Nostaljik Pazartesi- Çocuklarıma Masal

Mart 20, 2017


Sabahtan beri birinci çekmecesinden ikiye geçemediğim vitrinde defterlerime bakıp şöyle bir yutkundum.

Metos'un aldığı sağdaki üç tanesinin yanısıra Can'dan itinayla el koyduğum diğerleri. Ama bende yazı namına tık yok. Ne acı.

Derken içinde listeler, parti hazırlıkları falan olan uyduruk bir deftere bakarken eski yazımı gördüm.  Bilgiç'in bir ödevi için masal yazması gerekirken ben de onunla yazmıştım bir şeyler.

Bloğa da koymuştum tabi.

Hemen onu yeniden yayımlamaya karar verdim, nostaljik pazartesi yazım da olur hem :)

6 Ocak 2011 Perşembe

Masal

Büyümüş, kocaman olmuştum artık. Küçükken hep istediğim gibi, büyümüştüm. Ben büyüdükçe hayal gücüm de gitgide küçülmüştü sanki. Bir sabah bir uyanmıştım ki hiç kalmamış. Hayal kuramaz olmuşum.

Kar tanelerinin şekerden olmasını, çikolata denizinde yüzmeyi, pastadan yapılmış masal evini unutmuşum. Artık kapı pervazları tırmanılacak yerler değil silinecek yüzeyler olmuş, balkonlar konser verdiğim sahneler değil çamaşır asılan yerlermiş, karşılıklı duran sandalyelere çadır kurulmuyor çarşaf kurutuluyormuş. Büyümüşüm.

Büyük insanların büyük işleri içinde koşuştururken, çok da düşünmezken unuttuğum güzellikleri (Unutmuşsan düşünmezsin zaten.), tam da çok önemli şeyler peşindeyken .... Bir bebek girmiş hayatıma. Bir bebek. Minicik, ciddi, sanki benim bilmediğim bir çok şeyi biliyormuş gibi gözüken.

Bir bebekle birlikte minik mucizeleri görmeye başamışım yeniden. Ellerim meselâ; parmaklarımın o mucizevi hareketleri. Uzanıp tutuvermeleri istedikleri her şeyi, hiç şaşırmadan. Ağzım meselâ; binlerce sesi çıkartabilmesi. Önce sesiz bir iki ayın sonunda " A gu" yu keşfetmesi. Sonra tüm dünyayı kelimelere dökebilmesi. Ayaklarım meselâ; kocaman vücudumu taşıması heryere tüy gibi.

Unuttuğum şarkıları hatırlarken birer birer başka şeyler de gelmeye başlamış aklıma.

Bebeklerim iki olmuş. Bir düşüncelinin ardından bir pervasız dalıvermiş hayatıma. Patates, bir tatates bir papapese dönüşmüş. Lezzeti hep aynı.

Onlar öğrendikçe ben hatırlamışım. Onların kahkahalarında hatırlamışım. Onların göz yaşlarında hatırlamışım.

Şimdi biliyorum, bir daha hiç eskisi kadar büyümeyeceğim ben. Hep noel babaya inanacağım. İhtiyacım olduğunda diş perisine vermek üzere dişleri saklayacağım. Bileceğim ki "Bakağsam, göğüğüm"

Ve bir gün benim bebeklerim de büyüyecek. Büyümek sevdasına unutacaklar pek çok şeyi. Süpercan oyununun içine girip oynamayı, ejderhaları, dinazorları bile unutacaklar.

İşte bu masal onlar için. Unutmasınlar sakın diye. Ben yanlarında olmasam da unutmasınlar yağmurda yürümeyi, deniz kıyısında taş toplamayı, yılbaşı ağacı süslemeyi, kar tanelerinin altında uzanmayı, minik maceralar yaşamayı.

"Ne güzel bir gün" diyerek hayatın o sıradan , bildik ama kocaman mucizelerine her zaman kucak açsınlar...

Benzer yazılarım

16 Yorum yap

  1. Yaa ne güzel konusmussun öyle.bakağsam göğüğüm le papatese bayildim haha :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çocukların sözlerinin güzelliği Özlem :)

      Sil
  2. Offf of güzel annem benim...!
    Bunları yazdığın günlerde gögüslerin nasıl dolu doluydu kim bilir, yazmamışsın...
    Kalbin içinde ki tiktakların onların kalbinde attığını,uyurken kaç kere nefeslerini konrol edip yattığını,ateşli gecelerin sonunda o gözlerin güldüğünü görünce,bir saatlik uykuna rağmen cin gibi olduğunu...yazmamışsın...
    Anne nasıl olunur tarifi,bilen yok ki yazmamışsın...
    Yaşadıkça tadını aldığımız,tadına doymadığımız.
    Afiyet olsun...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tadına doyamadığımız Merih..Kara sevda, başka bir tanımı yok bunun :)

      Sil
  3. Ayy vallah oxuduqca kəndimdən keçirəm. Yazılarınız çox-çox gözəl. Duyğuları o qədər gözəl keçirirsiniz ki oxucuya. Düşündünüzmü bilmirəm amma məncə mütləq bir kitabda toplanmalı bu yazılar.Əlinizə, qəlbinizə, qələminizə sağlıq.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim Umman :) O kadar kısa kısa yazıyorum ki,doğrusu kitap düşünmedim ama kim bilir, belki en sevdiklerimden bir tutam yapabilirim bir gün..

      Sil
  4. Hala bayılıyorum masallara.Ne güzel yazmışsın.Sıradan ama kocaman mucizeleri hatırlamak ne güzel geldi...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sıradan ama kocaman mucizeleri hep görebilelim Aytül :)

      Sil
  5. Ne kadar güzel anlatmışsın Handan. Bayıldım:))

    YanıtlaSil
  6. Okurken farkettim. Ben unuttuklarimi hatirlayamamisim:((
    Ben gideyim o zaman :)
    Umarim dileklerindeki gibi hicbir seyi unutmaz bebeklerin:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bence sen hiç unutmamışsındır Mevlüdem:)

      Sil
  7. Defterler agliyor sen yaz diye cancagizim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de ağlıyorum ah yazabilsem diye Tülin :)

      Sil