Kimmiş Bu Handan :) ( Dikkat Çok Uzun Oldu Sıkabilir)
Haziran 14, 2016
Sevgili Simurg mim başlatmıştı, buna göre, kendimizi belli sorulara bağlı kalmadan tanıtıyoruz. O zamandan beri fırsat bulamadım, şimdi yazıyorum. Fazla uzatmam umarım :)
1970 yılının sonbaharında bu evde doğmuşum. En üst katta sağdaki görünen pencerenin olduğu oda :)
Eline ekmek ver yesin demişler görenler :)
Babam hep kızı olsun istiyormuş, ismim de hazır beni beklemekteymiş, işte dünya üzerindeki maceram böyle başlamış :)
Hayattaki ilk büyük şansım annem babamdır. Babacığım erken ayrıldı aramızdan ama biz o senelere o kadar çok sevgi sığdırdık ki hâlâ yanımda olduğunu hissederim. Bestekâr bir babanız olunca zaten her şarkıda birlikte olabiliyorsunuz. Annem de harika bir anne olmasının yanısıra şairdir. Sanatla içiçeydim hep bu sayede.
Altı yaşında abla oldum. Çok istediğim kardeşim aramıza katıldığında şarkılar söyleyip dolaştığımı hatırlıyorum :) Küçük anneliğim o zaman başladı.
Sevilerek büyüdüm. İlk orta lise hep başarılı bir öğrenciydim. Liseyi birincilikle bitirip üniversiteye başladığımda burada keyfime bakacağım dereceye gerek yok dedim.
17 yaşımdaydım, İTÜ İşletme Mühendisliği'ni kazanmıştım, Maçka'da harika bir yerde olan kampüsümüz küçük ve çok güzeldi. Hocalarımız da öyle. Ve arkadaşlarım. Bak bu konuda da hep çok şanslı oldum. Hafta sonu iftarda buluşacağız mesela üniversite arkadaşlarımla, birbirimizden hiç kopmadık, hepsini bambaşka severim.
21 yaşında mühendis olarak mezun oldum. Yaz tatilinden sonra pasosuz yaşamak çok zor geldi yüksek lisans sınavına girdim :) O Eylül Can'la tanıştık. Ama evlenmeye karar vermemiz için altı yıl gerekti :D
1994 te yüksek lisansı da bitirip İşletme Yük.Müh. oldum. Öyle bir şey işte. Bak diplomam bile yok sorsalar hahaha. Ama kapı gibi belgelerim var anacım fareler yememiş benimkini :D
Aslında okulda kalmak da cazip bir seçenekti. Not ortalamam yüksek olduğundan sınavsız doktoraya girebiliyordum. O zamanlar her yer dutluk tabe, ales males yok. Ama ben ne yaptım, okumaktan sıkıldım diyerek işe girdim. Hadi okumaktan sıkıldın işe girdin anladık da be akılsız yavrum üç sene daha deli gibi ders çalışman gereken bir işe girmeseydin bari, ah ah :D
Müfettişlik giriş sınavlarına kendi okulumda girdiğimden pek rahattım. Çıkışta bir arkadaşım psikolojik test için bir müfettiş nasıl cevaplayacaksa öyle cevapladım dedi. Hahaha, ben bir Handan nasıl cevaplayacaksa öyle cevaplamıştım. Ki sınavı ben kazandım :P
İşin garibi burada da harika arkadaşlarım oldu. 13 kişi, devre arkadaşı olarak çılgın ve komiktik. Müfettiş diye bizi nasıl aldılar hâlâ inanamam :)
7997 de evlendim. Evet rakam takıntım vardır :) Evlendiğimizde Can İzmir'de evimizde ben de İstanbul'daydım bir sene. Arada İzmir şubelerini teftişe gidiyordum da buluşuyorduk :) Sonra hamileliğimle birlikte nihayet İzmir'e tayinimi çıkarttık.
Metehan doğduktan sonra bir sene daha çalıştım. Şube ortamını hiç sevmiyordum, evim uzaktı, oğluşum bensiz büyüyordu,yorgundum. Bir gün öğle yemeğinde tabağıma düşen damlaların gözyaşım olduğunu fark ettiğimde ( Sıradan bir gündü, kötü bir şey yaşamamıştım, tabağıma düşene kadar ağladığımın farkında değildim bile) işten ayrılmaya karar verdim.
Çok sıkılırsın dediler. Hâlâ sıkılmayı bekliyorum.
Egom bitaz sarsıldı tabi, bütün kimliklerim ev hanımına dönüştü. Gerçi ben inatla ev hanımlığı değil anneliği benimsedim.
Anne olmak çok hoşuma gitti. Bilgiç de böylece doğdu. O beni ters köşeye yatırmasaydı bir tane daha istiyordum ama hahahah, ancak yetebildim ikisine.
Arada kendimi vasıfsız hissettikçe kendime sınav icad ettim. Üniversite sınavına girdim bir kere, yine kazandım :D Yalova'da Alese gireyim dedim, aldığım notla mutlu oldum :)
On sene İzmir'den sonra üç sene Yalova'da yaşadık. 2010 da İstanbul'a döndük :) İlginç olaylar serisi eşliğinde büyüdüğüm mahalleye yerleştik. Hâlâ İstanbul'un bu ender yeşil mahallelerinden birinde oturuyoruz.
Gelelim kişisel özelliklerime :)
Aslında hepsini biliyorsunuz ya, yeni gelenlere kısa özet geçeyim.
