Gezenti haftanın kitapları bu kadar.

Martı ve Vişne Bahçesi tiyatro oyunları. Rus isimleri ile biraz zorluk çektim ama neyse ki her oyunun başında kahramanlar yazılmıştı. Zira bazen adları bazen soyadları bazen de kısaltılmış isimleri ile hitap edilince kim kimdir karman çorman oluyor. Martı karşılıksız aşklar hikâyesiydi. Vişne Bahçesi'nin akibeti de günümüzde hiç yabancı olmadığımız bir durumdu.

Tanrılar Susamışlardı  henüz bitmedi  . Fransız İhtilali sonrası ülkenin durumunu anlatan bir roman. İhtilâl oldu ile mutlu son arasında geçen zorlu seneler, savaşlar, siyasi oyunlar,  açlık, yoksulluk .

"Gelecekte ne olacağını gerçekten söylüyorlarsa bu yaptıklarI feci bir şey. İnsan başına gelecekleri bilse hayat çekilmez olur. Gelecekteki yıkımları önceden öğrenip, vaktinden önce ıstırap çekmeye başlayacaklar, sonlarını bildikleri için elindekilerden de zevk alamaz hale gelecekler. Oysa geleceği bilmemek insan mutluluğunun gerekli bir koşuludur."

"Fırıncı Halkın saldırmasından korkup hemen kapılarını kapadı. Ama korkulacak bir şey yoktu ; eski zorba efendileri ve şimdiki kurtarıcıları tarafından boyun eğmeye alıştırılmış olan bu zavallı insanlar, başları önde, ayaklarını sürükleyerek gittiler."

"Bunlar kukladır. Hepsi de benim eserim. Ne kıvanç ne hüzün bilmeyen bu ölümlü bedenleri benim ellerim yarattı. İyi yürekli bir Tanrı olduğum için başlarına beyin koymadım. "