Pazar sabahı Bilgiç'le birlikte havaalanında Metos'u beklerken yanımdaki korkuluğa asılı bir çantayla aklıma bir sürü kötü şey gelmişti. İlk olarak annem burada olduğumu biliyor neyse ki dedim (Sürpriz yapacağız ya kimsenin haberi yok), bu çanta burada patlasa ne kadar yere kaçılır ki dedim, o kadar güvenlikten geçtik saçmalama Handan dedim. O arada bir çocuk gelip çantaya bir şeyler koyup alınca rahatladım ama içimde yine de bir sıkıntı vardı, sırf şunları düşünmek bile ne kötü diye geçirdim aklımdan.
Bu akşam sofradayken Can aradı, ben indim yoldayım diye. İftar zamanı yollar da açıkmış sofraya yetişti ucundan. O yemek yerken arayan bir akrabasıyla haberi aldık. Bir saat geç inse uçağı şu anda ne durumda olurduk düşünmek bile istemiyorum. Bir taraftan da içimdeki rahatlama duygusu kendimi suçlu hissetmeme neden oluyor.
Hayatta insanın başına herşey gelebilir. Allah'a emanetiz sonuçta ama böylesi zalimliklere isyan etmemek elde değil.
Allah, eylemleri yapanları, onları kukla gibi oynatanları, bunlardan faydalananları, masum insanların kanı üzerinden politika yapanları kahretsin.
Nasıl bir ülkede nasıl bir dünyada yaşıyoruz? Nedir bu insanların alıp veremedikleri. Anlayamıyorum, hiç anlayamıyorum.
Bu akşam sofradayken Can aradı, ben indim yoldayım diye. İftar zamanı yollar da açıkmış sofraya yetişti ucundan. O yemek yerken arayan bir akrabasıyla haberi aldık. Bir saat geç inse uçağı şu anda ne durumda olurduk düşünmek bile istemiyorum. Bir taraftan da içimdeki rahatlama duygusu kendimi suçlu hissetmeme neden oluyor.
Hayatta insanın başına herşey gelebilir. Allah'a emanetiz sonuçta ama böylesi zalimliklere isyan etmemek elde değil.
Allah, eylemleri yapanları, onları kukla gibi oynatanları, bunlardan faydalananları, masum insanların kanı üzerinden politika yapanları kahretsin.
Nasıl bir ülkede nasıl bir dünyada yaşıyoruz? Nedir bu insanların alıp veremedikleri. Anlayamıyorum, hiç anlayamıyorum.
- Haziran 29, 2016
- 21 Yorum