30 Ağustos Zafer Bayramımız Kutlu Olsun

Bir gün yeniden kocaman stadlarda coşkuyla kutlayacağımız günlerimiz de yakın olsun ...

 

Urla Hatıraları

 

Bana söyleyecek bir şey kalmamış. Son videoyu izlemeyi unutmayın 😊

Her Şeye Alışıyor İnsan, Ne Tuhaf

Sabah Can ile pet çekimine gittik. Daha iki doz almıştı tedavi ama geçen sefer sabit kaldığı için doktor bir daha bakmak istedi. Umarım gerileme olmuştur.

Çıktıktan sonra Kadıköy 'e yürüyüp geçen gün aldığım çatlak şeyi değiştirdim. Hayır üç tane vardı aynı tabaktan nasıl kenarı çıtlamış olanı almışım bilmiyorum. 

Bu sefer hiç durmadan gidip değiştirir değiştirmez geri döndüm. Sabah annemle yürüyememiştim. Ona uğrayıp ilacını verdim, çamaşır makinasını çalıştırdım , biraz kitaplarına baktım.

Bahçesindeki incirler olmaya başladı. Yalnız elli senedir ilk defa o ağacın da bitlendiğini görüyorum. Şu bizim beganvilin üzerindeki beyaz bitlerle dolmuş yaprakları.

Kitap instagramıma yazı yazmaya başladım. Belki kitap okuma hızım artar.

İnci Aral'ın Kan Günleri ve Nar Ağrısı kitabını okuyorum. Sanırım gazete yazıları. 2010,11,12 tarihli. Her bir sayfası yüreğimden geçenlere tercüman oluyor. O arada hiç duymadığım yazarlar da not ediyorum.

Bu aralar kendimi dış dünyaya kapattım. Hem içeride hem dışarıda savaş veremiyorum. 

Umarım pet sonucu güzel çıkar. 

Kendimi Kadıköy'e Attım

Sabah annemin evlilik yıl dönümü diyerek kahvaltıya çıktık.

O kadar çok yemişim ki eve dönerken kedinlikle oturmamam gerektiğine karar verdim. Can'ı ikna edemedim benimle gelmeye. Ancak akşama çıkarım belki diyor. Midem şişmiş, akşama kadar ne yapacağım o halimle. Siz naparsanız yapın deyip kendimi yola attım.

Kadıköy'e yürüdüm. Almak istediğim birşeyler vardı. Arkadaşlarıma hediye ayarlamak istiyordum. Hafta sonu Allah izin verirse Urla'daki arkadaşımızın evinde buluşacak bizim üniversite ekibi. Birimizin doğum gününe çok yakın olumca aklıma geldi. Aksi gibi gitmeyi düşündüğüm antikacım tam bu hafta taşınıyormuş. Kadıköy'dekilere bakayım bari dedim. Pek fazla seçenek göremesem de buldum neyse birşeyler. 

Oradan dönerken bir yerde de masa ğzerine serilen şeffaf plastik örtülerden buldum. Mutfak masamın üzerine kesip koyacağım. Altına da beyaz bohçalarımdan sererim diye düşünüyorum. 

Şu anda sahilde Balon Kafe'deyim.  Geçen sene buluştuğumuzdan beri gelmemiştim buraya. Hepinizin kulaklarını çınlattım. Mis gibi esiyor. Şehir Hatları Vapurları'nı izlemeye doyamıyorum. Can'a nispet yapayım dedim ama yatmış yeniden :D

Kalçamdaki kist yine beni zorlamasa dönüşte de yürüyecektim ama sanırım metroya binsem iyi olacak. En az on beş kilo vermem lâzım şu ağrılarımın azalması için ama olmuyor. 

Şimdi garson hesabı getirdi. Bana kasadan ödeyeceksiniz demişti. Nasıl gözümde büyüdüydü oraya gitmek. Hahah üç kilometre yürüdüm on metre gitmediğim için mutlu oldum şu an :D

Artık kalkayım yavaştan. Şurada şöyle daha saatlerce durabilirim aslında:)

Sonradan eklenen not : 

Metro bana kazık attı :D

Felekten Bir Gün Daha Çalmayı Başardık

Evdeyazar ' la instagramdan mesajlaşıp gevezelik ederken , "Buluşalım bi gün yaaa" demem üzerine hemen buluşma ayarladık kendimize. Hayır aramızda yarım saatlik yürüme mesafesi var, bir senedir görüşmemişiz , dm den sohbet ediyoruz ha babam.

İstanbul'da yaz ayları gidilebilecek en güzel yer deniz. Önüne gelen ilk vapura atla yeter. 

Kadıköy'den Ortaköy vapuruna bineriz diye ayarladık. İskelede buluşacaktık güya ama yarım saat öncesinde sahile giden yaya geçidinde bulduk birbirimizi :D Ehehehe saat mevhumumuz bile aynı çalışıyor anacım.

 

Sonrası iyilik sağlık. Okul arkadaşını bulmuşsundur da anlatacak çok şeyin birikmiştir, hiç susmazsın ya. İşte öyle tatlı bir sohbet, muhabbet. İşin ilginci öyle dengeli bir sohbet ki, hani hep sen konuşursun, ya da araya girip iki kelime edeceğim diye uğraşırsın ya bazen, bu böyle su gibi akıp gitti, zaman nasıl geçti anlamadım.

Canım Evde Yazar, iyi ki varsın. Yaz bitmeden Boğaz Turu'muzu da yapalım 😊