Bir bakmışsın bir tek söz etmeden geçivermiş aylar. Sayfalar boş kalmış. Günler harcanmış. Nefes almak ve vermekten ibaret olmuş hayat. Herşey durmuş olduğu yerde. Ertelenmiş yarınlara. Yarınlar ertelenmiş. Rüya bile görülmez olmuş artık. Uyumak, uyanmak farksız. Çiçekler koklanmadan solmuş, meyvalar çürümüş dallarında. Susmuş plaklar, boşa dönmüş gramofon.

Bir bakmışsın kapanmış yollar yürünmemekten. Yığılmış toz toprak önüne , arkana. Çıkmaz sokaklarda kalakalmışsın.

9 Kasım 1994