Tam bir terazi burcuyum. Hayatta dengeler benim için çok önemlidir. Ama evcimen bir seyahat sever, ud çalan bir metalci, her şeye hemen ağlayabilen kahkahacı, sabahın ilk saatlerini seven gececiyim.
Hayatı ve insanları seviyorum. Bütün insanları mı Handan? Evet, bütün insanları, insan olmak özelliğini taşıyanları, diğerlerine insan diyemeyeceğim.
Kitap okumayı, film izlemeyi, müzik dinlemeyi, fotoğraf çekmeyi ve parti düzenlemeyi severim. Bir de spor karşılaşmaları izlemeyi. Hiç sportif bir tip olmadım ama tenis ve buz pateni başta olmak üzere futbol,basketbol,voleybol, kayak,atletizm,yüzme, ne bulursam izlerim.
Hayatta en çok parayı kitaba, konsere (Türkiye'ye gelen hemen hemen bütün rock ve metal gruplarına gitmişimdir Guns N Roses 'dan başlayarak stadlarda saha içinde konser dinlemek en büyük zevkim.) , gezmeye (Yeni yerler görmek, oraları içime sindirmek, aylar öncesinden gezme planları yapmak harika. Kalacak yer olarak temiz bir odadan fazlasını istemem. Bir gün karavanımız olsun hayali kurmaktayım.) ve filme harcıyorum.
Ayakkabı, çanta falan işim olmaz. Gerektiği kadardan fazlası yoktur. Çanta bir tanedir, hep onu takarım. Kıyafet de eskidikçe yenilenir. Modaya da bakmam,bedenime göre giyinirim. Spor ve rahattır giydiklerim. Makyaj pek yapmam, saçlarım bembeyaz olmasa kuaföre de gitmezdim eminim :)
Gevezeyim, ve daha beş sayfa devam edebilirim bunu yazmaya ama şimdiden çok oldu bile :)
Son olarak yeşile ve doğaya aşık olduğumu, hayatta herşeyin bizim iyiliğimiz için yaşandığına inandığımı, pozitif bakış açımı çoğunlukla koruyup hayatımdaki olumsuzlukların güzel olan şeylerin keyfini çıkartmamı engellememesi için elimden geleni yaptığımı söyleyeyim.
Ha bir de yazmayı severim anacım. Tam on bir yıldır bu adresteyim. Üç bloğum daha var. Nasıl yapıyorsun diyenlere feysbuğu, instagramı,tivitırı bir arada sen nasıl götürüyorsan öyle diyorum. Blog dışında hiçbir yerde yokum.
İşte benim hikâyem :)
134 Yorum
Ooo bu destan olmuş. Dur ben çayımı alınca okuyayım Handan bacı. Bu arada siyah beyaz fotoğraflara bayılırım ❤
YanıtlaSilÇayını al da gel bacım :) Ben de çok severim siyah beyaz fotoğrafları, babam fotoğraf çekmeyi de basmayı da çok sevdiğinden çok var bizde bu siyah beyaz pozlardan :)
SilHarikaa bir mim olmuş. Soluksuz okudum ve sizi daha bir yakından tanıma fırsatım oldu. Eski Türk filmlerindeki gibi bir hayat hikayesi izliyormuşum gibi geldi bana. Çok keyif aldım. Uzun yıllar burada bizimle olmanız dileğiyle Sevgiyle.
YanıtlaSilTeşekkürler Tigris, uzun yıllar birlikte olalım :)
SilValla iftar sonrası elimde çay pek keyifli geldi be Handan ...
YanıtlaSilŞahane olmuş ... İfadeler ayrı , fotoğraflar ayrı güzel
Mutluluğunuz daim olsun arkadaşım ...
Çok uzattım diye üzülmüştüm ben de Didem, keyifli geldiğine sevindim :) Mutluluğumuz daim olsun canım.
SilTebrik ederim en ince ayrıntısına kadar güzel bir anlatim olmuş.. Sizi yakından tanımış oldum. Teşekürler.
YanıtlaSilBen teşekkür ederim Yazarki :)
SilAy Handan hatuncum ben alttaki resminize bakayım derken yukarı doğru tersten okudum yazını :) Neyse senin 7997'de evlenmen daha ilginç gerçi :)) ❤
YanıtlaSilHahaha, o da iyiymiş Emine :) O tarih önce 9999 du, sonra beklemek moduna geçince 9797 oldu, ona da yetişemeyince bu hali aldı :D 9 ve 7 yi sevdiğimi söylemiş miydim :)
SilNe güzel bir anlatım zevkle okudum ve dedimki iyi ki yollarımız kesişmiş:)
YanıtlaSilTeşekkür ederim Gezgin Kova :)
SilKeyifle okudum.
YanıtlaSilÇünkü yazan tüm o güzel enerjisiyle yazmış. :)
burçdaşmışız ya.
Evet burçdaşmışız Hayalperest :) Güzel enerjiler seni sarsın sarmalasın canım :)
SilSevgili Handan , yazını baştan sona ''tebessüm'' diyemiycem , hafif sırtarık bir şekilde okudum inan :) Ortak noktamız , hoşlandığımız şeyler ne çok. Bende teraziyim okurken rahatlıkla empati kurabildim seninle. Özellikle de yazdığın konu başlığıyla ilgili :) Yorum yazarken neden kısa kesemediğimi şimdi daha iyi anlıyorum. Birisi ortaya bir kelime atsın biz üzerinde uzuuun uzuuun her yönüyle konuşabiliriz, hatta yazabiliriz böyle bir özelliğimiz var bizim :)
YanıtlaSilFotoğraflarına, özellikle de doğduğun eve bayıldım. Hayatla ilgili çok güzel adımlar atmışsın. Güzel başarılara imza atmışsın. Maşallah diyorum sana. Başarının küçüğü büyüğü olmaz. Hele evlatlarınla olan iletişimin ve sevginiz yüzünüzden okunuyor. Sanırım en büyük başarı bu olsa gerek. Kesinlikle keyifle okudum. Çok teşekkürler.
