..............
Kasım 27, 2010Müziği biraz daha eğlenceli hale getireyim dedim. Dinlerken de 1996 yılına gittim bir anda.
Bakırköy Şubesi teftişi. Anneannemin aramızdan ayrılışı. Zu nun nikâhına son anda yetişmem. Şubedeki işlerimi erkenden bitirip iki hafta izin istemem. Herkesin şaşkın bakışları altında izni almam. (İzin dönüşü teftiş kurulunun en stres yaratan hatununun yanına verilmem başka tabi:) Kürşad'ın üniversite sınavı. Pendikte bir çaybahçesinde onun çıkmasını beklememiz. Side tatili... Gezdiğimiz çoklarca yer. Alanya'da arabamızdan çalınan eşyalarımızla birlikte giden fotğraf makinamız ve makaralarca film. Odamızdaki fare :)
Notaların arasına gizlenmiş de bir anda karşıma çıkmışlar. Sanki dün gibi herşey.
Zaman sanki yokmuş gibi gelir bazen. Bir kokuyla, bir şarkıyla bulursun kendini başka bir anda ... Ve sanki oradasındır hâlâ. Bir sabah, çocukların içerde kahvaltısını yaparken geçmiş olduğun bilgisayar başından Side'de ".ok gibi yandım" diye söylenen kardeşinin yanına ulaşır gülümsersin.
Herkese günaydın...
Yıllar sonrasında dönüp baktığımızda hâlâ bizi gülümsetebilen harika bir haftasonuna açılsın sabahımız....
3 Yorum yap
Off Handan bu anlattığını öyle çok yaşıyorum ki bu aralar... Fotoğraflarla oluyor bana en çok. Eski fotoğraflara baktığımda kendimi o fotoğrafın çekildiği ana gitmiş buluyorum. O anı yeniden yaşıyorum vs vs. Hayat ne tuhaf değil mi? Kimi zaman çoktan unutup gittiğin ya da unuttuğunu sandığın birşeyi bir anda hatırlayıveriyorsun ve de içini tarifi zor hoş bir duygu kaplıyor. Ne güzel anlatmışsın burada, bayıldım :)
YanıtlaSilsadece gülümsüyorum:))
YanıtlaSilEvet fotoğraflar da aynı etkiyi yaratıyor Selen. Anlatabildiğime sevindim :D
YanıtlaSilBak, yıllar sonra eminim Handan bi yazı yazdıydı ben de gülümsemiştim diye hatırlayacaksın Katre :p