Neye Rastlayacağını Bilemezsin Dolapları Düzeltirken...
Şubat 10, 2016Kutuların içindeki ne işe yaradığı belli olmayan kablolar, şarj aletlerinin falan arasında gördüm...
Mavi gözler,sevgi dolu bakışlar, kocaman sarılışlar, yeri dolmayan özlemler gördüm onda..
Televizyonun kim bilir nerede. Ama kumandası bende kalmış. Sen olsaydın televizyonu da çalışırdı eminim hâlâ...
Elini tutar gibi tuttum. Düğmelerine dokundum. Her biri ile nasıl uğraştığın geldi gözüme. Hiçbir şey eskimezdi bizim evde..
Ortasındaki iki vida da senin eserin :) Evimizde ikinci televizyon olsun diye vermiştin bunu. Zaten diğer televizyonumuzu da sen almıştın. Yine modelini seçmemi bekleyemeden :) İlk cep telefonumu da sen almıştın ya. Onda da bekleyememiştin :) O telefon da yok artık. Ama numaram 18 senedir aynı. Senden hatıra. Değişemem ki. Sürekli bir yerlere giden kızını merak eden babanın hediyesi.
Ah babacığım...
Şimdi şu kumandanın tuşlarına bassam, sen çıkıversen karşıma. Sarılsam kocaman, hiç bırakmasam...
31 Yorum
Nasıl bir hatıra değil mi, dokunduğu şeylere dokunmak..
YanıtlaSilYa Şenay,günlük hayatın sıradan bir ayrıntısı bile neler neler taşıyor üzerinde...
Siliçimi çektim derince,ne denebilir ki.....
YanıtlaSilSözlerin bittiği yer Sevda.
Silhuzur içinde olsun.
YanıtlaSilAmin Aze.
SilAh handan
YanıtlaSilany
Ah Any...
SilEskilerden hala yazan birilerinin varlığına mı sevineyim, yoksa ortasında iki vida bulunan kumandadan yola çıkarak baba hasretinin harika bir cümle kurgusuyla yazılmasına mı..?
YanıtlaSil...Rahmeti bol olsun...
Merhaba Çocuk, sen hâlâ buralarda mıydın :)
SilAmin.
Off.. Yine burnumun diregini sizlattin be Handan'cim...
YanıtlaSilArada oluyor öyle işte Ayşecim.
SilNurlar içinde uyusun Handanım...
YanıtlaSilÖzlem her gün büyüyor içimizde....
Amin Şebnem. Hem de nasıl büyüyor.
SilAh eşyalara yüklenen o anlamlar, hatıralar..Çok derin olmuş yazı, hele fotoğraflar. Yaşarken kıymet bilmemek noktasındayım ben, daha bir zor geliyor böyle yazılar..
YanıtlaSilAh Elif, yaşarken sımsıkı sarılmak kocaman öpmek her halini içine çekmek lâzım bol bol...Tek tesellim bunları yapabildiğim kadar yapmış olmak.
SilKaybettiklerimizden kalanlar ne kadar kıymetli değil mi? Parmak izleri var sanki eşyalarda kokuları var adeta. Fotoğraflardan çok etkilendim hüzün sardı dört bir yanımı. Çok zor onlarsız yaşamak çok. Nur içinde yatsın. Allah mekanını cennet eylesin.
YanıtlaSilHem de nasıl kıymetli Ülkü. Ben evde eski bir şey tutmam pek normalde, ama bunu atmaya elim gitmiyor işte..
SilAmin.
Handan...
YanıtlaSil...
Silallah rahmet eylesin...
YanıtlaSilçok güzel bir anı çok güzel bir yazı olmuş... keyifle hüzün aynı yerde bu kadar güzel işlenebilirdi
sevgiler...
Amin Pınar, teşekkürler.
SilHassas duygular içerisindeyim zaten. Gözlerimi kırpıştırıp duruyorum klavyeye dokunurken...
YanıtlaSilBazen diyorum ki iyi ki bu kadar çok özlediğim bir babam var Kahve Yanı. O sevgiyi ve duyguyu yaşamış olduğumun br kanıtı...
Silo kanıt en değerli hazinen aslında ama işte duygu seli...
SilBu yazını sonuna kadar okuyamadım iş yerindeyim çünkü ağlamak istemiyorum:(
YanıtlaSilAkşam yazısıydı, sabahları bünyeye iyi gelmiyor pek Kadriye :)
SilBABA İLE YAŞANAN ZAMAN DİLİMİ BAŞKA BİŞEY HANDAN CIM.
YanıtlaSilKesinlikle Tülin.
Silağladım.
YanıtlaSilbu fotoğrafı ilk yayınladığın yazını okuduğumda olduğu gibi.
Allah rahmet eylesin, yeri cennet olsun.
Hiç hatırlamamaktansa hatırlayıp ağlamayı tercih ediyorum De Kubad. Sevdiklerimizden hiç ayrılmak zorunda kalmasak keşke.
SilAmin.