Babamın elini öptüğümüz sabahları hatırlamalı.

Annemin giydirdiği güzel kıyafeti, hep birlikte gidilen yerleri.

Anneannemin hazırladığı mendilleri hatırlamalı..

Kapı kapı toplanan şekerlerle paraları. Hele bir lira verirlerse, ne güzel :-)

Dondurmacının arabasını hatırlamalı. Sadece iki çeşit olsa ne fark eder, mutlu olmak için o da yeter.

Dayımın verdiği gemili paraları hatırlamalı. Az bir şey mi en büyük banknot:-)

Babaannemin anlattığı masalları. Şimdiki çocuklar da bayılır eminim anlatan olsa.

Sık sık çalınan kapıdaki ciciki bicili giyinmiş pırıl pırıl yüzler hatırlanmalı.

İllaki bir kırmızı ayakkabı, başucunda bekleyen.

Ve şimdi yanımızda olmayan el öptüklerimizi hatırlamalı. Anılarını anlatıp gülümsemeli biraz hüzünle karışık.

Ve şimdi yanımızda olanlara zaman ayırmalı. En azından sesini duymalı. Özledim demeli. Seni seviyorum demeli.

Bu bayram, güzel şeyler hatırlamalı, yüreğimizi boğan karanlığa inat, kendini bilmezlere, hayatı lekeleyenlere, içimizi acıtanlara inat, güzel şeyler de olduğunu hatırlamalı.

Kendimizi kaybettiğimiz şu sıralarda bütün bu güzelliklere daha çok ihtiyacımız var...

E, hadi, taaa nerelerden getirdik bu şekerleri, herkes alsın:-)

İyi bayramlar :-)