Sevgi ve selam ile.
Demek sen de terazisin Sade :) Evet ya, karnım tok uykumu da almışsam anlatıp dururum ben :) Gerçi bazen kendimi dinlemekten yorulup susuyorum :D
SilDoğduğum ev ayakta kalma savaşı veriyor, yüz yıllık bir konak, terk edilmiş, ne yazık ki mirasçısı çok. Ama hâlâ çok güzel değil mi :)
Okuldayken de öyle çok yükseklerde gözüm yoktu benim, okumayı seviyordum. Gece yatmadan önce mutluluk duası eder her hıdırellezde gülen yüz çizerim. Anne olmayı çok sevdim. Enerjim bol olsa başka şeylere de el atardım belki ama yarım yamalak yapmaktan hoşlanmıyorum hiçbirşeyi :)
Ben teşekkür ederim bu Güzel yorumun için. Sevgiler, selâmlar benden de :)
Seni yakından tanımak güzeldi Handan. Zevklerimiz yakın ama anlattıklarından çıkardığım kadarıyla insan ilişkilerin daha iyi sanırım neşeli olmanın getirisi.
YanıtlaSilBende bir herkesin bacısı olma modu var Burcu, insanları seviyorum, sevgiyi göstermeyi de seviyorum :)
SilBana hiç uzun gelmedi. Roman gibi okudum, daha da okurdum valla. "Handan" çok tatlı, çok candan, samimi, içi dışı bir. Seviyorum Handan'ı :) Seni tanımak bir zevk Handan. Öpüyorum çok.
YanıtlaSilTeşekkür ederim Burcu, ben de öpüyorum seni kocaman :)
SilAz bile yazmışsınnnnn.!!
YanıtlaSilKırk beş yılı bu kadar özetleyebildim Değmesin Yağlı Boya.
SilÇocukluk evinize bayıldım, ne güzel de anlatmışsınız kendinizi.. Daha da uzun olsa daha da okunurdu; iyi ki tanımışız sizi :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim Pembe Vosvos :)
SilBence başlığın yanındaki uyarıyı silebilirsiniz. Ne sıkması, bir çırpıda okunuveriyor. Hayatınızı öyle pozitif, öyle içten ve de sıcak anlatmışsınız ki... resimler zaten cabası. Sonuna geldiğimde, neden bilmiyorum, bir Yeşilçam filmi izlemişim hissi uyandı. Sevgiler ;)
YanıtlaSilHayatım bir film gibi gözlerimin önünden geçerken size de yansıtmışım demek o havayı Buzlu Kalem :) Benden de sevgiler :)
SilHakkinda bu bilgileri bilmeme rağmen baştan sona okuducanim.iyki yaziyorsun.iyki tanidim seni.olumlu halinle tam bir terazisin.hep iyiye yonelttin bizleri
YanıtlaSilTeşekkür ederim Mehtap :) Güzellikleri paylaşmayı seviyorum :) Paylaştığım güzel insanları da :)
SilCanim benim... Nasil büyük bir keyifle okudum anlatamam. Sanki okurken, senin o tatli, arada sen kahkahalar atan sesini duyar gibi, her daim gülümseyen o yüzünü görür gibi oldum adeta. Hala bilmedigim bazi seyler varmis hakkinda, ona sasirdim okurken:)
YanıtlaSilIyi ki yazmissin bu yaziyi. Cok güzeldi. Ve birden yine senin buraya gelme hayaline daldim bir kez daha. Insallah sadece bir hayal olarak kalmaz Handan'cim.
Güclü ve pozitif kadin. Seni seviyorum:)
Aa bak ben de şaşırdım şimdi Ayşe :)
Silİnşallah hayal olarak kalmayacak, evrene mesaj yollamaya başladım, elbet gerçekleşecek :)
Ben de seni seviyorum canım :)
Gececi Handan merhaba :) gerçekten ben kim bu Handan diyordum,birdenbire tanıdım seni,ama anlatımlarından tam çıkaramıyordum ama beni de çeken bir tarafın vardı ve hep bir şeyler eksik kalıyordu onun için çok sevdim bu yazıyı ...Derinlikli ve harika birisin,ben de teraziyim ,ordan da bir çekim vardı demek kii...Tanıştığımıza memnun oldummm:))))
YanıtlaSilMerhaba Nuray :) Bu yazıyı bloğumu yeni okuyanlar için yazdım daha çok ben zaten :) Geçen on bir yılda hepsinden bahsetmişimdir ara ara ama derli toplu yoktu hiçbir yerde :) Demek sen de terazisin, ondan seviyorum her bir kıyafetini :) Teşekkür ederim, ben de memnun oldum tanıştığımıza :)
SilÇok keyifli bir yaşam hikayesi okudum, sabah sabah içim ısındı, sevgilerimle :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim, benden de sevgiler Evde Yazar :)
SilBenzer hikayelerimiz var biz hafif çatlak kadınların.Üç aşağı beş yukarı benzer noktalarda benzer keskin dönüşlerimiz var.Olmaz denileni ,'du bakem,nası olmuyomuş o ööle' diyerekten oldurasımız,insan sıfatını hak etmeyenleri öldüresimiz var.Yaşa Handan,az biraz daha yazaydın eyiydi ama bu da iyi geldi.Sana 'SHOW MUST GO OOOOONNNN' diyorum kzııımm,eliminen de genelde beceremeyip kurtçu gibi yaptığım metal işaretini yapıyorum.😘😘
YanıtlaSilHahaha, haklısın Sevda :) Şov devam etsin, yüzük ve orta parmaklarını ileri uzatma bastır avucunun içine bakiiim :)
Silvaaay beee dedim, hikayeni çok sevdim. Ama özellikle Handan ismini çok sevdim..
