İyi ki İl Milli Eğitim Müdürlüğü Sultanahmet 'teymiş :)

Ağustos 22, 2016

Aksi halde tam iki gündür müze gezmeden durduğumdan içimde bi boşluk olacağıdı 😜

Metehan'ın denklik alması için bilimum belgeyle başvurması gerekiyormuş.  Güya sormuştum bizim yapacağımız birşey var mı diye, yok cevabı almıştım.

Neyse madem iş için yollara düşmek zorundayız bari içine biraz keyif katalım dedim.

Hahaha keyif de şu şekilde.

-Ben gelmek zorunda mıyım,siz gidin.  Gelmek istemiyorum.
-Oğlum hep beraber bir tur atıp öğlene ladar döneceğiz.
-Neden ben de geliyorum ki.
- Hep birlikte olmak için. Bir müze  gezeriz belki.
-Offf.
- İyi istemiyorsan gelme Bilgehan, ama biz gelene kadar bilgisayar oynamak, video izlemek yok.
-İzleyebilirim,karışamazsın.
-Hem de nasıl karışırım. Ben dışarı çıkıp gezmeyi siz zombi gibi ekran karşısında durmayın diye yapıyorum oğlum, bıraksam 24 saat ordasınız

Buradan sonra sevgili ergenimizin ne dediği karışık. Homur humur arası bişeyler işte :)

Tabi bunun bir de sabah postası var.

Allah sizi inandırsın dil döktüğüm zamanda beş kere gider gelirdim.

Neyse en sonunda küçük hazretleri de bize katılmaya karar verdi. Metehan'ın mızıldanmamasının tek nedeni onun işi dolayısıyla gidiyor olmamız aksi halde planları çıkardı.

Sonunda dokuza doğru evden çıktık. Belgeleri bıraktık. Pazartesi açık bir müze bile buldum. Makus talihlerine küsmüş benim gibi anaları olması bahtsızlığına alışmış oğluşlarımla oraya gittik :)


Meydandaki bu dikilitaşın fotoğrafını çekmeden geçemedim yine.


Konu mankenlerime poz verdirtmeden olmaz:)


Arasta Çarşısı'nın içinden geçtik. Arasta üstü kapalı çarşı demekmiş. Bizans döneminden kalan çarşı 1930 larda yanmış. Bizim geçtiğimiz seksenlerde yapılmış.

Gözüme kestirdiğim müze de buradaydı.  Büyük Saray Mozaikleri Müzesi.

Sultanahmet'te gezecek o kadar yer var ki insan hepsine yetişemiyor.

Oysa insan yolu düştüğünde küçük kaçamaklar yapsa hem yorulmadan keyif alabilir hem de gününe bir başkalık katar.

Mozaikler beni hep büyülemiştir. O minicik parçalarla yapılan kocaman tasvirleri hayran hayran gezdim.



Doğadan ve mitolojik yaratıklardan esinlenilmişti. Tablo gibi. (Biraz kanlı bi tablo gerçi. Neyşınıl ceografik kanalın vahşi hayat bölümlerinin eski çağ versiyonları :)


Mozaik tanelerinin büyüklüğünü görebilmemiz için parmağımla çektim bu fotoğrafı.


Burası kocaman bir salonun tabanı.


Bu fotoğrafta büyüklüğü daha belirgin


Sanırım asılı olanlar içinde en büyük ve eksiksiz olanı buydu.








Müze hediyelik eşya dükkanında bu mozaik kutuları satılıyordu. Biraz daha küçük olsaydı alabilirdim. Elli lira vermek fazla geldi. Bir de yaptıktan sonra koyacak yer ara :D


Yeniden meydandayız.


