Ne güzel şey uzun bir tatilin ardından evine gelmek ve koltuğa atmak- yok yok düzeltiyorum- kendi tuvaletine atmak kendini :D

Uzuun konser dizileri bitti, yazacağım son bir festival kaldı :D Zaten onca konser de oradan gelmişti aklıma.

Dur baştan başlayayım. Mart ayında canım kardeşimden "Abla haziranda festival var, Metallica, Manowar, Megadeth, hepsi geliyorlar" şeklinde bir telefon aldığımda haziran ayı ile ilgili herşey belirsizdi hayatımızda. Belki Can'ın eğitimi olacaktı, belki tatil planımız, belki boş olacaktık. Ama bu da festivaldi tabi. Herşeyden önce gelirdi. Zaten Metallica'nın en son gelişinde kesin gözü beni aramıştırdı ve buna da gitmezsem küserdi :D

Kürşad biletimi aldı. Hatta anneler günü hediyesi olarak verdiler bana "Hala 'KAYA' gibi olan anneler için" diyerek içimi bir hoş ettiler :D Derken haziran belirmeye başladı. Önceden rezervasyon tatilimiz çıktı ortaya. Can'ın işleri mayıstan bitti. Eeee. Gidilmesi ayarlanmış bir tatil ve bir konser aynı zamana çakıştılar :) Böylece erkeklerim ilk bensiz tatillerine gitmiş oldular :D İnsan biraz üzülür falan değil mi ? Nerdeeee... "Özgür tatil" çığlıklarıyla yağmur altında ayrıldığımızda onlar tatile ben konsere gidiyordum :D

İstanbul'da üç gün içimizi dışımızı müzik doldurup, daha önce hiç dinlemediğimiz bilimum gurupla bile eğlendik. Sesimiz kısılana kadar şarkı söyleyip, zıpladık. Harikaydı.

Gecenin saat ikisinde, bizimkilere katılmak üzere bindiğim otobüste Nurten'le tanıştım. Şimdiye kadar hiç otobüste yanımda oturanla konuşmamıştım ama üzerinde Metallica tişörtü vardı. Bir konserin konser kadar güzel tarafı nedir? Ardından onunla ilgili konuşmak. Neredeyse gün ağarana kadar konuştuk. Gözlerimi kapatmadan önce Richard Bach'ın BİR indeymiş gibi hissettim kendimi. Sanki Nurten benim farklı bir boyuttaki hayatım gibiydi. [Umarım U2 da buluşuruz arkadaşım :D ]

Ardından 5-6 gün Gümüldür, deniz, uzun süredir görmediğimiz arkadaşlar, tekne gezisi, bol tembellik şeklinde geçti. Tatil nedir? Tatil bir annenin ne pişireceğim diye düşünmemesidir bence :D

Gümüldür'den dönerken bir yol ağzına vardık. Sağ taraf bizim eve sol taraf Antalya'ya gidiyordu. Biz uzun yolu seçtik :D

Ablamız, yeğenler, yine uzun süreden beri göremediğimiz arkadaşlarla geçen 4-5 günden sonra artık tatile doymuş olarak evimize geldik.

Ha bir de gelirken yolda uğradığımız alışveriş merkezinde başımıza gelen vardı ki anlatmadan olmaz:

Artık nasıl yorgun inmişsek arabadan. Tam birşeyler yerken bizim arabanın anonsu yapıldı. "Ne oldu ki" diyerek arabanın başına giden Can şok şekilde döndü :D Birşey olmamış Allahtan ama arabamızı anahtar da üzerinde ve motor çalışır şekilde bırakmayı başarmışız :D Neyse ki gören varsa da "Bu bir kamera şakası olmalı" diyerek dokunmamış.

İşte böyle arkadaşlar.

Geri döndüm ki bahçem ottan gözükmüyor. Şimdi onu toparlamaya çalışıyorum. Yine de azimle otların arasından veren fasulyelerime teşekkür ediyorum.

Pek yakında fotoğraflarımı yükleyeceğim.

Herkese iyi pazarlar :D

Not: Yaz başında leylekleri havada görmüştüm ya hani, o günden beri dolaşıp duruyorum. Dönüş yolunda da gördüm. E, tamam gezmeyi severim de biraz da başkalarının tepesinde uçunuz sayın leylekler lütfen :)