YanıtlaSilne güzel bir tablo o maşallah...
Ben de ismimi seviyorum Kerime :) Teşekkür ederim :)
Sil:)) hikayen çok güzel Handan beklenilen gibi değil,istediğin gibi yaşamışsın.Ne güzel..bu yazıda benim en fazla takıldığım yeri tahmin etmişsindir ama ben yine de yazayım....doğduğun ev hala duruyor mu? Duruyorsa eğer, mülkiyetide sizdeyse tabi "yüksek işletme mühendisi" arkadaşım özel müze yapsana..."Handan hanım müzesi"
YanıtlaSilDoğduğum ev yıkıldı yıkılacak duruyor Sertaç. O incir ağacı ona destek oluyor gibi sanki. Ne yazık ki babaannemler on kardeş, onların çocukları torunları derken çok fazla varisi var, hiçbirimiz bir şey yapamıyoruz. Aksi halde ben de çok isterdim benim değil ama babamın adına bir müze olmasını :)
SilTanıştığımıza çok memnun oldum Handan:)
YanıtlaSilBen de Mehtap :)
SilBoşuna sevmiyorum ben bu hatunu. Kalitenin temeli küçüklükten geliyor Handan. Çok güzel yazmışsın Maşallah. Bu arada Rabbim rahmet etsin babana. Yıllar sonra bir evlat tarafından ne güzel anılıyor.
YanıtlaSilTeşekkürler Sevinç, amin canım.
SilSeni tanıdığıma memnun oldum. Yalnız eski tabirle tam bir inekmişsin dicem. Umarım yanlış anlamazsın. Bu kadar başarı ve sonunda annelik. Ne istediğini bilmek ve yapabilmek süper. Ben de blogdan başka yerde yokum.
YanıtlaSilGüzel bir ailede büyümüş çok güzel bir aile kurmuşsun. Allah ağzınızın tadını bozmasın.
Hahaha Küçük Mucizelerim ben kendimi hiç öyle görmedim sanırım, hayatım sırf dersten ibaret olmadığı için belki :) Belki de inekler kendilerini öyle görmüyorlardır bak,bilemedim şimdi :D
SilTeşekkür ederim, amin.
pozitif enerjin yansıyor ailenle harika günler dilerim
YanıtlaSilTeşekkürler Meryem :)
SilTanıştığımıza memnun oldum:-) Eski bir bankacı olarak ben biraz daha fazla dayanmışım. Gerçi, dış ticaret uzmanlığını ben hep ayrı tuttum bankacılıktan, ondan dayandım diyorum.
YanıtlaSilDoğduğun evi bulmak, görmek çok hoş olmalı. Ne güzel bir evmiş.
Daha uzun, huzurlu, mutlu ömürler.
Selamlar,
Müfettişlik zordu ama bana daha uygundu Aze,şubecilik ruhumu ezdi :)
SilÇok güzel bir ev değil mi, içi de çok güzel ve kullanışlıydı.
Amin.
Benden de selamlar, teşekkürler :)
keyifle okudum handan :) handan mı? yaş farkını boş ver hem sen benden daha gençsin. beni doğduğun ev etkiledi. yanındaki pislik olmadan önce hayal ettim onu, sokağı, mahallenizi. dokundu. saygılar :) mutlulukla.
YanıtlaSilEvimiz mahallenin en büyük evlerindenmiş Umut, kışın deniz bahçe duvarlarına vururmuş, şu anda herhalde bir iki kilometre içeride kalmış durumda. Çok güzel bir mahalleymiş, ne yazık ki şimdi tam bir çirkinlik abidesi. Çok üzücü çok.
Silİsmimle hitap edebilirsin tabii, ben bloglarda benden büyük olmalarına bakmadan herkese öyle yapıyorum,burada herkes yüreğinin yaşında bence :) Aslında iyi hatırlattın bununla ilgili yazı yazacaktım ben :)
ben küçüğüm ki senden :) gençsin derken iltifat olsun diye hani :)
SilAnladım zaten, onun için ismimle hitap edebilirsin dedim ya:) Kendimin de öyle yaptığını söylemek istedim sadece ama bazen cümlelerim pek uzun olunca anlaşılmıyor sanırım ne dediğim :D
SilKütüphanenin asıl sahiplerini gördüm ya fotoğrafta, ne güzel insanlarmış, annen de seni Kate'in prenses Charlotte'yi tuttuğu gibi tutmuş bembeyaz danteller içinde :) Çok hoşuma gitti kendin hakkında yazdıkların, bazen kendimi pek sevmediğim anlar oluyor, yorgunken sinirliyken falan işte biliyorsun o anları. Ama sanırım böyle bir şey yazarsam ve o anlarda okumayı başarırsam severdim kendimi en ihtiyacım olduğunda.. İyi fikirmiş bu.