Yürüyerek  marmaraya gittik. Öğle sıcağı tam bastırmadan evimizdeydik :)



Sürekli birbiriyle didişen iki oğlan yüreğimi tüketse de bu geziyi de aklımı kaçırmadan tamamlamanın haklı gururunu yaşamaktayım şu an :)

Benzer yazılarım

34 Yorum yap

  1. Handan abla, İstanbul'un neresindesin?? Benimle gez sen gezmeyi çok severim oğlanları bırakıver bi zahmet :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gel Kerime, bu oğlanlar yüreğimi tüketiyor, seninle gezelim biz :)

      Sil
  2. Ay o didişmeler insanın yüreğini tüketiyor gerçekten,ben de her defasında bir daha asla sizinle birlikte bir yere gitmem diyorum ya,yalan.Kız sen iyi ikna etmişsin,tebrik ediyorum 😳

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Valla ben de kendimi tebrik ettim Sevda. Evde durduğumuz sürece ekran karşısındalar ikna etmeyip de ne yapayım.

      Bir haftalık kampta (Üstelik de bilim kampı, spor da değil) Bilgiç iki kilo vermiş, düşün evdeki hareketsizliği artık :)

      Sil
    2. Ahahahahah,aynen benim oğluş,sınav bittiğinden beri koltuğundan sadece tuvalete gitmek için kalkıyor,yani günde bir kez 😜😜😜😜Baba da yok ya şimdi,ben de bu sıcakta uğraşamıyorum valla.Çocuğun karın nahiyesinde bir şambrel oluştu,sanırım Bilgiç bey gibi aniden eriyecek gittiğimizde 😳😳

      Sil
    3. Evdeyken ben de uğraşmıyorum Sevda, o yüzden her bahaneyle dışarı çıkartmaya çalışıyorum ama o da başka bir iş :)

      Sil
  3. Çok tatlılar :))
    Mozaikleri bende de çok seviyorum, etkileyici duruyorlar. Sanki bir an gerçek oluverecek gibi.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Resimler gerçekten de canlı gibi Şenay :)

      Sil
  4. Bazı resimleri büyütüp büyütüm inceledim çok ilgilenir ve severim
    Çocuklar sağolsun hepsi aynı:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Milyonlarca minik parçadan böylesi kocaman tablolar ortaya çıkartmak gerçekten de takdire şayan Siyah Kuğu.

      Çocukları odadan çıkartmak için her bahaneye sığınıyorum artık :)

      Sil
  5. Bir tanede bende var biraz daha büyük ama evde ekrana bağımlı yaşıyor tatilde, okulları açılsa da biraz açılsalar dışarı:) Havada öyle bunaltıcı ki gezmek bana bile zul geliyor..Sonbaharı bekliyorum:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Normalde ben de yazın burnumu bile çıkartmıyorum dışarı Mehtap, zorunluluk olunca sabah erkenden gidip dönmek rahat oldu.

      Okullar da olmasa bizimkiler hiç gıpraşmayacaklar herhalde :)

      Sil
  6. Sevgili Handan'cım.. şu kederli, kasvetli günlerin içinden geçerken, yazının başlığı nasıl da tebessüm ettirdi yüzümü :))İyi ki İl Milli Eğitim Müdürlüğü Sultanahmet 'teymiş :) iyi olmuş ne güzel delikanlılarla gezmişsiniz.. hanidir gitmemiştim Sultanahmet'e..fotoğraflar sayesinde ben de gezmiş kadar oldum :) teşekkür ederim..sevgilerle..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ah Esin, dünyanın yürek burkan hallerine minik bir mola verebilmek için gözümü güzelliklere çevirmeye çalışıyorum. Her geçen gün zorlaşıyor ama elimden gelen bu. Bir nebze olsun gülümseyişe sebep olabiliyorsam ne mutlu bana.

      Benden de sevgiler canım :)

      Sil
  7. Entel-dantel anne olmak kolay değil,zorlamayla da olsa iyi bir gezi-gözlem olmuş.
    Bence yüzleri gülmüş sonradan sanki.

