^^^

Temmuz 02, 2008

Yine Metehan'ı doğurduğum kiloya ulaşınca yürüyüşlerime başlamaya karar verdim. Ama burada akşamları yürüyüş yapabileceğim bir yer yok. (Gerçi yatak odasında askılık olarak kullanılan bir koşu bantım var ama onu saymıyorum:) Dolayısıyla ben de sabahları erken yürürüm dedim ve pazartesi gününden beri sabah 6:30 da kalkıyorum. Çayımı demleyip yürüyüşe çıkıyorum. Yarım saat yürüdükten sonra Can'la sabah kahvaltısı yapıp onu işe yolluyorum. Ardından çocuklar da en geç sekizde ayakta olduklarından onların kahvaltıları geliyor. Mutfak toplanıyor. Yataklar yapılıyor falan. Herşey harika. Gelgelelim bende bir yorgunluk bir halsizlik. Saat dokuz olduğunda artık bir köşe bulsam da kıvrılsam modları. Hiç de öyle sabah kalkıp spor yapmış sağlıklı ve dinç bir görüntü çizmemekteyim. Daha çok dayak yemiş gibiyim :D

Benzer yazılarım

4 Yorum yap

  1. iki sabahtır bende aynı yürüyüş modundayım . Çok keyifli ama yorgunluk etkisi sıcaktan olsa gerek...Biraz uyu , gene başla...

    YanıtlaSil
  2. ben sana dayak atarım. sen kendini ne yoruyon şekerim.
    ayy ergenekon felan diyerek beni de içeri alacaklar diye sesim soluğum çıkmıyor kız. bu cumartesi halkımın arasına karışcam. bu sana son meşaşım olabiler. eğer 24 ay içerisinde benden haber alamazsan Tayyibe sor bakem. beni nereye koymuşlar bulursun belkinim.:O)

    YanıtlaSil
  3. yahu Handan sizin şu erken kalkmalarınıza hayranım,ben sekiz buçukta kalkıyorum daha erken kalkmayı denedim ama olmuyor.ev ahalisi de aynı saatte kalkıyor,birileri uyurken ayık olmak zor geliyor.

    yok mu bu işin bir sırrı??

    YanıtlaSil
  4. Ozii, valla biraz uyumaya çalışıyorum iyice sersemliyorum. Ama alışacak elbet bünye :)

    Anaaaaa... Aylinim balım gelmiş. 24 ayın 3 ayı geçtiydi habersiz zaten kaldı 21 ay. Yaz geldi huuu, buralara gelmiyor musun?

    İvriz, önce bir çocuk doğurup o çocuğun da itinayla sabahları 7 gibi kalkması lâzım ki bünye biraz alışsın :)

    YanıtlaSil