YanıtlaSilEvet kütüphanenin sahiplerinin fotoğrafı Ceren :) O sarıldığım örtüye çocuklarım da sarıldı sonradan, öyle güzeldi ki o his :)
SilEvet, arada kendimize kendimizi anlatmamız gerekiyor bence de, kaybettiğimizde bulabilmek ve güzel şeyleri hatırlayabilmek için :)
Çok güzel yazmışsınız, hiç sıkılmadım okurken :) evinizi görünce babaannemin evi gözümün önüne geldi:) bende çok severim bu tarz evleri :)
YanıtlaSilGüzel bir mim olmuş :) her şey gönlünüzce olsun <3
Eski evlerin zerafeti ve ruhu şimdilerde yok artık Açelya, onlar bambaşka :)
SilTeşekkür ederim. Senin de her şey gönlünce olsun :)
Yoo hiç de uzun gelmedi bu şekilde 10 sayfa daha okuyabilirdim Handan :)) (Abla mı deseydim acaba?)
YanıtlaSilKendini gerçekleştirmiş bir birey olarak annelik yolunda ilerlemeyi seçmen takdire şayan. Darısı bizim emekliğe artık bişey kalmadı 2.5 yıl :))
Gerçekten de görmeden de samimiyetin ve sıcaklığın o kadar iyi hissediliyor ki bilemezsin. Elektrik meselesi işte çok tutuyor benimki seninle.
Bayıldım yazına seni yakından tanımaktan mesudum bilesin. Ha bir de seviliyorsun bunu da bilesin.
Haha hitap konusunda yazacağım yazıyı ertelemeyeyim daha fazla en iyisi Ülkü :) İçinden ne geliyorsa onu de canım.
SilHerşeyi bırakıp anne olmak kolay bir karar değildi, aslında daha enerjik biri olsam, her yere yetebilsem, en önemlisi de işimi sevsem herşey başka türlü olabilirdi tabi. Ama pişman olmadım hiç :) Az kalmış emekliliğe, o da harika bir duygu :)
Teşekkür ederim canım, sevmekler karşılıklı. Zaten başka türlüsü de mümkün olmaz değil mi :)
10 yaş az değil yakıştıramam kendime ben en iyisi bundan böyle Handan abla diyeyim böyle daha rahat hissedeceğim kendimi sanırım ;)
SilGöz yaşının tabağa düşmesi ahh ahh çok etkileyici ve yaralayıcı ama artık çoğu gitti azı kaldı benim daha da bırakamam onca sıkıntıya katlandıktan sonra burada bırakmak olmaz artık. Allah emeklilik duygusunu yaşamak nasip etsin artık...
Sevgilerimi bırakıyorum alırsın :)
Nasıl rahat hissedeceksen öyle seslen Ülkü :)
SilEvet evet bu kadar çalıştıktan sonra emeklilik keyfini yaşamak gerek :)
Abla-kardeşin o küçük fotoğrafı çok güzel. Sevgi dolu bir yürek, öyle hissediliyor ki.
YanıtlaSil11 yıl bir blogda olmak çok güzel. Tebrikler. Yorumlarda blog simgeleri uzun zamandır çıkmıyor. Umarım geçicidir.
Sevgiler.
Teşekkürler :)
SilNe yazık ki geçici değil, ne yaptıysam düzelmedi o sorun. Bloğun şablonunu iptal edip sıfırdan diğer bloğumda düzgün olan şablonu yükledim, o bile çalışmadı bu blogda. Kimsenin avatarı çıkmıyor.
Valla bana kısa bile geldi bu yazı :))) Karavan hayalim benimde vardır ve Arda doğduktan sonra o ağlama sahnelerini bende yaşadım ama işı bırakmaya cesaret edemedim . Uktedir içimde ama kader diyelim. Anne olmayı bende çok sevdim. Hayata pozitif bakan insanları çok severim bende öyle baktığım için . İlkokuldan beri harçlıklarımı biriktirip kitap alırdım :) bu da benim mimim gibi oldu :)))) güzel hayatın hep güzel devam etsin inşallah. Babam derdi ki "sen iyiysen herkes iyidir" yani iyi arkadaşların olmasi bundandir bence.sevgiler...
YanıtlaSilSen de anlatsana kendini Kadriye. Ben her zamanki gibi mimleme işini unutmuşum, haydi seni mimlemiş olayım.
Silİşle anneliği çok güzel götürüyorsun bence.
Baban ne güzel söylemiş :)
Teşekkür ederim iyi dileklerin için. Benden de sevgiler canım :)
Cok güzel bir hayatı bukadar kısa bir yazıya sıgdırabilmek bence basarı hiçte uzun değil yani :)) Allah rahmet eylesin babanıza sanatın içinde bir çocukluk ne güzel.. o ev..başarılarınız.. Takdire şayansınız :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim Bir Defne Masalı :)
SilKendinizi ne güzel anlatmışsınız. Doğduğunuz evi de kıskandım. Çok güzel. Bana İstanbul'un İstanbul olduğu zamanları hatırlattı. Sevgiler.
YanıtlaSilDoğduğum evi ben de çok seviyorum Fikriye. İstanbul'da değil gerçi ama haklısın İstanbul konaklarına benziyor :) Benden de sevgiler :)
SilHandancım, kusura bakma, yazlıktaydım, iş, internet sorunu. anca okuyabiliyorum buraları. mutlu, huzurlu yaşantın hep böyle sürsün inşallah. hayat hikayemizde o kadar çok benzerlikler var ki, ondan severmişim seni ve bloğunu.
