Hae artık şarkı söylerken gerilmiyor gibiydi sanki. Kayıt günlerindeki gerginliğine ne kadar üzülürdü . Herkes birbiriyle şakalaşıp dans ederken o mikrofonu elinden bırakamaz, pür dikkat kendi kısmının gelmesini beklerdi. Şimdi şu karşımdaki tek başına şovunu yapan adama bakıyordu da sesi oturmuş, dansı her zamanki gibi harika, şarkısı da en sevdiği tarzda. Sahnede bu kadar karizmatik olup konuşurken içten, doğal hafif şapşik ama bu yanlarıyla da barışık olmaları hem şaşırtıcı hem de çok güzeldi. Yanındaki kızların çığlık atmaktan sesleri kısılmıştı artık . Kendisi ise soluksuz izliyor, hiç ses çıkartamadan dalıp gidiyordu. Alkışlamayı bile unutuyordu ki bir kaç defa çevresinkilerin garip bakışlarına maruz kalmıştı. 

......

Yemek sırasında yüzüncü iltifatını alan Elisa tüm hayatım boyunca bu kadar güzel söz duymamışımdır diye düşündü. Bir anda şişman, kocaman, hantal ve çirkin kadın imajı insanların gözünde kaybolmuş, süper kahramanmış gibi bir moda geçmişti. Bu , ilginç şekilde, bir zamanlar sahip olduğu güzel ama aptal kız imajından çok daha mutluluk vericiydi. Çevresinde mutlulukla yemeklerini yiyenlere baktı. Grup üyeleri kameraların önündeydiler . Genel olarak heyecanlı ve keyifli halleri vardı. Kameralar kapandığında ne olacak acaba diye merak etti. Kapanacak mıydı onu da bilmiyordu ya. Diğer ekip üyeleri dönüşümlü olarak yemeklerini yemiş işlerinin başına geçmişlerdi. Senelerde bir evde tek başına geçirdiği onca saatten sonra şu ortam hem değişik hem de korkutucu geliyordu biraz. Geçen sene bu zamanlarda hiç aklıma gelir miydi bu yaşadıklarım diye düşündü. 

- Siz yemek yemiyor musunuz ?

Sözüyle kendisine geldi. Başını kaldırdığında grup üyelerinden Yeo ile gözgöze geldi. Tıpkı videolarda gördüğü gibi ışıltılar uçuşuyordu gözlerinde.

- Kendime sipariş etmek aklıma gelmemiş ama zaten buralar sakinleşip etrafı toparlayayım ondan sonra yerim bir şeyler. Size yardımcı olabileceğim bir şey var mı ?

- Ah, ellerimi yıkayacak bir yer arıyordum ben sadece . 

- Banyolar diğer tarafta , şu karşıdaki kapıdan çıkınca görürsünüz.

- Teşekkürler.

Etrafa bakarak uzaklaşan delikanlıyı izlerken onun herkese ve her şeye ne kadar dikkatle bakıp , neredeyse ortamın haritasını çıkarttığını düşündü . İçerideki onca kişinin arasında kendisinin yemediğini fark eden de bir tek oydu. Sonra gülümsedi, kendisi bile farkında değildi yemediğinin. 

Az sonra çöp kutularını masaya götürmek mi mantıklı olur masadakileri buraya taşıyıp burada ayrıştırmak mı beşinci dereceden denklemini çözmeye çalışırken arkasından seslenen yine Yeo'ydu.

- Sanırım yemek siparişi verirken kendimizi sizin şova kaptırmışız, hiç kimse yemeklerin tamamını bitiremeyecek diyerek topladım açılmamış olanları. Hâlâ sıcakken siz de yiyin diye getirdim.

Bir tezgâhtaki kutulara bir onun yüzüne şaşkınlıkla bakarken, o yüzünde muzip ve mutlu bir gülümsemeyle oradan ayrıldı. Arkasından teşekkür ederim diye seslenmek bile çok sonra aklına geldi Elisa'nın. 

......

Hikâye etiketinde bütün bölümler var. Tıkla.