Eve döndüğümden beri yazamadım bir türlü yazının son kısmını hemen başlayayım.

Orhun Abideleri veya Tonyukuk Yazıtlarına gitmeyi istiyordum ama Orhun Vadisi altı buçuk saat mesafeseymiş. Ve götürecek araba gece dört gibi yola çıkarız dediğinde Can'a hiç cazip gelmedi haliyle :D Ertesi gün de sabah beşte kalkıp dönüş uçuşu yapacağından çok yorucu olacaktı. Tonyukuk daha yakındaydı, bir buçuk saatte gidiliyordu , bir se Cengizhan heykeli vardı o tarafta ama o yazıtlar kapalıymış, bekçisine göre bazen açtırıyoruz dedi adam. Bazen olasılığı gitme isteğimizi azalttı ve bir dahaki sefere erteledik. Yani ben erteledim :D Zaten çocuklarla gitmek daha anlamlı olacaktır. Mete ve Bilge 'nin gelmediği Orhun Yazıtları çok eksik kalacaktı benim için. 

O zaman dedim Can'a keşke o tura gitseydim demek yok bugün yürürken:D

Yürüyerek bir saat mesafede bir saray müzesi görmüştüm. Oraya gidelim dedik. Ama önce kahvaltı :D

Gayet tatmin edici bir kahvaltı standı vardı. Yalnız ilk gün milimetrik küp çeklinde doğranmıştı peynirler ikinci gün biraz daha insaflılardı. Bu arada yuer dışında yaptığım en mükellef kahvaltı Billund'daydı. Waffle makinası bile vardı. Ama kurutulmuş domates ile yok artık demiştim. Devasa bir açık büfeydi :D

Eh biz Ulan Batur'a geri dönelim.

Gidiş dönüş kocamı o kadar yürütemeyeceğimi bildiğimden giderken taksi tutarak gittik saraya. Resepsiyondaki çocuk kendi uygulamasından çağırdı bizim için. Yüz elli iki yüz lira gibi tutar herhalde demişti, doksan lira tuttu. 

Yalnız saray ve müzesinin kapalı olduğunu okuduğum halde bile bile gittik oraya. Şansımıza salı ve çarşamba günleri kapalıymış. Bilin bakalım kimler salı ve çarşamba oradaydı. Neyse, yine de gidelim diye ısrar ettim. Zira dışarıdan da olsa otantik bir bina görmek istiyordum etraftaki apartmanların dışında. Bir de o yakınlarda nehir gözüküyordu, belki daha hoş bir ortam görebiliriz diye hayal ettim.