54 Yaşından Felekten Bir Gün / Gece Çalmak Deyimini Anladım İyi mi ?

Dün arkadaşlarımızla buluştuk. Can'ın devre arkadaşı ve eşi. Evlendiğim günden beri arkadaşız. Hatırlayanınız olur mu bilmem, dört teog anası olarak dolanıyorduk bir ara. Selma ikinci çocuk isteye isteye dolanırken hepimize bulaştırdıydı. Dört arkadaş peş peşe hamile kaldıydık. Komik günlerdi.

 Önce karadeniz restoranında kahvaltı yaptık. 

Yeşillikler içinde harikaydı .

Ama oraya rüzgâr çok gelmeyince kahvaltı sonrası daha ferah bir yer ararken Cam Müzesi 'ne düşürdük yolumuzu.

Cam ve Billuriye Müzesi'ne daha önce de gitmiştim ben. Bahçesi harika olduğundan onlar gezer ben otururum dedim ama dayanamayıp tekrar gezdim.

Küçük bir müze. Ben de küçük müzelere bayılıyorum.

Selma bana oradan kolye alıp hediye etti.

Müze gezisi, çay kahve keyfi, bol fotoğraf çekirmek sonra bu sefer kendimizi Anadolu Kavağı 'na atmaya karar verdik.

Giderken yolda Yuşa Tepesine çıktık. Önünden çok geçmiştik ama hiç çıkmamıştım. Tam ikindi ezanına denk düştü. Dua ettik, oradaki duayı dinledik, manzarayı izledik. Çamlıca Tepesi 'nden sonraki en yüksek tepesiymiş İstanbul'un. Türbenin kapısında ekmekten meyvaya, yazmadan incil boncuğa bir sürü şey satan yerler vardı. Ekmek aldık oradan.

Yolumuza devam edip Anadolu Kavağı'na geldik.

Gün batımı izledik, sessizliğin tadını çıkarttık, yemeğimizi yedik.

Akşam kapıdan içeri girerken bunca şeyin arasında böylesi bir gün yaşamak hayattan bir güne el koyabilmek, her şeye inat bir günü yaşamayı başarmak gibi diye aklımdan geçirirken bir an ampul yandı bende. Aaaaa. Felekten gün çalmak tam da bu demek.