Havaalanına erkenden gelince kitabım bitti. Uçağın kalkmasına hâlâ çok var ve yanıma bir kitap daha almıştım ama diğerinin üzerine okuyamayacağım sanırım.

Bahar okuma şenliği bana güzel kitaplar kazandırdı. Yaz ise güzel anılar kazandırsın istiyorum.

Kaçak yaşıyormuşum gibi geliyor zaman zaman. Kitaba kaçıyorum, bloğa kaçıyorum, yapboz yaparken kaçıyorum film izlerken kaçıyorum. Zamanımı hiç sıkılmadan geçiriyorum,  evet, ama sıkılmaya izin mi vermeli acaba bazı bazı.

Sanırım yoruldum :)

Yarın akşama kadar uzanıp yatmayı hayal ediyorum. Patates çuvalı gibi :)

Canım birşeyler yazmak istiyor ama herşey kopuk kopuk.

Çocuklar yarışmada derece alamadılar. Hiddetlendiler,üzüldüler... Derken yeni robot fikirleri çıkartmaya başladılar. Kimi uçuk kimi inanılmaz, gülümsedim, uçuk ve inanılmaz şeyleri hayal edenler olmasaydı ne okurdu dedim.. Kazandıkları şeyler de çoktu bu arada, anlasalar da anlamasalar da.. Aynı zevkleri paylaşmanın aynı dili konuşmanın keyfine vardılar. Odalar arasında koşturdular, soğuk espri üretip durdular, çimenlere yayıldılar , yerlere oturdular...  Çok büyük hayallerin çok büyük kahramanları oldular. Ah, bütün çocuklara uzanabilseydi ellerimiz. Ah hepsi sevilip,öpülüp hayata öyle yolcu edilebilseydi. Gülümseyerek ve umutla bakabilseydi..