Oynamadan saklanan oyuncaklara dönmesin hayat...

İnsanın sevdiklerine yakın olması çok güzel blogcum.

Seneler evvel tam Metehan 'ın doğumunda evdeki herkes hasta olmuştu. Karnım burnumda hepsine bakıp bir yandan da doğum sancısı gelsin diye beklerken ben de ateşlenmiştim en sonunda.  Bir tanıdık yoktu etrafta, annemle hasta hasta kendimize çorba pişirmeye çalışmamızı hiç unutmam. Ne kötüydü.

Dün Aynur geldi yanımıza. Yemeğimizi hazırladı. Ateşim kırkları aşınca soğuk kompres yaptı. Kılımı kıpırdatacak halim yoktu, nasıl makbule geçti. Kürşad'ın masajı her yerim ağrırken rahatlattı beni.  Bugün kuzenim arıyor istediğiniz bir şey var mı diye.

En büyük zenginlik sevdiklerinle bir arada olmak.  Çok şükür.


Şöyle insana enerji veren bir fotoğraf koyayım blogdaki hastalık havası dağılsın.

Hepinize günaydın, sağlıklı bir güne açılsın sabahınız :)

Sabaha karşı acile gidip serumlarımızı yedik. İki gün bu ateş devam edermiş. Ki ediyor yine 39 lara ulaştı. Öksürdükçe boğazımız parçalanıp midemiz dışarı fırlamasa daha iyi olacağız ama bakalım artık.

Son bir aydır sürekli bir hastalık durumları. Sürekli bir şeyler oluyor. Nezle,öksürük,düşme,çarpıntı,boğaz ağrısı. Allah'a çok şükür hiçbiri çok önemli değil ama yoruldum.

Tam toparlandık derken bu gece annem de ben de ateşlendik.

Towandaaaaaaa!!!!!!!

Ama bu kadar da olmaz ki.. Sıktın ha...

Cidden sıktın 2016. Şimdi ben yatmaya gidiyorum. Kendine çeki düzen vermek için sabaha kadar süren var. Ona göre.

Dün öğleyin yine sıvadık kolları. Akşama hazır olsun diye pastamızı hazırladık.

Çocuklarımla mutfağa girmeyi seviyorum. En basit şey yaparken bile o kadar çok şey öğreniyorlar ki. Üstelik işimize de yaradı, Metos Kanada'da kendine omletini pişiriyor istediği zaman. (Üşengeç olmasa daha neler yapar da :) Kimseye muhtaç olmaması çok hoşuma gidiyor :)


Bu da akşam tembellik yapan oğluşa beş test beş testtir diye hazırladığım tabela :) Sessizce karşısına geçip kartonu gösterdim anında masa başındaydı :)

Allahım ağabeyine üç yüz soru çözmeden bilgisayara geçme derkene bu maymun dört test çözsün diye bi göbek atmadığım kalıyor. Ne günlere kaldık :)

Uruguay'ın Eski Devlet Başkanı Jose Mujica'dan...

Ne kadar doğru...

The Zone Maslak'a gittik bugün. Çocuklar için güzel bir yer. Bizim için biraz küçük kaldı ama yine de eğlendik doğrusu. Özellikle ilkokul çocukları için çok daha güzel olabilir.


35 TL giriş ücreti. Çocuk yanında bir veli girebiliyor. Yanınıza bir abla veya ağabey geliyor. Gösteriyor içerideki yerleri. Ne yazık ki bir kısmı bozulmuş, yine de çocuklar pek mutlulardı.

Matematik sergisi dışında trambolin ve film gösterilen kısım da var. Dışarda babamız beklediğinden filme girmedik artık.

Uniq İstanbul'da açık hava buz pateni pisti de varmış ama hava o kadar soğuktu ki o da başka zamana kalsın dedik artık.

Migros'tan zıplarken terleyen Bilgiç'e fanila, tişört alıp birşeyler yedikten sonra eve döndük.

