Elli yaşından sonra çılgınlık kavramı da bi değişiyor gerçi ama :D

Geçen hafta Abant'a gitme plânı yapıyorduk . Hafta sonuna doğru kar yağacak denildiği için, hem de Bilgehan'ın okulunun olmadığı bir gün gideyim istediğim için perçembe gidelim diye karar verdik.

Derken kar alarmları, yola çıkmayın duyuruları fakan gelmeye başladı.

Çok ciddi söylüyorum benim için en güvenli zaman bu uyarıların yapıldığı zamanlar, zira karayolları teyakkuz halinde oluyor :D

Ve fakat bir taraftan da acaba hazır İstanbul'da da yağıyorken buranın mı keyfini çıkarsak diye aklımdan geçirdim.

Dün sabaha kadar beyler de bi türlü karar veremedi. Ben tamam iptal edeceğiz kesin dedim. Kocam diye demiyorum kararsızın önde gideni. Ahmet desen ondan beter :D

Perşembe sabahı kalktık, kar yok. Sonra yağdı. Sonra eridi. Sonra yağdı. Eridi. Saat on buçuk gibi gidelim ya, burada tutacağı yok dedik.

Bir saat sonra hazırlandık iki çift olarak yola çıktık.

Abant'a kadar yolda doğru düzgün kar görmeyince bir an boşuna mı yola çıktık dedik ama ...

Not: Fotoğraflara şarkı sakladım, tıklayıp alabilirsiniz :)