

      Dileklerimizi gerçekleştirecek gücümüz olsaydı keşke..

      Sil
  2. Dahilerin hayatında başlangıçlar pek de iç açıcı değildir. Belki dahi olurlar :) ❤

    YanıtlaSil
  3. Merhaba,

    Yazınızı okuyunca geçenlerde aldığım ama henüz başlayamadığım yapbozum aklıma geldi; başlamak lazım :) Kopuk kopuk yazmak da fena olmuyor bazen :)

    Renkli günler!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Benim de iki kutu duruyor, artık oğluşun sınavı geçip masam bana kaldığı için onları yapmaya başlayacağım Engin.

      Evet kopuk kopuk yazmak iyi geliyor bazen...

      Sana da renkli günler :)

      Sil
  4. Foto cok eglenceli:) otelin koridoru galiba:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet Elçin, her akşam o koridorda bir aktivite vardı, robotlar, piknikler, koşturmalar :)

      Sil
  5. Bir dahaki sefere derece yaparlar artık. Şimdilik gezmiş görmüş olsunlar :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İlk defa yapamadılar, çok bozuldular Naz :) Bence de yaşadıkları yanlarına kâr kaldı, ileride anlayacaklar :)

      Sil
  6. Olsun, inanılmaz bir tecrübe! Sağlık olsun. Bu anlattıkların daha keyifli ;)
    Sen de sıkılacağım diye zorlama ne güzel bir sürü uğraş var keyfinin sesini dinle ;)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hahaha, keyfimin sesini dinleyeyim değil mi dAğInIk AnNe :) Dünkü yorgunluğum geçince bana da öyle geldi :)

      Sil
  7. sağlık olsun,ama en büyük derece orada var olmak değil mi?

    YanıtlaSil
  8. Pes etmeden yeni umutlara çabucak uzanmislar ne güzel: )

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet Şapşik Anne, yaz boyunca çalışacaklarmış :)

      Sil
  9. Bir de yat uyu yaa bosver :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sabah güzel dinlendim, pembe gözlüklerimi taktım, şimdi yine koşturuyorum :)

      Sil
  10. Otelin koridor duvarları onları gülümseyecek anacak bol bol :))))

    Onların hayalleri olmazsa biz ne yapardık :)))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle anacak Şebnem :)

      Hayalleri hep olsun, üçü gerçekleşmezse biri önünde sonunda gerçekleşir, değil mi :)

      Sil
  11. Bayılırım bazen boş boş oturup sıkılmaya:)

    YanıtlaSil