    Bizde nasiplendik ellerine sağlık.
    İstanbul'da yaşamanın ayrıcalığı olsun değil mi?
    İstanbul gezmekle bitmeyen tarih,fırsatları değerlendirmekle ne iyi yapmışsınız.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Zorlamasız ne yazık ki olmuyor Merih. Evden bir kere çıkınca keyif alıyorlar zaten. Müze gezerken en sevdiğimiz parçayı seçiyoruz, yeni bir şey öğrenip ilginç kelime görürsek aklımızda tutmaya çalışıyoruz. Bu müzedeki resimler tam onlatın sevdiği hayvanlar ve mitolojik yaratıklarla doluydu :)

      Çok çabuk büyüyorlar,birlikte ne kadar vakit geçirsek kârdır :)

      Sil
    2. Çabuk büyüyorlar,
      Benim de oğluşla 25 sene evvel Çağaloğlun'da bir panele gitmişliğim vardır.
      kadının biri "Çocuk ne anlayacaksa",diye laf sokmuştu bana,kadın ppanel boyunca da yanındaki ile konuşup durmuş,birileride kadını uyarınca gözgöze gelmiştik,benim yakışıklı oğlum akıllı akıllı dinlemiş yol boyuncada herzaman yaptığımız gibi bol bol konuşmuştuk...Bu anım geldi birden akılıma. Yaşlanıyorum galiba...

      Sil
    3. İnsanın içini sıcacık yapan anılar :)

      Sil
  8. Dikkatle okuyorum Handan, benimkiler büyüdükçe başıma neler geleceğine dair fikrim olsun diye :)) Çok güzel bir gün olmuş, bayıldım ben :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ah keşke okuyarak olsaydı Gökçe, bu çocukların hepsi farklı serüven ve bütün amaçları bizi ters köşeye yatırmak anacım:D

      Sil
  9. Ne kadar güzel bir gün geçirmişsiniz... Bence bugünlerin kıymetini olgunlaştıkça anlayacaklar... Şimdi mızmızlanmaları bana normal geliyor:) Sevgiler...

    YanıtlaSil
  10. İstanbul da olsam sana takilsaaaaam

    YanıtlaSil
  11. Gez Handan!..her bir köşesini kaçıp kaçıp gez..!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gezelim Sevgi. Ufkumuzu açalım, yeni şeyler öğrenelim, kendimize güzellikler katalım :)

      Sil
  12. Didişen iki çocukla gezmenin ne demek olduğunu çok iyi bilirim. Eğlencenin doruklarını yaşarsın:)))) Gerçi seninkiler büyük hala didişiyorlarsa ben büyüdüklerinde anlaşacaklar düşüncesinden vazgeçeyim. Büyüdüklerinde de bir şey değişmeyecek:))) Olsun Handancığım homurdansalarda, mızıldansalarda gez onlarla yaptığın şeyin değerini yıllar sonra anlayacaklar ve sana teşekkür edeceklerdir. Bu arada gayet fit görünüyorsun:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hâlâ didişiyorlar Kadriye :)

      Yüreğimi tüketseler de pes etmiyorum, birlikte geçirdiğimiz bu anlar çok özel. Sanal dünyadan gerçek dünyaya geçmemiz de cabası :)

      Pantolondan ve rüzgâr sayesinde kamufle olmuş göbeğimden öyle. Neyse tatilden döndüğümden beri iki kilo verdim, 7-8 daha giderse dizim rahatlayacak :) Teşekkür ederim :)

      Sil
  13. O yaşlarda ergen psikolojisi sanırım gezmek istemiyorlar anne babayla ama yıllar geçtikçe istesen de o kadar vakit geçiremiyorsun aileyle. Hepimiz geçmişizdir aynı yollardan. Şimdi yakın olsam da her yere annemle gitsem :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aslında şanslıyım ki bizimkiler bizimle vakit geçirmeyi seviyorlar İstanbul Hanımefendisi, ama bilgisayar bir tık önümüzden gidiyor :D

      Ben on üç sene sonra anneme yakın yere taşındım, darısı başına :)

      Sil
  14. Gezmeye doyamadığım mekanlardandır Sultanahmet ve etrafı. Her seferinde de girmediim bir sokak buluyorum... Harika bir atmosferi var. İyi yağmışsın oğlanları sürüklemekle, büyüyünce anlarlar:-)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yavaş yavaş, tadını çıkartarak gezilmeli, değil mi Aze:)

      Anlarlar diye umud ediyorum ben de :)

      Sil