Bugünü özgür günüm ilan ettim, ergene bağlamayı düşünüyorum. 

Ergene bağlamak,  dört kişilik düşünmeyi bırakıp sadece kendi yapacaklarımı yapmak. 

Yoksa ergenler sabahın sekizinde  kalkıp kirli pizza tepsisi sürtüp pazara gitmek üzere hazırlanmazlar, biliyorum ama. Yapmak zorunda değilim modunda kalkınca amaaan bütün gün benim zaten, yapiim de aradan çıksın diyorum ilginç bir şekilde. 

Şimdi pazara gideceğim, dönüşte fırına uğrayıp yeniden düzenli beslenmeye başlama öncesi son günümün tadını çıkartacak şeyler alacağım, eve dönüp keyfime bakacağım.

Telefonumdaki bütün oyunları sildim, hahah, oynayacak bişey bulamadıkça yazı yazıyorum, kitap okuyorum, yakında yapbozun başına bile geçerim.

Yağmurlu bir sabah. Yeni kitabıma gömülmek için harika bir ortam. 

Hepinize mutlu pazarlar.

Siz de bırakın çamaşırı bulaşığı, bugünü,  hiç değilse bir kaç saatini kendinize ayırım. Dale Carnegie'nin Üzüntüyü Bırakıp Yaşamaya Bak kitabında söylediği su geçirmez bölmelerden birisinin içine girip ergene bağlayın. Bak valla düşünüp niyet etmesi bile güzel.