Evet sadece sıradan bir gün olarak da düşünebilirim, ne fark var ki de diyebilirim. Ya da bunu bir kutlamaya dönüştürebilirim. Ah ben her şeyi kutlamaya dönüştürebilirim :)

Hem de aile aktivitesine dönüştürebilirim ki en güzeli de bu :)

Meselâ bu hafta sonu öksürük aksırıkların arasında ateşin düştüğü anlarda erkeklerimi masa başında toplayıp yılbaşı kartlarımızı hazırlamayı başardım. Seninki güzel, benimki yamuk, bak şimdi nasıl harika olacak kıkırdamalarıyla birer kar tanesi de kesip astık.

Ama öncelikle geriye dönüp sevdiğim fikirlere bakalım, bugün yaptıklarımızı en sona saklayayım.

Ooo sekiz yıl geçmiş, Yalova'daydık bu kartları hazırlarken. Bir dergide çıkmıştı, kendimiz kesip biçip yapmıştık. Sanırım o zamandan beri de hep kendimiz yapıyoruz. Bu bir tanesini de saklamak üzere yazmıştık, herkese tavsiye ederim, arada bakmak çok keyifli :)


Severim onların küçük ellerini :)


Bir senesinde evdeki plastik hayvanları simlemiştik.


Yılbaşından sonra indirime girdiğinde çok ucuza aldığımız bu seti ilk sene böyle kullanmıştık :)


Yumurta kabına bakıp da çam ağacı nereden aklıma gelmişti hiç bilmiyorum.


Hatta bir de plastik ışıklı oyuncakla birlikte renkli ağacımız olmuştu.



Her sene yılın en uzun gecesinde süslemelerimizi yapıyoruz. Tabi aburcuburlarımız ve müziğimiz de oluyor. Çok eğleniyoruz.

Bu ağaç süsleme işi aslında hristiyan işi gibi gözüküyor ama bence alakasız. Çok daha öncesine dayanan bir gelenek, adamlar bayramlarına eklemişler. Eski Türklerin de en uzun gecede akçaçamı süsleme gelenekleri varmış meselâ. Nardugan Bayramı 'nı merak edenler viki amcaya bakabilirler. (Tık)



Fikirlere devam edelim :) Bir senesinde bir mağazanın hediye paket kâğıdından bu peçete halkalarını yapmıştım.



Kuru dallar en sevdiğim süsleme araçları. Üzerine kar spreyi sıksanız bile yeter başka bir süse gerek yok.


Burada bir de dilek kartları asmışız. Yine peçete halkası gibi kestiğimiz kartların arkasına dileklerimizi yazmıştık.


Bu da evde yapılan harika süslerden. Dilimlediğiniz portakalları 175 derecede fırınlıyorsunuz. Dadaaam,  çok güzel değil mi?


Kurumuş yapraklara kar spreyi. Biz ışıklı yapmıştık ama ipte de güzel duruyor.


Eski bir fanila ve şeker paketleri yuvarlanarak yapılan toplar, kumaş boyasıyla da boyayarak bu komik süsü oluşturmuştuk.


Çam kozalaklarını toplayıp koyduğum kâseyi ışıklandırınca yılbaşı kâsesi olmuştu.


Kozalaklar da kuru dallar kadar harika, hem çocuklarla toplamaya çıkarken yanımıza çay ve kek falan alıp küçük bir kış pikniği de yapıyoruz.


Bu da en pratik ve güzel görünümlü ve güzel kokulu olanlardan. Portakala karanfilleri istediğiniz gibi saplıyorsunuz, işlem tamam.


Bir kaç yemek sunumu da vereyim. Peynirlerden minik çamlar. Patates püresinden yonca. Pazı kavurması ve yoğurttan karlı çam ağacı. Mozarelladan kardan adam.


Milföy tatlısı için milföyleri pişirmeden kurabiye kalıbıyla kesip çamlık üzerine de pudra şekeriyle kar.


Bakın orta sağda yine kuru dallarla yaptığımız duvar süsü var.


Bu melekler kâğıt tabaktan. Pratik ve güzel.


Bu da bir mağazada görüp, biz bundan yaparız ki projem. Babalarıyla testere kullanıp kesip biçerken çok mutlular :)


Gördüğüm süs masa üstü süsüydü, benim duvara astığım hali çok daha güzel oldu bence. Uzun bir süre duvarda kaldı bu süs.


Bu da geçen seneki süsümüz. Çikolata ve şekerlerden yaptığımız kızaklar. Hem güzel hem lezzetli :)

Gelelim bugüne :)

Metos kar tanesi yapmayı internetten bulup öğrendi, bize yaptırdı.





Küçükler kapının üzerine.


Büyükler antrenin tavanından sarkıyor.


Bunlar da benim süslerim. Bu kavanozu geçen sene hediye fuarından almıştım. İçinde şeker vardı. Bu sene de toz şekeri kar olarak koyup içine minik kardan adamımla kar tanesi resmi olan taş yerleştirdim.


Hızımı alamayınca başka bir kavanoza da bu şeker evi koydum.

Kardan adamla ev Noel Pazarı'ndan alınmıştı, bak onları göstermemiştim sizlere. Bir dahaki yazıya bahsedeyim aldıklarımdan :)


Son olarak da bunu mutfak dolabıma yaptım. O da girsin yeni yıl havasına diye.

Dünya üzerinde kötülükler,haksızlıklar, üzüntüler hep var. Sıradan hayatlarımızda çaresizlikler,umutsuzluklar hep var.

Madalyonun diğer tarafının olduğunu, güzellikler, mucizeler ve iyiliklerin de bulunduğunu unutmayalım.

Çocuklarımıza geri dönüp baktıklarında içleri sımsıcak olarak hatırlayacakları bir çocukluk bırakmak için bütün karalara inat elimizdeki tüm renkleri kullanalım.

Zaten hayat bir varmış bir yokmuş. Gerisi o kadar boş ki.