YanıtlaSilÇenebaz
Bir gün karşılıklı oturup sohbet edeceğiz uzun uzun Çenebaz :)
Silinşallah
Sil:)
SilHarika olmus yazi.. Tek seferde bitiremedim ama keyifle okudum: ) babani tanıyorum sanki ..ama çıkaramadım simdi düşünmem hafizayi zorlamam lazim..öptüm: )
YanıtlaSilSöylemiim, sen bul o zaman Şapşik Anne :D
SilÖpücükler benden de :)
bi kez daha memnun oldum canim Handan :)
YanıtlaSilBen de Evren :)
SilUzun olması önemli değil, okunası bir yazıydı, okunmaya değerdi o yüzden severek okudum. Baban için ne desem:( kader işte keşke o kadar erken ayrılmasaydı:( hoş 80'inde de gitseler babalar farketmiyor:( ayakkabı, çanta konusunda aynıyız gereğinden fazla yoktur...:) senin başka blogların olduğunu bilmiyordum ama...(çocukların bloğunu biliyorum)
YanıtlaSilTeşekkür ederim Müjde. Evet fotoğraflarım, kısa yazılarım ve hikâyelerim için üç bloğum daha var :)
Silşu ayakkabı çanta konusunda senin gibi olmayı çok isterdim ama bizde de genetik heralde bu :) büyükdedemiz ayakkabıları konusunda çok hassasmış. biz de tüm kuzenler bu konuda aşırı hassas davranıyoruz. genetik canım genetik :)
YanıtlaSilhikayene bayıldım çok huzur dolu... herşey gönlünce güzelliklerle dolsun... ;)
sevgiler
Hahaha. Annem de ben de tek bir spor ayakkabıyla seneyi deviriyoruz. Genetik olabilir Pınar :D
SilTeşekkürler canım :)
Cıvıl cıvıl anlatmışsın bayıldım :))
YanıtlaSilİnsan kendisini ancak bu kadar güzel anlatabilir...
En çok azmini ve pozitifliğini seviyorum ben senin ♥
Teşekkür ederim Şebnem :)
SilMerhaba Handan ( bende Handan demek istiyorum izninizle. Bu kadar sıcak bir anlatımdan sonra Hanım kelimesini araya sokup ortamı soğutmak istemediğinden. Yanlış anlamazsınız umarım) O kadar güzel ve sıcak anlatmışsınız ki son satırına kadar, gülümseyerek büyük bir zevkle okudum. En çokta müfettişlik sınavlarında verdiğiniz handanca cevaplar kısmına güldüm =) Okurken de aramızdaki ortak yönlere şaştım kaldım =) Mesala İzmir, siz kısa süre yaşamışsınız gerçi ama olsun İzmir'den geçmişsiniz =) Mesela benim de yükselen burcum terazi, bende pek makyaj yapmam, kuaförü pek sevmem, kıyafetin fazlasını istemem. Rahat olmalı dediğiniz gibi =) Benimde bir çantam var ve heryere onu kullanırım. Aslında geç kalmış bir ziyaret için özür diliyorum öncelikle sizden. Haftanın bloğu olmuşsunuz Zülal'in bloğunda biraz geç kalmış bir kutlama ama yinede uğrayıp kutlamak istedim ve bu güzel hayat hikayenizle karşılaştım. Yüreğinize sağlık. Haaa bir de işte bende böyle konuşmaya başladımmı durmak bilmiyorum bir türlü =) Güzel paylaşımlarda görüşmek üzere. Sevgilerimle
YanıtlaSilHoş geldin Zehra :) ( Hanım kısmını ben de sevmiyorum pek :) Ne çok ortak noktamız varmış gerçekten de :) Teşekkür ederim güzel dileklerin için, görüşmek üzere :)
SilDedikten sonra bloğuna uğradım, benim plus hesabım olmadığı için yorum yapamıyorum bloğuna, hani bu kız bana gelmedi deme diye haber verirken onu değiştirsen ne güzel olur diyerek de istekte bulunuyorum :)
Uğradığın için çok teşekkür ederim Handan 💕 estağfurullah dermiyim hiç öyle 😊 Ama uğramana da çok sevindim gerçekten 😊 Güzel, mutlu, huzurlu, sağlıklı bir bayram dilerim sana ailenle birlikte. Azıcık geçte olsa. Ben böyle geç kalırım genelde,yetişemem pek elimde olmayan sebeplerden dolayı. Dilerim beni maruz görürsün 😐 Ama mutlaka gelirim. Yorum kutusuna gelince buna bir çözüm bulamadım bir türlü. Nasıl değişir bilmiyorum 😟 birkaç arkadaşa danışayım dilerim çözüm bulabilirim. Güzel yorumlarından mahrum kalmak istemem çünkü. İnan çok üzülürüm. Sevgilerimle 💕
YanıtlaSilSana da iyi bayramlar Zehra :) Yorum kısmı çözülür bir şekilde eminim :) Benden de sevgiler 💖
Silseni tanımak güzeldi :) bu yazıyı neden okumamışım şimdiye kadar acaba? bir gün istanbulun bir köşesinde karşılaşalım mı :)
YanıtlaSilKarşılaşmak da olur tabi ama işi şansa bırakmayıp buluşalım Nilgün :)
SilMemleket Görele mi Handan? Eğet öyleyse terazi bir hemşerimle karşılaştım demektir.
YanıtlaSilAa, Görele diye yazmamış mıyım Bir Tatlı Huzur,sen nereden anladın :) Evet hemşeriyiz o zaman :)
SilHandan, 10.10.1970 de kızım doğdu. O da terazi yani :) Hayatını okudum, başarılarını da. Geç gördüm tanıtım yazını ama gerçekten yetişemiyorum kızım. Oğulların ve eşinle hep mutlu olmanız dileklerimle. Sevgiler :)
YanıtlaSilNeredeyse kızınızla aynı gün doğacakmışız :)
SilTanıtım yazımı bloğun kenarına iliştirmek benim de yeni aklıma geldiğinden geç görmeniz normaldir. Güzel dilekleriniz için teşekkür ederim, benden de sevgiler :)
Merhaba çok memnun oldum. Görele Kumyalı Mahallesinde geçti tüm çocukluğum. Doğdunuz eve benzer bir evde...
