Dün sabah yürüyüş yaparken dayanamayıp çektim bu cânım yaprakları. Doğanın ne çok güzelliği var önümüze serdiği... Şu yolda yürümek kırmızı halıda yürümekten güzel ve büyüleyici geliyor bana...

Dalları topladığımdan yapraklara da saldırmayayım artık dedim ama yine de bir şekilde yanıma aldım gördüğünüz gibi :)


Hayat aynen bu fotoğraf karesindeki gibi... Herşey önümüzden hızla geçerken küçücük bir noktaya odaklanabiliyoruz yalnızca...


Bu incir ağacının dallarından düdük yapardı babam bize.. (Nasıl yapardı öğrenseydim keşke, ben de yapardım çocuklarıma...)  Eski bir dostum gibidir kendisi.. Yaşlı ama hâlâ elinden geleni yapıyor. Güneş de vurmuş pek güzel gözüküyordu dayanamadım ona da :)



Dün güneşli bir gün vardı İstanbul'da.. Ağaçlar pırıl pırıl, dallar, yapraklar.. Rüzgârla dans edip insanın aklını başından alıyorlardı...


Tadını çıkarttım ben de ...