Papatya
Aralık 09, 2015
Karanlık, yağsam mı yağmasam mı modunda bir kış sabahında bile bir papatyaya rastlatabilir insan.
O minicik haliyle tek başına meydan okumaktadır dünyaya.
Dudağınıza gülümseme yüreğinize sıcaklık serpiştirir.
Öylesine doğal, öylesine sıradan, öylesine küçük bir şey...
18 Yorum
Günaaaaayyyyydınnnnnnn ♥
YanıtlaSilHayatın papatya demetleriyle dolsun güzel arkadaşım :)
Günaydın Şebnem :) Senin de canım :)
SilKış ortasında doğaya inat duruşuyla o dik başlı, isyankar papatya, tam bırakacakken ipin ucunu yeniden sarılmak için hayata güç ve inanç verir insana... Ve o papatyayı orada gören gözler de dünyada hala güzel insanlar olduğu için başka bir umuttur geleceğe dair. :)
YanıtlaSilSevgiler
İnsanın gördüklerini paylaşacak ve yürekten anlayacak arkadaşları olması da harika Çınar :)
SilGünaydın, güzel insan :)
YanıtlaSilGünaydın Sevinç :)
Silgünaydin Handan :)
YanıtlaSilGünaydın Evren :)
SilGünaydın Handan. İçime mutluluk doldurdun. bahar gelmiş yahu:)))))
YanıtlaSilÇenebaz
Günaydın Çenebaz :)
SilNe güzelsin :)
YanıtlaSilÇok güzel gerçekten de De kubat :)
SilGünaydın , en sevdiğim papatyadır bana sarı papatya diye seslenirlerdi okulda :)
YanıtlaSil:-) Papatyaları ben de çok severim Nesrin :-)
SilGunaydin Handannn
YanıtlaSilPapatyayi gorunce dunku yazin geldi hemen aklima, o karsidaki tarladan kalan kucuk toprak parcasindami acaba diye? :))
Yok, bu bizim sitenin bahçesinde Mevlüde. Ben ilkokuldayken bu sitenin olduğu yer de papatya tarlasıydı, okulla piniğe gelirdik :-) Oradan kalmıştır belki :-)
SilUmut gibi , ne güzel papatya
YanıtlaSilUmut gibi Kadriye.
Sil