YanıtlaSilAnneme sordum babam Görele ortaokulunda matematik öğretmeniydi. Babalarımız arkadaşmış. Kaymakamın evinin karşısında 3 katlı ahşap eviniz varmış bize komşuymuşsunuz, tekrar memnun oldum :)
YanıtlaSilHoş geldin Nihan :) Senin yorumunu gördüğümde annem ve Görele'den gezmeye gelen teyzemle kahvaltı yapıyorduk. Onlar da merak ettiler ama soyadını bilmeyince hah tamam diyemediler :)
SilEvet kaymakam evinin karşısındaki üç katlı ev yukarıdaki ilk fotoğraf. Tek başına kaldı o mahallede ve zar zor ayakta duruyor ne yazık ki.
Ne güzel bir tesadüf oldu, blog aleminin bu sürprizlerini seviyorum :) Görüşmek üzere.
Ne kadar sıcak bir anlatım, ne kadar samimi ve ne kadar yalın. Sanki uzun yıllardır sizi tanıyormuşum hissine kapıldım. Tadını çıkara çıkara okurken akıp gitti hayat hikayeniz bir çırpıda. Sayfalarca olsa daha da okurdum inanın ki. Eskiden Seda Sayan'ın programına gelen metrelerece faks misali yorumları bile okudum yani, o derece. Kaleminize, yüreğinize sağlık (güzel bacım :)) )
YanıtlaSilTeşekkür ederim Yıldız :)
SilSizi tanımaktan mutlu oldum. Karavan konusu özellikle eşimin en büyük hayali :) Gezmek, yeni yerler tanımak ve doğa, yeşil, ağaç,orman bir de yazmak benim kıymetlilerim... Sevgiler Handan
YanıtlaSilBen de memnun oldum,bloğuma hoş geldin Gülcan. Bol gezmeli tozmalı yazılarda buluşalım :)
SilGüzel bir profille karşılaştım. Sanki pazar kahvesi keyfini aldım diyebilirim. İnsanlık felsefen muhabbet ve ünsiyetten ibarettir denebilir. Mutluluğunuz ve huzurunuz daim olsun.
YanıtlaSilTeşekkür ederim Profösör, hepimizin mutluluğu ve huzuru daim olsun.
SilTeki olarak gerçekten mi:) diyorum cunku instagramda varsın artık...:))
YanıtlaSilBu yazıdan bir sene sonra instagram hesabı açtım Gözde :) Ama yazıyı özellikle değiştirmedim :D
SilÇok güzel samimi bir yazı.Bütün yazıyı okudum sıkılmadan 😊 Sizi tanıdığıma sevindim.Allah evlatlarıniza uzun ömür versin.Bende Anne olmayı çok sevdim bu hayatta.Dünyanın en güzel işi annelik 😊
YanıtlaSilBu arada Oğlumda İTÜ İnşaat Mühendisliği okuyor.Seneye mezun olacak inşallah..
Hoş geldin Saadet. Teşekkür ederim :) Gerçekten de annelik çok güzel. Oğluşun en güzel okulda okuyormuş ;) iş hayatı da çok güzel olur inşallah. Benim büyük oğlum da bu sene sınava giriyor, bakalım ne yapacak.
SilGönlüne göre olsun inşallah.Allah zihin açıklığı versin.Başarılar diliyorum oğluna.
YanıtlaSilTeşekkür ederim :)
SilYaşı yaşıma yakın, eski meslektaşım olan bir bloggera rastlamak acaip mutlu etti beni şimdi.....
YanıtlaSil2 yıl önce bankacılıktan paçayı sıyırmış,bekar (ayy acaba evde kalmış daha mı uygun bana) çocuksuz ve kendi kendine blog yazmaya çalışan biriyim bende... Tanıştığımıza çok sevindim bütün Bloglarını takibe alıyorum hemen
Hoşgeldin Sevkoz :) Kesinlikle evde kalmış demiyoruz, akıllıca hareket etmiş diyebiliriz :)
SilOkurken, fotoğraflara bakarken çok duygulandım... Diyecek söz bulamıyorum. Babanıza rahmet olsun, size de ailenizle sağlıklı bir yaşam dilerim :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim Melissa, hoş geldin bloğuma :)
SilCanım arkadaşım,
YanıtlaSilNe güzel seni tanımak ne güzel...
Sana neden kendimi yakın hissettiğime dair ne çok şey buldum bu kendi hayatını yazdığın güzel yazında...
Ama sen benim gibi de değilsin, hayata güzel bakıyorsun, olumlu pozitif enerjili bir kadın ve annesin o yüzden olsa gerek çocukların kendine güvenli başarılı ne istediğini bilen, sanatçı ruhlular...
