İnterrail 6. Gün : Guns N Roses Konseri

Sabah çok erken kalkmamaya karar vermiştik çünkü gece dışarılarda geçecekti , en azından dinlenmiş olalım dedik.

Tren saatlerine bakarken elimdeki aplikasyonun söylediği dışında da tren var mı diye internetten araştırayım dediğimde binmeyi düşündüğümüz saatte bilet kalmadığını fark etmiş oldum. Günün ilk mini mucizesi buydu bence :)

Öğlen olunca odamızdan çıktık, tren istasyonuna yürüdük. Ama ne görelim, orada bilet gişesi yok. Bir gün önce merkez istasyonda bakmadığımıza çok pişman olduk.

Perondaki bir görevliye sorduk. İnternetten alabilirsiniz telefonunuzu verin yardım edeyim dedi. Dedi de bizde internet yok. Başka bir görevli internetini bize açtı. (Bütün bunlar yine mucize değil mi sizce de?)  Bilet sitesine girdik  . Gitmeyi düşündüğümüz saatte ikinci sınıf bilet yok. Sonraki saatlerdeki biletler de inanılmaz pahalı. Göteburg ve konser hayallerimiz orada bitebilirdi .  Sonra bize birinci sınıf bilet de alabilirsiniz dediler. Ve istediğimiz saatte olan trene birinci sınıf biletimizi aldık. Hem de diğerlerinden ucuz. Hem de birinci sınıf:)

Tren yolculuğu dört saat kadar sürdü. Camları çok pisti ilk defa dışarıyı iyi seyredemedim.

Trenden indiğimizde sırt çantalarımızı dolaba kilitleyip aç olduğumuz halde ilk iş stada gidip bakalım dedik.

Neyse ki stad istasyona on dakika mesafedeydi.

Her yer konsere gelenlerle doluydu. Bilet bulma şansımızın pek olmadığını biliyorduk ama stadın önünde oturup dinlemeye de razıydık.

Yolda bilet satan bir adama baktık, pahalıydı . Fazladan para vermeyecektik, en ucuzlarından bulursak girecektik.

Bir görevliye bilet satış yeri var mı diye sorduk. Tarif etti. Yoksaaa bulabilecek miydik ki?

Orada kuyruğa girdik. Beş dakika beklemiştik ki bir adam bize yaklaştı. Bilet satın almak istiyorsanız benimkileri satıyorum dedi. Biz daha olayı algılamaya çalışırken gidip baktıralım sahte olmadığını görün de dedi.

Doğrusu ondan sonraki bir saat boyunca çoook şeyler dedi :)

Sevgili İngmar, bilete baktırdı, bizimle kapıya geldi, sırt çantası almıyorlarmış emanet yeri yapmışlar, oraya götürdü (oradaki sevgili görevli kadına da kocaman teşekkürler,  çanta başına 50 Sek alıyorlardı,  bizim çantaları birbirine bağlayıp ikisinden aldı o parayı.), en son olarak da yarım saat giriş kuyruğunda sohbet ederek bekledi.

Biletler Can'ın geçen seneki doğumgününde alınmış. Ve İngmar o akşam bir saat etrafra dolaşmış biletlerini satacak uygun kişileri bulmak için. Dolanan sarhoşlara vermek istemiyordum dedi :D

Giderken Metehan'a "Dayın her zaman kapı önünde bilet buluyorum der" demiştim.
Evet bulunuyormuş, yeter ki kalkıp kapıya kadar git.

Bilet bulamasaydık da o gece çok eğlenecektik, eminim.  Bizim için önemli olan o maceraya atılmış olmaktı.

Ama bilet bulunca yaşadığımız mucizevi olaylara bir tane daha eklendi ✨

İşte bizim mucizevi gün hikâyemiz böyleydi.

Bizim Handan'ın Nereye Olsa Giderim Halleri

Cumartesi günü baktık ki Can'ın programı değişmiş pazartesi Tel Aviv'e gidip bir gün orada kalıyor.

Hadi sen de geliyor musun dedi, ama sanırım evet diye cevaplayacağımı düşünmedi :)

Yenilenen pasaportum o sabah elime geçmiş, yapmam gereken bir iş yok, kafamı dağıtacak bir şey arıyorum, indirimli biletim var, otel parası vermeyeceğim, e daha ne olsun.

He canım ya, valla hiç üşenmeden bir günlüğüne Tel Aviv kaçamağı yaptım. Pazartesi akşamı gidip bu sabahın köründe de döndüm.

Sanırım bütün gün boyunca Can'ı on kilometre falan yürüttüm. Gitmeden önce gözüme kestirdiğim kocaman parkı (İki buçuk üç km uzunluğunda, gerçekten kocaman yani:),  sahil şeridini ve eski liman Yafa'yı gezdik, bol fotoğraf çekip kuş sesleri ve dalga sesleriyle terapi yaptık, ayağımızı denize soktuk, dilek diledik ve lezzetli yemekler yedik.

Hiç aklımda yokken farklı bir yer görmüş oldum.

Tel Aviv'e iki - iki buçuk saatlik bir uçak yolculuğuyla varılıyor. Yalnız erken gitmekte fayda var uçağa binmeden güvenlik şirketleri uzun uzun çantaları didikliyorlar, ayakkabılar falan çıkıp sıkı aranıyorsunuz.

Kudüs'e de gidebilirdik o bir günde, zira bir saat mesafedeymiş ama ben sadece sakin, tembel bir gün geçirmek istedim, Yafa'yı da görmediğimden başka bir yere gitmeyi düşünmedim.

Pazartesi akşamı otele gidip uyumak dışında bir şey yapmadık. Dün sabah erkenden kalkıp yollara düştük.

Bu yazıda otele kırk dakika yürüyüş mesafesinde gittiğimiz Yehoshua Park'ta Yarkon Nehri'nin kıyısından denize doğru uzun yürüyüşün fotoğrafları var.

Çılgın kuş seslerinin sahiplerini çopunlukla yakalayamasam da eldekilerle yetineceğiz artık.

Burada koşanlar, kanoya, bisiklete, scootera, kaykaya binenler, kişisel antrenörüyle spor yapanlar en çok da bebek arabalarıyla yürüyüşe çıkan anneler (Koşanı da vardı) ve köpek gezdirenler vardı. Ben pek insanları çekmediğimde ne yazık ki o kısımları hayal gücünüze bırakıyorum :)

Yafa portakalı görür müyüm dedim ama sadece bu mandalinamsı meyveli ağaçla karşılaştım, oysa portakal çiçeği kokusu ne iyi gelirdi.

Fethiye'de de vardı bu çiçeklerden.

Kıyafete uygun siyah ayakkabılarımı almayıp bunları giymem iyi olmuş. O kadar kilometre yürüyüşten topallayarak çıkardım aksi halde :)

Bakmayın dalda güvercin olduğuna şu kocaman yuvalar ihtimal papağan yuvası, çılgın sesleri geliyordu ama yakala ki çekesin.

Başarız denemelerin sonunda bu flu görüntüyü elde edip yetindim artık.

Doğru düzgün kuş çekemedim diye üzülürken yerde dolaşan bu kuş beni mutlu etti :)

Ağaçkakan gibi gözüküyor ama bakacağım ne imiş.

Topluca spor yapan ekibi çekmeden duramadım :)

Bu güzel ötüşlü kuş karatavuk mu emin değilim. Bilen söylesin.

Ah ufukta deniz gözüktü. Çılgın rüzgâr dalgaları şahlandırmış, siz biraz parkın keyfini çıkartın, sonra kumsaldayız.