Kimmiş Bu Handan :) ( Dikkat Çok Uzun Oldu Sıkabilir)

Haziran 14, 2016

Sevgili Simurg mim başlatmıştı, buna göre, kendimizi belli sorulara bağlı kalmadan tanıtıyoruz. O zamandan beri fırsat bulamadım, şimdi yazıyorum. Fazla uzatmam umarım :)


1970 yılının sonbaharında bu evde doğmuşum. En üst katta sağdaki görünen pencerenin olduğu oda :)


Eline ekmek ver yesin demişler görenler :)


Babam hep kızı olsun istiyormuş, ismim de hazır beni beklemekteymiş, işte dünya üzerindeki maceram böyle başlamış :)

Hayattaki ilk büyük şansım annem babamdır. Babacığım erken ayrıldı aramızdan ama biz o senelere o kadar çok sevgi sığdırdık ki hâlâ yanımda olduğunu hissederim. Bestekâr bir babanız olunca zaten her şarkıda birlikte olabiliyorsunuz. Annem de harika bir anne olmasının yanısıra şairdir.  Sanatla içiçeydim hep bu sayede.

Altı yaşında abla oldum. Çok istediğim kardeşim aramıza katıldığında şarkılar söyleyip dolaştığımı hatırlıyorum :) Küçük anneliğim o zaman başladı.



Sevilerek büyüdüm. İlk orta lise hep başarılı bir öğrenciydim. Liseyi birincilikle bitirip üniversiteye başladığımda burada keyfime bakacağım dereceye gerek yok dedim.

17 yaşımdaydım, İTÜ İşletme Mühendisliği'ni kazanmıştım, Maçka'da harika bir yerde olan kampüsümüz küçük ve çok güzeldi. Hocalarımız da öyle. Ve arkadaşlarım. Bak bu konuda da hep çok şanslı oldum. Hafta sonu iftarda buluşacağız mesela üniversite arkadaşlarımla, birbirimizden hiç kopmadık, hepsini bambaşka severim.

21 yaşında mühendis olarak mezun oldum. Yaz tatilinden sonra pasosuz yaşamak çok zor geldi yüksek lisans sınavına girdim :) O Eylül Can'la tanıştık. Ama evlenmeye karar vermemiz için altı yıl gerekti :D

1994 te yüksek lisansı da bitirip İşletme Yük.Müh.  oldum. Öyle bir şey işte. Bak diplomam bile yok sorsalar hahaha. Ama kapı gibi belgelerim var anacım fareler yememiş benimkini :D

Aslında okulda kalmak da cazip bir seçenekti. Not ortalamam yüksek olduğundan sınavsız doktoraya girebiliyordum. O zamanlar her yer dutluk tabe, ales males yok. Ama ben ne yaptım, okumaktan sıkıldım diyerek işe girdim. Hadi okumaktan sıkıldın işe girdin anladık da be akılsız yavrum üç sene daha deli gibi ders çalışman gereken bir işe girmeseydin bari,  ah ah :D

Müfettişlik giriş sınavlarına kendi okulumda girdiğimden pek rahattım. Çıkışta bir arkadaşım psikolojik test için bir müfettiş nasıl cevaplayacaksa öyle cevapladım dedi. Hahaha, ben bir Handan nasıl cevaplayacaksa öyle cevaplamıştım. Ki sınavı ben kazandım :P

İşin garibi burada da harika arkadaşlarım oldu. 13 kişi, devre arkadaşı olarak çılgın ve komiktik. Müfettiş diye bizi nasıl aldılar hâlâ inanamam :)

7997 de evlendim. Evet rakam takıntım vardır :) Evlendiğimizde Can İzmir'de evimizde ben de İstanbul'daydım bir sene. Arada İzmir şubelerini teftişe gidiyordum da buluşuyorduk :) Sonra hamileliğimle birlikte  nihayet İzmir'e tayinimi çıkarttık.