Canım Handan, beni tanıyorsun, yazmayı bile bırakacaktım sen olmasan, taa çoruma kadar pozitifliğini ulaştırdın, beni kendime getirdin...abartmıyorum, öylesin işte ve ben gerçekten çok karamsarım...karamsarlıklarım öyle karartıyor ki günlerimi önümü göremiyorum, işte bugün senin bu kısacık öz yaşam öykün bir mum oldu bana, aydınlattın …
teşekkür ederim sevgili dostum
Yaşamayı ve dünyayı çok seviyorum Ayşe. Ve her işte bir hayır olduğuna o kadar içten inanıyorum ki bu benim her durumda pozitif olmamı sağlıyor. Derin nefes alıp yeniden başlıyorum hep. Tabii ki çok umutsuz hissettiğim anlar da var, eh öyle olmasa aklımdan şüphe ederim zaten :D
SilSımsıcak kucakladım kocaman öptüm seni :)
bayıldım harika yazmışsınız sanki roman gibi okudum..sanki kafa dengi bir arkadaşım olmuş gibi hissettim..izmirde olsaydınız ay hadi buluşalımbir kahve içelim ben sizi çok sevdim derdim...hep böyle positif olmaya devam edin ben de sizin gibi olmayı çok isterdim ben daha çok bardağın boş tarafını görüyorum buna da çok ama çok sinir oluyorum yani bu huyuma...sanırım geçmişte yaşadıklarım beni böyle yaptı...ne yapıp edip bunu değiştirmeli ve evrene her zaman positif mesaj göndermeliyim ...şimdi şu an karar verdim..bından sonra ki en büyük amacım bu olacak..değişeceğim...bardağın dolu kısmını göreceğim...geleceğe umutla bakacağım..evrene her zaman olumlu mesaj göndereceğim...bak başladım bile işte...bu sizin sayenizde oldu...2019 a çok az zaman kaldı...2019 daki en büyük amacım bu olacak...ve başaracağım...başarmalıyım...hayatımın geri kalanında mutlu olmak istiyorsam bunu başarmalıyım....
YanıtlaSilNe güzel bir karar vermişsin, çok sevindim. İstanbul'a geldiğinde beklerim, boğaza nazır çay keyfi yaparız :)
SilHandan 1998 den beri yalovada yaşıyorum..bir şekilde tanışmış olabilir miyiz :))
YanıtlaSilTanışmış olmasak da ben tanışmışız gibi hissediyorum Sevda :)
SilMerhaba,
YanıtlaSilMaşallah. Allah mutluluğunuzu artırsın. Örnek bir hayat.
Övgüye değer bloglar.
Devamlılık, samimiyet, iyi niyet bilgi ve kültürle beslenince satır satır, cümle cümle, kelime kelime okunuyor yazılarınız. Yararlı da üstelik.
Keşke daha önce keşfedebilseydim blogunuzu.
Yorumları da, verdiğiniz cevapları da okudum. Blogu güzel yapan biraz da yorumlar değil mi?
Başarınızın devamını dileğiyle.
Güzel sözleriniz için teşekkür ederim Sabahattin Bey.
SilBlogların bir güzelliği de geç keşfedilmiş olsalar da bütün yazıların okumak için bizi bekliyor olması, karmaşada yitip gitmemesi, öyle değil mi?
Yorumlar bizi kaynaştıran, bloğu tek taraflı olmaktan çıkartıp zenginleştiren şeyler. Gelen her yoruma cevap yazmayı misafirlerimi ağırlamaya benzetiyorum.
Hoş geldiniz.
Merhaba,
SilBlogunuz güzel.
“Gelen her yoruma cevap yazmayı misafirlerimi ağırlamaya benzetiyorum.” deyişiniz de çok güzel.
Böylesine güzelliklerin, sizin gibi gençler sayesinde devam edeceğine inanıyorum.
Blog çalışmaları şahsen hoşuma gidiyor; ama _yaşlılığımdan olacak_ eskisi kadar ne takip edebiliyor ne de yorum yazabiliyorum. Oysa, sizin deyişinizle yorumlar kaynaştırıcı ve devam ettirici unsurlardan biridir.
Tekrar başarılar dileğiyle saygılar…
Teşekkür ederim.
Silcok tatlı güzel bir hikaye imiş sizinki..keske herkesinki böyle olabilse..
YanıtlaSilKeşke olabilse Sobe.
SilŞans eseri blogunuzla karşılaştım. Yazı yazan biri olarak bir bloga, bir yazıya baktığım an ne kadar emek verildiğini anlayabiliyorum. Emeğin kokusunu alınca okumaya başladım. Kim olduğunuzu merak ettiğim için de burayı okudum. Yazmaya devam ederseniz okuyacağım :) Blogspot üzerinde değerli blogların olduğunu gördüm. Sizi de listeme ekledim.
YanıtlaSilTeşekkür ederim, hoş geldin Deniz :)
SilMerhaba, ne güzel anlatmışşsınız Handan'ı... Sıcacık, sammimi
YanıtlaSilGörmeden tanıştım.🥰 Ben de yeni yeni yazmalara başladım.
Yolunuz düşerse beklerim.
Aa Ferdağ, ben bu yorumu görmemişim. Teşekkür ederim :) Hoşgeldin.
SilÇok keyifliydi. Tanıştığıma memnum oldum. :) İyi ki Mutlu Anlar Koleksiyoncusu sizi bulmamı sağlamış. Hayatta hep mutlu olmanızı dilerim. :)
YanıtlaSilHoşgeldin Bonhheur :)
SilHoş buldum. :)
SilMerhabaa yazın çok güzel olmuş bu arada benim blogumu da ziyaret etmek istersen
YanıtlaSilDuygublog16.blogspot.com
Yıl 2021... Sen yazıyı yazalı bunca yıl geçmiş ve şimdi o hayalini kurduğun karavana sahipsin, ne mutlu sana ve güzel ailene. Enerjini, seni ve yazdıklarını tanıdığım için çok mutluyum kendi adıma. Sevgiler Handan...
YanıtlaSil