Bir Bahar Temizliği de Bize Lâzım
Ekim 24, 2021
Sabah mutfağa girdim, bizimkiler uyurken biraz duolingodan fransızca çalıştığım için kulağımda kulaklığım vardı. Tam çıkartacaktım ki onunla müzik dinleyebileceğimi fark ettim. Çocuklar küçükken ağlarlar ya da beni çağırırlar diye kulaklıkla müzik dinleyemiyordum. Bir şekilde kalmış öyle. Sonra düşündüm ki acaba hayatımda bana böyle asılı kalmış kaç tane alışkanlığım var. Artık hiç manası kalmamış ama ben yapmaya devam ediyorum hâlâ. İnsan dolapları döküp temizlediği gibi kendisini de önüne döküp üzerine yapışmış gereksiz şeyleri ayıklamalı...
16 Yorum
Her bakımdan hafifliktir...
YanıtlaSilHem de nasıl Zeugma.
SilYaa şu duolingo ya başlayıp, başlayıp bırakıyorum Handan. Kulaklık iyi fikirmiş :) Sen bırakırken ben başlayayım bari :)
YanıtlaSilBen çok mutluyum dualingodan. Tamamen unuttuğum fransızcayı yeniden kelime kelime hatırlıyorum :)
SilBen de aynı nedenle uzun zaman kulaklık kullanamadım yeni alışıyorum 😁
YanıtlaSilEvet ya, nasıl içimize işlemişse :)
SilEn sevdiğim şey, kulaklığı takıp dünyadan kopmak ya da bir kitaba gömülüp tüm dış seslere kapatmak zihnimi :) Gereksiz alışkanlık temizliği fikrine bayıldım :) Kolay gelsin <3
YanıtlaSilTeşekkür ederim :)
SilGereksiz şeyleri ben de ayıklayayım bir ara:)
YanıtlaSilAyıklamak lâzım Ebemkuşağı.
SilKeşke yapabilsek ne yükler var kim bilir de işte, du bakalım az ötede oynamak için daha biraz vaktimiz var gibi :D
YanıtlaSilHem de çoook yüklerimiz vardır, gereksizleri atalım Eylem :)
SilÇocuklar küçükken kullanılmıyor sahiden. Ben birkaç senedir özellikle yemek yaparken kulaklıkla geziyorum:) Podcast dinlemek iyi oluyor.
YanıtlaSilYalnız bir kulaklıktan yola çıkıp düşüncelere dalmak...:) Biz kadınlara özgü hareketlerden:) Anlamı kalmamış alışkanlıklarından çok daha keyifli yeni alışkanlıklara gönül rahatlığıyla geçmeni dilerim. Gerçekten hepimize lâzım.
Bir kulaklıktan oraya nasıl geldim ben de bilmiyorum Sezer :)
SilEvet, hepimiz anlamı kalmamışları bırakıp yüreğimizi sıcacık yapanlara daha çok yer verelim bundan sonra.
Aklıma askerlikle ilgili bir hikâyeyi getirdi bu durum. Zamanında bir bank boyandığı için oraya kimse oturmasın diye başına nöbetçi bir asker dikmişler. Bank kuruduktan çok sonra bile başında asker nöbet tutmaya devam etmiş :-)
YanıtlaSilEvet, tam o hikâyedeki gibi davranıyoruz bazen :)
Sil