Metehan doğduktan sonra bir sene daha çalıştım. Şube ortamını hiç sevmiyordum, evim uzaktı, oğluşum bensiz büyüyordu,yorgundum. Bir gün öğle yemeğinde  tabağıma düşen damlaların gözyaşım olduğunu fark ettiğimde ( Sıradan bir gündü,  kötü bir şey yaşamamıştım, tabağıma düşene kadar ağladığımın farkında değildim bile) işten ayrılmaya karar verdim.

Çok sıkılırsın dediler. Hâlâ sıkılmayı bekliyorum.

Egom bitaz sarsıldı tabi, bütün kimliklerim ev hanımına dönüştü. Gerçi ben inatla ev hanımlığı değil anneliği benimsedim.

Anne olmak çok hoşuma gitti. Bilgiç de böylece doğdu. O beni ters köşeye yatırmasaydı bir tane daha istiyordum ama hahahah, ancak yetebildim ikisine.

Arada kendimi vasıfsız hissettikçe kendime sınav icad ettim. Üniversite sınavına girdim bir kere,  yine kazandım :D Yalova'da Alese gireyim dedim,  aldığım notla mutlu oldum :)

On sene İzmir'den sonra üç sene Yalova'da yaşadık. 2010 da İstanbul'a döndük :) İlginç olaylar serisi eşliğinde büyüdüğüm mahalleye yerleştik. Hâlâ İstanbul'un bu ender yeşil mahallelerinden birinde oturuyoruz.

Gelelim kişisel özelliklerime :)

Aslında hepsini biliyorsunuz ya, yeni gelenlere kısa özet geçeyim.

Tam bir terazi burcuyum. Hayatta dengeler benim için çok önemlidir. Ama evcimen bir seyahat sever, ud çalan bir metalci, her şeye hemen ağlayabilen kahkahacı, sabahın ilk saatlerini seven gececiyim.

Hayatı ve insanları seviyorum. Bütün insanları mı Handan? Evet, bütün insanları, insan olmak özelliğini taşıyanları, diğerlerine insan diyemeyeceğim.

Kitap okumayı, film izlemeyi, müzik dinlemeyi, fotoğraf çekmeyi ve parti düzenlemeyi severim. Bir de spor karşılaşmaları izlemeyi. Hiç sportif bir tip olmadım ama tenis ve buz pateni başta olmak üzere futbol,basketbol,voleybol, kayak,atletizm,yüzme,  ne bulursam izlerim.

Hayatta en çok parayı kitaba, konsere (Türkiye'ye gelen hemen hemen bütün rock ve metal gruplarına gitmişimdir Guns N Roses 'dan başlayarak stadlarda saha içinde konser dinlemek en büyük zevkim.) , gezmeye (Yeni yerler görmek, oraları içime sindirmek,  aylar öncesinden gezme planları yapmak harika. Kalacak yer olarak temiz bir odadan fazlasını istemem. Bir gün karavanımız olsun hayali kurmaktayım.) ve filme harcıyorum.

Ayakkabı, çanta falan işim olmaz. Gerektiği kadardan fazlası yoktur. Çanta bir tanedir, hep onu takarım. Kıyafet de eskidikçe yenilenir. Modaya da bakmam,bedenime göre giyinirim. Spor ve rahattır giydiklerim. Makyaj pek yapmam, saçlarım bembeyaz olmasa kuaföre de gitmezdim eminim :)

Gevezeyim, ve daha beş sayfa devam edebilirim bunu yazmaya ama şimdiden çok oldu bile :)

Son olarak yeşile ve doğaya aşık olduğumu, hayatta herşeyin bizim iyiliğimiz için yaşandığına inandığımı, pozitif bakış açımı çoğunlukla koruyup hayatımdaki olumsuzlukların güzel olan şeylerin keyfini çıkartmamı engellememesi için elimden geleni yaptığımı söyleyeyim.

Ha bir de yazmayı severim anacım. Tam on bir yıldır bu adresteyim. Üç bloğum daha var. Nasıl yapıyorsun diyenlere feysbuğu, instagramı,tivitırı bir arada sen nasıl götürüyorsan öyle diyorum.  Blog dışında hiçbir yerde yokum.

