Geçen hafta bir arkadaşımızın oğlunun düğününe gittik. İzmir günlerimizden, minicik hallerini bildiğim şeker Batuhan'ın "Anne Metehan bile abi oldu" diyerek kardeş istediği günler dün gibi aklımda. Zaman nasıl hızla geçiyor.

Neyse konumuz bu değil. 

İzmir arkadaşlarım kokoştur benim :) Lojmanlarda evlilik ve annelik hayatımızın ilk günlerinde birbirimize destek olduğumuz için aramızdaki bağ bambaşkadır. Hepsinin yeri ayrıdır yüreğimde. Ve fakat kokoşlar anacım :D Ben de gitmeden kendime azıcık çeki düzen vereyim dedim.

Manikür, pedikür, kaş maş yaptırdım, saçlarımı kestirdim. Olabilecek en bakımlı halimde gittim düğüne. Göz farı, rimel ve rujdan mütevellit büyük makyajımı da yaptım.

Üzerimde lcw nin günlük elbisesi vardı ama daha cafcaflı giyinesim gelmedi, napalım.

Masamızda en yakın arkadaşlarım bir de ilk defa karşılaştığım bir çift vardı. Onlar erken ayrılmışlar hava kuvvetlerinden. Bizim yaşlılarımızda . İsmini de hatırlamıyorum kadının . Neyse içimizden biri onu tanıyor , sohbet falan ediyoruz.

Bir ara bana döndü, çok güzel bir kuaför var Etiler 'de yer zor bulunuyor, pahalı biraz ama nefis saç kesiyor, insanı gençleştiriyor kesimi, oraya gidebilirsin dedi. Bir de boyuyormuş beyaza.

Şimdi, iyi niyetli bir öneri gibi görünen bu cümlenin altında ne var ? Saçların kötü kesilmiş, seni yaşlı gösteriyor. Rengi de düzeltilmeli.

Hımmm.

Diğer en yakın arkadaşlarım bana bunu deseler, yine bir nebze anlayacağım. Onlar benim arkadaşlarım, yüzüme karşı "Mok gibi görünüyorsun" deme kredileri var. Ama aynı masaya denk düşmüş, büyük ihtimal bir daha karşılaşmayacağım birisi olarak , kendimce özen gösterdiğim bir gecede neden benim özgüvenimi sarsıcı bir öneri yapıyorsun ki ? Kendi arkadaşlarım dese, hee heee , buldun bir ay öncesinden randevu alıp üç vasıtayla ulaşacağı bir kuaföre gödecek kadını diye susturucam, kadına bir şey de diyemedim, o da uzattıkça uzattı, ben de kafa salladıkça salladım. Gerçi kuaförün ismini not etmememden pek niyetim olmadığını anlamıştır herhal ama anlamamış da olabilir.

Susmayı bilmiyoruz. Sözlerimizin nereye gittiğini anlamıyoruz. Kime ne konuşabileceğimizin sınırını anlamıyoruz. Ne zaman konuşabileceğimizi kestiremiyoruz. 

Oradaki İzmir'de birlikte olduğum en az sekiz dokuz arkadaşım vardı, tek beyaz saçlı bendim. Hepsi de bana harika yakışmış dediler. Birisi bile ay Handan boyatsana saçlarını demedi. Hımmm. Arkadaşlarımı güzel seçiyormuşum demek :D

Geçenlerde bir videoya rastladım. Yabancı bir anaokulunda öğretmen çocuklara anlatıyordu. Arkadaşınızın bir şeyini söylemeden önce bunun bir dakika içinde düzeltilebilecek bir şey mi olup olmadığına bakın. Ayakkabının bağı çözülmüş derseniz meselâ eğilip bağlayabilir. Bunu söyleyebilirsiniz. Saçın çok kısa olmuş derseniz, bunu bir dakikada değiştirebilir mi ? Hayır. O zaman söylemenize gerek yok.

Herkesin zaten bir sürü kuruntusu var, kimseye kendisi sormadan bir şey önermeyin anacım. 

Diyeceklerim bu kadar .

Hee, benim özgüvenim yerle bir olmadı tabe. Gördüğünüz gibi keyfime baktım 😁