Ramazan gelince hep böyle hissederim, sanki gün 24 saat değil de 36 saat falan. 

Hayır aç olmaktan kaynaklanan, akşam da bir türlü olmuyor hissiyatı değil bu.

Aslına bakarsanız,  aralıklı oruçla geçen aylardan sonra şu anda çok daha fazla yiyorum ben :D

Bu hissiyat, yapacak iş bulamamamdan kaynaklanıyor.

Sabah, saat 8.46, mutfağım temiz ( ki saat altıda Can,  sekizde Bilgiç kahvaltı yaptılar),  yatağım yapılmış (Can'ın sabah uçuşları olmasa yatak hiç kapanmadan akşam oluyor bizde) ,  yemek plânlanmış,   ev derli toplu falan. Nasıl oluyor bu yaaa. 

Gece 2.30 da yattım, saat beşe doğru yarım litre su içtim, altıda Can'ı uyandırdım, yedide sabah oldu zaten. 

Bu arada makina çalıştırdım, çamaşır yıkanıyor. Sadece evi süpüreceğim,  onun için saat erken olduğu için şimdi yapamıyorum. 

Biraz kitabımı okuyup anneme alış veriş öteberilerini götürüp,  yürüyüş yapacağım.

Eve dönünce Metos'u kaldırıp cumburlop yatak :D 

Hepinize günaydın. Verimli, huzurlu, harika bir güne açılsın sabahınız.