Müze çıkışı Tokyo'daki ilk ve en zayıf yemeğimizi yedik. İki adım daha atsaymışız çok güzel yerler varmış ama neyse serin bir kafede üzeri tavuklu sünger ekmekler geleneksel hissi vermese de bizi doyurdu.

Bu parkta o kadar çok yer var ki tabii ki biz her yeri, her tapınağı gezemedik. İşin acı yanı şu an gezdiğimizin hangisi olduğunu bile bilmiyorum. Doğa Tarihi ve Bilim Müzesi'ne ilerlerken karşımıza çıkan bir taneye girdik.

Bu sularla eller yıkanıyor . Nasıl olduğunu günler sonra Meiji'de öğrendik. Önce sol el sonra sağ el yıkanıyor , sol elle ağız yıkanıyor , yeniden sol el yıkanıyor, en son olarak da kap yıkanarak bırakılıyormuş..



Dilekler.





Eveet nihayet müzeye ulaştık. Aslında bu müze ile parkın kalanını dolaşmak arasında kararsız kalmıştım. Ama Londra'dakini gezememiş olan Metos için buradakini gezmek güzel olur diye düşündüm. Gerçekten de çok sevdi. Tamamını görememiş olsak da Japonya kısmını bitirdik en azından.

Müzede liselilere indirim vardı, bizimkilere de yaptılar.

Sesli rehber kiralanıyordu ama her bölümde ingilizce açıklamaların da olduğu bölümler olduğundan ihtiyaç duymadık.



Bu sarkaç en üt kattan aşağı sallanıyor. Saat kaçmış bulun bakalım :)


Takım yıldızlar kabartmalı, görme engelliler için.



Sismograf. Burada uzun bir tarihi vardı sismografların, tabi deprem ülkesi olunca.


Saat kısmı en sevdiklerimden.



Mikroskop .




Metos ve yılanları. Yılan delisi bizim oğlan. İzmir'deki evimizde  yaşasaydık  çok mutlu olurdu eminim. Orası yılan kaynıyordu :)





Sanırım bu bölüm müzede en hoşuma giden kısım oldu. Mağara insanlarından itibaren insanların gelişimini gösteren bu camekanların sonuncusu boş ve içine girilebiliyor. Orada "Unutmamalıyız ki biz de  gelip geçen zaman içinde bir kareyiz sadece " gibi bir şey yazıyor.. Çok güzel ve düşündürücü, değil mi ?


Her yerde minyatür canlandırmalar var, onlara da hayran hayran baktım.


Binanın içi.

Bir yerde rastladığımız gönüllü rehber bize binanın maketini gösterdi ve müze binasının uçak şeklinde olduğunu açıkladı. (Ne yazıkki o sırada fotoğrafını çekmedim, internet sitesindeki minik bir ikonda bulabildim sadece.)





Baksana çok sevimli değil mi diyen Metos.


Sevimli dediği şey ..


Japonya'ya düşen meteorlar.







Beş günün tamamını Ueno'da geçirsek ancak yeterdi her halde ama bizim artık yola koyulmamız lâzım.

Dikkat ederseniz Bilgiç'in pek pozu yok zira o bıkkın bir şekilde Akhiabara'ya gideceğimiz zamanı beklemekte :D





Bir kafede içecek molası. Güzeldi, lezzetliydi ve dinlendiriciydi amma bir daha otomatlarla idare etmeye karar vereceğimiz kadar pahalıydı :D


Parktan çıkmaya yakın el izleriyle sütunları fark ettik.  Spordan sanata ünlü Japonların el izleriymiş .


Tanıdık birisine bile rastladık..




Günün geri kalanını geçirdiğim yer de burası :) Kepenkler inmeseydi bizimkiler çıkacaklar mıydı bilmem :)


Akhiabara'da mutlu iki çocuk, ay pardon geç oldular artık ya :D

O sırada bilmiyoruz tabi ama her  akşamı orada geçirdik.

İyi ki otele yirmi dakika mesafedeydi :)

Yarın bulduğum ve gittiğim için en mutlu olduğum müzelerden biri onun yanı sıra en çok para verdiğimiz diğeri var sırada.

Şimdilik serbesttisiniz, dağılabilirsiniz anacım :D