Bu arada D&R'da Arnold Schwarzenegger'in eski komik filmleri üçlü paket halinde satılıyordu. Onu aldık. Anaokul Polisi'ni izlemiştik ama İkizler ile Ufaklık'ı bulamamıştık daha önce. Bilgiç ödevini bitirsin onlara bakacağız birazdan :)

Daha da önemlisi suntadan hallice olan o şeyi yemeyi de başardık :D

Oğluşla şubat tatili etkinliklerimize böylece başlamış olduk :)

Daha daha neler mi yapacağız?


Bugün matematik sergisine gitmeyi düşünüyoruz.

Krigami yapacağız salı günü demişiz ama onu çarşambaya atabiliriz. Çünkü Sertaç'ta gördüğümüz mozaik pasta tarifini salı günü yapalım da Aynur Ablamızın olduğu  zamana denk düşsün dedik.

Perşembe resim yapacakmışız. Komik oğlum yeteneklerimizi konuşturalım yazmış, hahaha. Yetenek ne gezer ama eğleneceğimiz kesin :D

Cuma günü evdeki pikabın içini açıp ses düğmelerini temizleyeceğiz. Sonra da plaklarımızı çalacağız. Hımmm Damla gibi bir plak paylaşımı yaparım belki ben de ardından :)

Sonrasında oğluşum nihayet tatile giriyor. Ufak bir kaçamak planlıyoruz.  Ayak yazmıyor orda k harfi üst satırda kalmış :)

Ana hatlarıyla bunlar var. Tepe Nautilus'daki mini kitap şenliğine de uğrarız ihtimal.

Önemli olan birlikte vakit geçirmek.  Çocukları mutlu etmek için pahalı kurslar, oyuncaklar, geziler gerekmiyor. Soğuk günde sıcak çikolata yapıp eve yakın bir parkta oturup içmek, birlikte mısır patlatıp çizgifilm izlemek, haritada yer bulmaca oynamak, çorap toplarını çamaşır selesine atmaya çalışmak, beş taş oynamaya çalışmak, para maçı yapmak , kısaca anne ve babalarıyla birlikte yapılan herşey harika onlar için. Hem inanın size de çok iyi gelecek.

Pazartesi nostaljimizi müzikle de birleştireyim dedim.

Bu resimler neden insana mutluluk veriyor bilmiyorum ama bir büyüsü olduğu kesin eskinin.

Birisine tıklayıp şarkınızı dinleyebilirsiniz.

Şarkıyı dinlerken de çocuklarımın gözünde ne kadar da tatlı bir anne olduğumu  değil tabi nerdeeee öyle bir şey,  ne kadar da yaşlı anne olduğumu görmek için şuraya tıklamayı unutmayın :)

Bu hafta iki defa mimlendim. Hımm hatta üç. Konu bloglar olunca mimler beni biraz geriyor açıkçası. Çünkü yapı gereği seçemiyorum hiçbir bloğu. Karşınızda en sevdiği şarkı kategorisinde yüzlerce şarkı olan bir şahıs duruyor, lütfen :) En sevdiği renk keza hepsi. Bütün mevsimlerin yeri ayrıdır. Falan.

Günlerdir düşünüyorum, ne yapsam ne yapsam diye. (Terazi burcuyum kardeşim, gelmeyin üzerime :)

Blog listem de o kadar uzun ki :)

En sonunda şuna karar verdim. Önce fotoğraf albümümü karıştırarak içlerinden seçtim biraz. Şimdi de bana son on günde yorum yazan arkadaşlarıma bunları hediye ediyorum.

İyi ki varsınız :)

Korkarım fotoğraflara bakıp da kim olduğunu anlayabileceğiniz fazla kimse yok. Ama fareyi üzerinde tutarsanız gözüküyor zaten, merak etmeyin :)

Sabah yaptığım düzenlemeyle beni mimleyenleri en başa aldım. Diğerleri karışık :) Genelde bir mantığa göre sıralamadan rahat edemem ama sıralamak da zor geldi şimdi.

Eğer ki unuttuğum varsa , ben nerdeyim diye sorsun hemen eklerim. Şu anda içime daral geldiği için bakıp kontrol edemeyeceğim :)