Farkında Olmadan Fark Yaratan Küçük Önemsiz Anlar

Haziran 04, 2014

Bilgehan'ı okuldan almaya giderken sokakta iki kedi bir arabanın altında ürkünç boğuşma sesleri çıkartıyorlardı. Dertleri neydi bilmiyorum.

O sokaktaki kreşlerden birinden çıkmış iki çocuk vardı. Birincisini bebek arabasında birisi itiyor yanındaki kadınla konuşarak ilerliyordu.

-Haydi çabuk gidelim, üzerine atlar insanın bunlar. Aman aman..

Diyerek yanımdan geçtiler, arabadaki çocuk da dikilmiş, pür dikkat bakıyordu.

Arkadan annesinin peşinden yürüyen bir ufaklık daha geliyordu.

-Anne ne oluyor?

Annesi sakin şekilde giderken cevapladı hemen.

-Kediler oyun oynuyorlar .

Çocuk da sakince gitmeye devam etti...

Bir gün bebek arabasındaki çocuk neden kedilerden bu kadar kaçıyor diye düşündüklerinde bu anın ne kadar etkili olabileceğini düşündüm o an ben de...

Hiç bir zaman sokakta kedi köpek sevengillerden olamadım. Korkup kaçmadım da ama seviyeli bir ilişkimiz oldu :-)

Çocuklar küçükken ben de ürküyordum bir şey yaparlar diye bazen. Ama dediklerime hep çok dikkat ettim. ( Bilgehan'ın kendi kadar bir kediyi tutmuş getirdiği anda "Aaaaa" diye bağırmam sayılmaz, şok olmuştum o sırada:-) Ve asla ama asla kedi geliyor, köpek ısırır diye korkutmadım .

 Gerçi bir ara oğlanları psikopat yapar mıyım acaba diye düşünmedim de değil. Anacım bak cici kedi diyorum ama kedi oğlanın elini kapacak neredeyse, haliyle o bakmazken kovmaya çalışıyorum. Bir gün "Cici kedi, cici kedi" diyerek kediyi tutup paralayacak diye endişelendiydim açıkçası. Bir sorun çıkmadı, iyi idare etmişim:-)

Nereden nereye geldim...Neyse anladınız siz konuyu:-)

Benzer yazılarım

19 Yorum

  1. :-) İyi akşamlar Havva:-) Benden de sevgiler:-)

    YanıtlaSil
  2. Benimde çok seviyeli bir ilişkim var ama Arda küçükken kendisi kadar köpeklerle gelince odum patlardi belli etmemek için çok ugrasirdim

    YanıtlaSil
  3. Hiç anlamıyorum ben hayvanlardan uzak duranları desem, bir kaplana bile sarılabilirim ☺️

    YanıtlaSil
  4. iki anne iki farklı tutum ve iki farklı yetiştirme.

    YanıtlaSil
  5. senin durumunla ilgili bir şey diyemicem şeker ama ben başıma geleni paylaşayım.Ben hayvanları çok severim. kızım ve çocuklarımda öyle. Evde kedi besler iken balıkçının kedisi 1.5 yaşındaki kızın elini ısırmıştı. Zavallı kuduz iğnesi olmak zorunda kaldı. o yaşta. Kızım şimdi kedileden ve hayvanlardan korkuyor. Severken çok tedirgin.

    YanıtlaSil
  6. Hiç sorma Kadriye, korkuları çocuklara bulaştırmamak için bayağı uğraşıyor insan değil mi:-)

    Ha ha ha GeCe benim de börtü böcekle aram iyidir. Örümcekleri çok severim meselâ:-)

    Nihal, her şey etken olabilir, önüne geçemeyeceğimiz bir sürü şey var, sadece elimizde olanlara dikkat etmek gerekiyor sanırım. Mesela ben o kadar korkutmadan yetiştirmeye çalıştığım halde dilmlerin jenereğinde icerki odaya kaçan bir oğlum var, ne yapsam kâr etmiyor:-)

    YanıtlaSil
  7. canim haziran ayi butun hayvanlarda libidonun tavan yaptigi aydir mesela :):):) ondandir ondan :):):)

