• Legolar hâlâ ayrılamadı, dur bakalım ne zaman bitip de yerleşecek.

• Dolabın en tepesine koyduğum kutularla mutlu oldum resmen, dört kutu daha yer buldu.

• Çok ciddiyim yer kalmazsa plastik hayvanlarla canavar kutusu elenecek. Dev gibi üç kutuyu kaplıyor onlar da..

• Kütüphanenin altındaki dolaptan kapaklı kutuları aldım da noperlerle minik plastik hayvanlar nereye girecek bilmem. Noperler benim kendime aldığım oyuncaklardı yatak odama mı koysam:-)

Ne mutlu olmuştum çocukluğumun oyuncaklarıyla karşılaştığımda. Küçük çocuklar için hele, harika bir lego tipi, tavsiye ediyorum herkese:-)

• Bir de kocaman tren seti var. Rengârenk plastiklerden. Metehan kendi kendine giden şeyleri hiç sevmediğinden almıştık onu, ikinci ya da üçüncü yaş günüydü, hemen hepsi duruyor parçaların. O da saklanacaklar arasında. ( Hah, anaları da çocuklarından farklı değil)

• Bari mutfağa gidip orayı toparlayayım biraz, çok feci dağıtmış vaziyetteyiz. Akşama kahvaltı gibi şeyler hazırlamayı düşünüyorum.

• Makina sustu sanırım, çamaşırları da asayım.

• Bu arada fonda oğlum hiç aralıksız konuşuyor, hiç aralıksız. Küçükken bakıcı falan tutmadıydım ama sanırım şu sıralar bir dinleyici tutabilirim :-) Çocuğunuz geç konuştu diye sakın üzülmeyin, vururum bak:-)

• Benim evim bile sıcak olduğuna göre bugün hava çok sıcak, Allah dışarılarda iş yapanları korusun..

• Şu fındığı da ayıklamayı bir bitirseydim, iyiydi. Dün gece Can'la diyaloğumuz şu şekildeydi.

- Fındığı balkonda kargalar yesin diye mi bıraktın ?
- He canım, zaten dadandı bile bir tane.
- Geldi mi gerçekten?
- Evet, her defasında ikişer üçer ağzına atıyor. (Kendisini gösteriyorum bu sırada:-)
- Haaa.
-Git kabuklulardan ye, benim ayıkladıklarımı rahat bırak !

İşte böyle.

Bu çok bilgilendirici yazı sonrasında büyük bir aydınlanma yaşayacağınıza emin olarak, şimdi gidiyorum anacım :-)