Bu hafta az biraz daha enerjim vardı çok şükür. Dirseğimdeki ağrı devam ediyor ama halsizliğim azaldı biraz.

Ben de kendimi evden dışarı attım azıcık.

Cuma günü Acıbadem Caddesi'nde tur attım. Aslında alış veriş merkezine gidesim vardı ama hava güzel olunca dışarıda durayım dedim. Pastaneden ekmek aldım. Bir de Makro'ya girip nachos kaptım. Mutlu mutlu eve döndüm. Mideye çalışıyorum hep     :D

Cumartesi sabahı annemle yürüyüş yaptık mahallede. Haftasonu sabah erken sokaklarda pek kimse olmuyor, güzel yürünüyor. On gündür ben hasta gibi hissedince annem de hep evde kalmıştı.  İyi geldi ikimize de.

Bu sabah Nakkaştepe Millet Parkı 'nda kahvaltıya gittik. Bu millet parkı ismi tüylerimi diken diken ediyor gerçi, diğer parklar gâvur parkı mı sorusu uyanıyor insanın kafasında. Neyse. 

Can'ın yeğeni de geldi. Her ne kadar doğal yeşil alanların yapaylaştırılmasına üzülsem de fena değildi burası. Masalar ahşaptı, localar gibi düzenlemişler, birbirleriyle iç içe değil, her birinde çöp kutusu var falan. 

Daha çok deniz manzarası olacağını zannetmiştim ama yoktu  . Belki daha aşağılarda vardır bilemiyorum. Boğaziçi Köprüsü'nün uğultusu çoktu yalnız oturduğumuz yerde. Biraz aşağıda gölet ve şelale olan yeri görünce bir daha gelirsek burada otururuz dedik. Su sesi diğer sesleri bastırmıştı orada.

Bize arabayla on dakika mesafede olmasına rağmen yeni keşfettiğimiz bu yer arkadaşlarla buluşup oturmak için güzel. Havalar kötüleşmeden yapılabilir birşeyler. 

Bu sefer sabah oğlanları da kaldırdım erkenden. Hep birlikte çıktık. Sürekli evde dip dibe olmaktan gerilen sinirlerimize iyi geldi sanki. Biraz switch ile oynadık. Ben pek anlamıyorum bu aletlerden ama bu nesne kendisine harcanan parayı sonuna kadar hak ediyor . Kenarındaki kumandalar çıkıp iki kişiye ayrı ayrı kumanda olabiliyor,  televizyona bağlanıp evde oynanabiliyor  veya çantana atıp kendi kendine oynayabiliyorsun. Bilgehan geçen sene bunu alabilmek için her kuruşunu biriktirmişti. Yine de Amerika'ya gitmesek zordu almamız.

Neyse,  konuyu dağıttım. Şu  masada oynanan yarım saatlik oyun elektriğimizi boşaltmamızı sağladı. Aynı evin içinde hepimiz kendi dünyalarımızda yaşarken evden dışarı çıkıp buluşmak çok ilginç ama her zaman işimize yarıyor.

İşte böyle bir sabahtı. Saat dokuzda kimsecikler yokken gittiğimiz parkta etraf kalabalıklaşırken biz çıktık.

Dönüşte pazara uğradık.

Evde koşuşturma başladı sonra. Bulaşık makinası boşalt, çamaşır topla, as, pazar çantası yerleştir, yemek hazırla, ev süpür derken akşam oldu.

Yoruldum tabii ki ama sabahki kaçamak değdi. 

Günün tatlı sürprizi de bir saat yukarılara bakarken sonunda yakaladığım kızılgerdandı. 

Ve bir kaç masalsı ayrıntı . İçindeyken dikkat çekmeyen ama hep orada duran minik güzel köşeler.

İyi ki varlar.