Eveet, dün gece saat ikiye doğru yattım   o arada da canım ne çekerse yedim. Yanıma bir litre su alıp saati ezandan on dakika öncesine kurdum. Gerçi saatten de on dakika önce uyandım. Suyumu içerken gidip bir de muz aldım. Ezan okunurken ben uykuya dalmak üzereydim. Akşama kadar başım ağrımazsa bu sefer yöntemi buldum demektir.

Hoş insanın günü gününe uymuyor, bir formül uydurup bir ay öyle geçmez ama olsun.

Geçen sene ramazana kadar her gün hastaydım. Sürekli nane molla, sürekli 37,5 derece ateş. Hatta oruç tutmasan mı moduna geçti bizimkiler. Denemeden bilemem diyerek başladım. Ve daha ilk günden o hasta hallerim gitti. 

Bu sene de biliyorsunuz çok sinirliyim ne zamandır. Dün pammık gibi dolandım ortalıkta. Sinirim alınmıştı sanki.

Ramazan ruhuma da bedenime de çok iyi geliyor. Yoğun sosyal aktivitelerimin de yavaşladığı, kendimi nadasa çektiğim bir ay olur, herkes yattıktan sonra sahura kadar durmak,  kendimle baş başa olmak mutlu hissettirir. Bir senedir yoğun sosyal aktivitem yok ya neyse :)

Dün Bilgiç ilk gün pidesini aldı. Normalde bir saat önceden gider ezan okunduktan sonra ancak alıp da gelirdi ama bu sefer okul dönüşü uğradı. Napalım, seneye sıcak pide yemeye başlarız yeniden . 

Bı arada oğluşum okuluna giderken büfeden gazoz alıp açtırmış. Tam dışarı çıkıp yürüyecekken aklına ramazan olduğu gelip büfeye geri dönüp içeride içmiş.  "Dini inancın olur olmaz,  fark etmez, oruç tutanlara saygı duymak gerekir"  derken gülümseyerek baktım yüzüne. Çok şükür öğretebilmişim en önemli olan şeyi.  Tabi bu korona döneminde kapalı alanda durmayaydı iyiydi ama :D

Durun bir dakika.

Şu anda evde benden başka kimse yok. 

Aman Allahım,  bu duyguyu özlemişim. 

Sessizliğin tadını çıkartacağım şimdi.