Bu sabah çiçeklerimi sulamak için balkona çıktığımda rüzgârı hissettim. Bir haftadır yapış yapış, nefes alınmaz bir durgun hava asılıydı, klima çalışıyordu sürekli. Nihayet geçmiş,  kuzey rüzgârı serin serin esmeye başlamış. Hemen bütün pencereleri açtım. Rüzgârlı koltuğum yine püfür püfür. Çok şükür.

Yürüyüşü bile sürüklenircesine yapıyorduk. Bu sabah keyifle yürüdük. 

Cennetin rüzgârları bizi kendimize getirdi.

Bu harika rüzgârlar bir de bayramın ilk gününün sabahı annemin balkonunda esiyordu. O sabah benim evimin balkonuna çıkmak mümkün değildi ama anneminkinde hiç bunalmadık. Ben buna hayatın içindeki minik mucizeler diyorum.

Şu an duş alıp koltuğa uzandım. Evin içindeki minik rüzgâr çanım çalıyor. Teee Adapazarı'nda teftiş yaparken oradaki bir marketten almıştım, 23 senelik. Rengi solmuş. 

Birazdan mutfağa gidip kendime kedi yemeği yapacağım. Bayramda rejim olmaz. Bol yağa bayat simitleri doğrayıp üzerine de yumurta kıracağım :)

Yanına da bahçeden topladığım domates, biber ve salatalığı doğrarım. Komşumuz üç hafta tatile giderken apartmanın arkasında yaptığı minik bahçedeki mahsülleri toplayıp yememizi tembihledi. Yürüyüş dönüşü oraya uğrayıp toplamayı seviyorum. Bu sabah bir sürü ot da yoldum. Yalova günlerim geldi aklıma. Yaz akşamlarım ot yolarak geçiyordu. 

İşte böyle bir sabah. Herkesler girmişken İstanbul çok güzel. Belki yarın sabah Kadıköy'e gideriz. 

Şimdi kahvaltımı hazırlayayım, çok acıktım.

Çüüz.