Gece boyunca niyeyse tuvalete taşındım. İdrar söktürücü bişey mi yedim diye söylene söylene :D

Sabahın yedisinde son kalktığımda başımda ağırlık peydah oldu. Üzerine bir yerden sis düdüğü gibi bir ditleme gelip duruyordu. Birisinin alarmı mı açık kaldı neydi anlamadım. Gerçi birisinin açık alarmı olsa iki blok ötekinin falan olmalıydı.  Benim tırtlığım.

Velhasıl kalktım en sonunda. 

Zaten sekiz buçukta kargolarımı götürmeyi düşünüyordum. Erken gidince nispeten boş oluyor. 

Ama daha ona da bir saat vardı.

Baktım geceden çıkarttığım kıyma açılmış, e köftemi yapayım o zaman dedim.

Köfteyi şekillendirip dolaba attığımda gitme vaktim de gelmişti.

Pazar arabamı kargolarla doldurdum.(Kitaplar on kiloydu da)  Gidip postaladım. Eve gelip arabayı bırakayım dedim. Sonra dur eve çıkmışken karavana gidecekleri de ayarlayayım dedim. Sonra dur hazır içeri girmişken bi kahve içeyim dedim. Sonra baktım geri dönüşüme atılacak yırtık çoraplar ve atık yağ var onu da alayım dedim.

Sonra kahvemle Bilgiç'in odasına girdim. Arkadaşı gelecek kalmaya. Şu koltuğun örtüsünü yıkasam da kurusa dedim. Koltuğun örtüsünü çıkartmaya çalışırken kan ter içinde kaldım. Oyyy, yüz kanca var, çıkmıyor bir türlü.  Neyse yastık yüzlerini attım makinaya. 

Şimdi kahvemi içiyorum. 

Sonra bilimum eşyayı yüklenip kimisini atıp kimisini yerleştirip yürüyüşe gideceğim.

Başımdaki ağırlık hâlâ var.

Akşam yatmadan yarın şunları yapacağım diye kafamdan mini listeler yapmak bu hafta işime yarayacak gibi. Hormonlarım da sıpıtmadı çok şükür. Hormonlar olmasa iyi kızım aslında heee.

Bugün Bilgiç'in odasını toparlarım biraz. Sabah bir torba çöpü aldım koltuk arkası, bilgisayar köşesi, dolap kıyısından. Halısını da makinaya atayım,  sandalyesi boyamış hep. 

İşte böyle. 

Kahvaltıdan sonra sızıcam ihtimal ama. Sabahı koltukta oturup malak malak telefona bakarak geçirmediğim için gururluyum. Maşallah bana.