Bir Günü Daha Yedim

Akşama kadar kitabımı okudum. Asimov'un Şafağın Robotları sürükleyici bir polisiyeydi. 

Sonra Timbuktu'ya başladım.

Akşam güneş çıktı ufuktaki denizde bu güzel manzara belirdi.

Salondaki dolabın çekmecelerini döküp öyle bıraktım. Çekmecelerden birisinde hâlâ teyp kasetlerin doluydu onları kutuya doldurdum. 

Ne çok peçete, örtü falan var onları ne yapacağım bilmem.

Defter çekmecesini açmadım daha ,evdeki kırtasiyenin haddi hesabı yok. Defterler, kalemler, kağıtlar, dosyalar, yapıştırıcılar. 

İçimde bi sıkıntı var. Ayın muayyen günlerine Bilgiç'in abuklukları eklenince yaşam enerjim solup gidiyor.  

Mutfak karman çorman, bulaşık makinası boşalacak, ev dandini, yılbaşı gecesi anneme götürdüklerimi bile yerine yerleştirmedim daha. Süsler de kalkacak.

İşte böyle bir akşam. 

Dün Kate diye bi film izledim bu arada, Metos'la acaba bunu izleyip da şaşıran, meraklanan, beğenen kimse var mı dedik. Hani çıtır çerez istiyordum ama bu da bayatlamış çerezdi.

Ay be  bir ara 2021 de sevdiğim şarkıları, filmleri ve kitapları anlatayım. Daha derken üşendim. 

Şu fotoğraflara şarkı ekleyeyim ben. Güzel manzara ile güzel şarkılarımız olsun.

 Bu arada ben şarkı ararken Metos bulaşık makinasını boşaltmaya başlamış. Canım oğluşum benim. O da olmasa napardım bilmem.