    YanıtlaSil
  8. evet tepkiler önemlidir, seni model alan bir kuzucuklar varsa yanında :)
    güzel bir sabah dilerim handancım :)

    YanıtlaSil
  9. Kedilerde mart değil miydi o İnya.. Gerçi bizim buranın kedileri besili, derdi yok tasası yok, gel keyfim gel, aya mı bakar :)

    Günaydın Bahar :)

    YanıtlaSil
  10. Bende çekinirim, kediden köğekten. bunda annemin payı muhakkak vardır. Zira kendisi sokakta hayvan sevmeyen biri. Sevemiyor. E bizde ondan görmemişiz. :)
    Eskiden köpeğimiz vardı ama ben pek hatırlamam, küçüktüm. Öldürmüşlerdi, yani zehirlemişler hayvanı. Başkada bakmadık zaten.
    yeğenim meraklıdır. Küçükken yeni yürümeye başladığı vakitler peşlerinden koşardı. kuyruklarını tutmaya çalışırdı. :D E bizde kuyruk acısı fena olur diye korkardık, hayvan birşey yapacak diye. Neden çocuklar en çok kedilere meraklı gibime geliyor. Yavru kedileri alırlar, oyuncak gibi ellerinde gezdirirler.
    Ama bir başka yeğenimde, aksine kedileri köpekleri hiç sevmez. Kedileri kovalar, köpeklerden kaçar. :) :)

    YanıtlaSil
  11. İşin ilginç yanı kedilerle köpekler küçük çocukları biliyor ve onlara daha müsamahalı davranıyor Hayalperest:-) Ne güzel değil mi:-)

    Yok, ben de sokakta hayvanları sevemem, sevmeyenleri de ayıplamam çünkü o elde olan bir şey değil. Ama çok uğraştım çocukları korkutmamak için.

    YanıtlaSil
  12. O değil de köpek korkumun benzer bir ayrıntıda gizli olduğunu düşündüm :(

    Sayende düşündüm bunu...

    YanıtlaSil
  13. ha ha ha ....
    dediğin çok doğru , çocuklara ne verirsen gelecekte onu görüyorsun.... her şey için geçerli bu tabiki ,
    Tarık mesela benim gibi kedi sever , köpeklerle mesafeli ama sevmeye seviyor.... yazlıkta bir shine' miz(Alman kurdu) vardı ,Tarık 2,5 yaşında ,tahmin edersiniz ki oğlumun iki katı hatta 3 katı büyüklüğünde , yerde bulduğu karıncalı galetayı bir kurdun ağzına bir kendi ısırarak bir yiyişi vardı,ben kalp krizi ile bayılma arası birşeyler geçirsem de ,susup oturdum , çok eğleniyordu benimki bir de öpüp bitti dedi :)))))

    any :))))))

    YanıtlaSil
  14. Olabilir Zeugma.. On seansta bu korkuyu yenmeyi sağlayan psikologlar varmış diye duymuştum. ( Seansı atıyor olabilirim:-) Nasıl yapıyorlar acaba?

    Oy yerim ben Tarık'ı:-) Ay adam benden kocaman oldu nereye yiyorum ama bir an küçüklüğü geldi gözümün önüne Any:-)

    YanıtlaSil
  15. dimi ne şekerdiler veletler şimdi kocaman oldu, neyse şimdilik bilgiçle idare ediyoruz, bir iki seneye o da büyür .pöh...

    any :)))))

    YanıtlaSil
  16. Ha ha ha, kız o da geçti bizi neredeyse. ( Ortalama olarak söyledim neredeyseyi, seni çoktan geçti de bana da yaklaştı:-)

    YanıtlaSil
  17. Su kedilerden oldum olasi hep ürkerim, sevemedim gitti (ay Daisy duymasin):) Nedenini de bilemiyorum tam olarak. Benim de bir cocukluguma inilse bir zahmet iyi olacak galiba. Platonik bile olmadi hic iliskimiz:)

    YanıtlaSil
  18. Kim bilir nelerden etkilenip böyle oluyoruz Ayşe.. Daisy bize kedi terapisi yapsın:-)

    YanıtlaSil