Uzandım sararmış, kurumuş çimenlerin üzerine, bulutların arasından çıktı güneş sarıp sarmaladı beni sıcacık. Gözlerimi kapattım, dudaklarımda bir gülümseme. Derin bir nefes aldım, içime çektim tüm dünyayı. Hafif bir rüzgar dolaştı saçlarımda.
Herşeyden uzakta, herşeyin tam ortasında.
Bir anda anladım: Ben boşuna bekliyorum aslında.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder