Evde kimsenin olmadığı sessiz bir gün .

Önce iş mi yapsam moduna girdim ama ardından hemen çıktım o moddan. Bugünü tembelliğime ayırdım.

Yani ikinci makina çamaşır yıkanıyor, mutfağa girilip yemek yapılacak,temiz banyo kilimi serilmeden yerler süpürülüp silinecek tembelliği :D

Cumartesi günkü doğumgünü partisine çağrılan çocuklardan kesin gelmeyecek olanlar da bir bir ayarlama yapmış geliyorlar . 25 en fazla olur derken 30 a doğru gidiyoruz . Allah yardımcımız olsun. O güne kadar bol enerji depolamalıyım.

Sonraki hafta bir partimiz daha olacak.

Ve lütfen bu gelen yirmi küsür çocuktan da parti isteyen birileri çıksın :D

Yani öyle görülüyor ki gelecek cuma akşamına kadar evde ayaklarımı uzatacağım tek gün bu.  Gidip kendime bie yeşil çay yapayım.

Şimdi düşündüm de pazar günü de öyle olacak kesin, üstümden tır geçmiş gibi yatarım artık :D

Çok kilo aldım. Bu kadar alınca yüzüm ablaklaşıyor. Acilen vermem gerek . Kırklı yaşlarda gibi görmeye başladım kendimi. He canım zaten öyleyim ama yüzüme vurmana gerek yok.

Aaa, durun geçen hafta Metos'la aramızda geçen komik konuşmayı da yazayım size.

İstanbul'a geldiğimizden beri çektiğimiz gözü dönmüş kitap kurtları fotoğraflarına bakarken geçti konuşma.


-Oğlum sekiz senede metamorfoza uğramışsın neredeyse.
- Sahiden de öyle olmuş anne. Sen her fotoğrafta aynısın.
- Hımm, belli bir yaş aralığında insan aymı kalıyor, sonra gümm.
- Otuzbeşsin di mi anneciğim :)
- Evet iyi fikir .
- Yakında yirmi yaşında olacağım, o zaman 38 falan dersin artık. Sonrasında?
- Valla sonrasında ya seni tanımam ya da kocamın ilk eşinden derim .
- Hahaha, yalan da değil aslında :D
- Heee, o şimdi nerde diye sorarlarsa burdaaa deriz :D

Geyiğin dibine vurduğumuz an olup bayağı güldük oğluşumla.

İşte böyle.

Bloğu açtığından beri 35 yaşında asılı kalan bu kadın şimdi gidip bi çay içsin.

Sonra grafon kâğıtlarından nasıl ressam şapkası yapıyordum ki ben konusuna yoğunlaşsın :D

Görüşürüz millet.