Ayşe Arman'ın  Muazzez İlmiye Çığ  ile röpörtajından 98 yıl yaşamanın sırrı:


1-) Öncelikle şanstan söz etti. “Kazalar da atlattım, hastalıklar da ama çok ağır bir şey yaşamadım” dedi, “Bir kere şanslı olmak gerekiyor!”

2-) Sonra, “Hayata hep Pollyanna gibi baktım” dedi. “Bu yüzden de şanslıyım. Kafam öyle çalışır benim, her şeyin iyi tarafını görürüm. Kolum kırılsa, ‘A ne güzel öbürü kolum sağlam, onunla neler neler yaparım' diye sevinirim. Uzun yaşamamda, pozitif olmamın da etkisi var. Çocuklarıma da öğretmek istedim. Küçük kız benim gibidir, büyüğü, ‘Ne Pollyanna'sı ben realistim!' der durur, bu biraz da yaratılış, ya var ya yok!”

3-) “Bir sürü insan kaybettim. Bu kadar çok yaşayınca, bütün sevdiklerimi neredeyse... Ama hiç geçmişe saplanıp kalmadım. Gelecekte de yaşamadım. Ben hep bugünü yaşadım. Bu da beni genç kıldı...”

4-) “Hep hedeflerim vardı. Küçük hedefler, orta hedefler, büyük hedefler. Kafam proje doluydu, yazılması gereken kitaplar, teslim edilmesi gereken işler, tamamlanması gereken çalışmalar. Ve yaptım. Hep çalıştım. Sürekli meşguldür kafam. Hâlâ öyle. Bu da beni canlı kıldı, bu yaşıma getirdi.”

5-) “Tatlı pek sevmem. Ve yemem de.”

6-) “Bir de yürürüm ben. Yıllarca işe yürüyerek gittim, geldim. Öğle paydosunda bile eve yürüdüm, yemekten sonra tekrar işe. Her gün en az 5-6 km. Uzun yıllar boyunca. Onun da etkisi vardır elbette...”

Not: Hep birlikte maşallah diyoruz bu arada. Darısı başımıza. Bence en önemlisi 4. madde. Amaçsız silinip gidiyor insan dünya üzerinden....