İşte benim hikâyem :)


Benzer yazılarım

134 Yorum yap

  1. Ooo bu destan olmuş. Dur ben çayımı alınca okuyayım Handan bacı. Bu arada siyah beyaz fotoğraflara bayılırım ❤

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çayını al da gel bacım :) Ben de çok severim siyah beyaz fotoğrafları, babam fotoğraf çekmeyi de basmayı da çok sevdiğinden çok var bizde bu siyah beyaz pozlardan :)

      Sil
  2. Harikaa bir mim olmuş. Soluksuz okudum ve sizi daha bir yakından tanıma fırsatım oldu. Eski Türk filmlerindeki gibi bir hayat hikayesi izliyormuşum gibi geldi bana. Çok keyif aldım. Uzun yıllar burada bizimle olmanız dileğiyle Sevgiyle.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler Tigris, uzun yıllar birlikte olalım :)

      Sil
  3. Valla iftar sonrası elimde çay pek keyifli geldi be Handan ...
    Şahane olmuş ... İfadeler ayrı , fotoğraflar ayrı güzel
    Mutluluğunuz daim olsun arkadaşım ...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok uzattım diye üzülmüştüm ben de Didem, keyifli geldiğine sevindim :) Mutluluğumuz daim olsun canım.

      Sil
  4. Tebrik ederim en ince ayrıntısına kadar güzel bir anlatim olmuş.. Sizi yakından tanımış oldum. Teşekürler.

    YanıtlaSil
  5. Ay Handan hatuncum ben alttaki resminize bakayım derken yukarı doğru tersten okudum yazını :) Neyse senin 7997'de evlenmen daha ilginç gerçi :)) ❤

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hahaha, o da iyiymiş Emine :) O tarih önce 9999 du, sonra beklemek moduna geçince 9797 oldu, ona da yetişemeyince bu hali aldı :D 9 ve 7 yi sevdiğimi söylemiş miydim :)

      Sil
  6. Ne güzel bir anlatım zevkle okudum ve dedimki iyi ki yollarımız kesişmiş:)

    YanıtlaSil
  7. Keyifle okudum.
    Çünkü yazan tüm o güzel enerjisiyle yazmış. :)
    burçdaşmışız ya.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet burçdaşmışız Hayalperest :) Güzel enerjiler seni sarsın sarmalasın canım :)

      Sil
  8. Sevgili Handan , yazını baştan sona ''tebessüm'' diyemiycem , hafif sırtarık bir şekilde okudum inan :) Ortak noktamız , hoşlandığımız şeyler ne çok. Bende teraziyim okurken rahatlıkla empati kurabildim seninle. Özellikle de yazdığın konu başlığıyla ilgili :) Yorum yazarken neden kısa kesemediğimi şimdi daha iyi anlıyorum. Birisi ortaya bir kelime atsın biz üzerinde uzuuun uzuuun her yönüyle konuşabiliriz, hatta yazabiliriz böyle bir özelliğimiz var bizim :)
    Fotoğraflarına, özellikle de doğduğun eve bayıldım. Hayatla ilgili çok güzel adımlar atmışsın. Güzel başarılara imza atmışsın. Maşallah diyorum sana. Başarının küçüğü büyüğü olmaz. Hele evlatlarınla olan iletişimin ve sevginiz yüzünüzden okunuyor. Sanırım en büyük başarı bu olsa gerek. Kesinlikle keyifle okudum. Çok teşekkürler.

    Sevgi ve selam ile.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Demek sen de terazisin Sade :) Evet ya, karnım tok uykumu da almışsam anlatıp dururum ben :) Gerçi bazen kendimi dinlemekten yorulup susuyorum :D

      Doğduğum ev ayakta kalma savaşı veriyor, yüz yıllık bir konak, terk edilmiş, ne yazık ki mirasçısı çok. Ama hâlâ çok güzel değil mi :)

      Okuldayken de öyle çok yükseklerde gözüm yoktu benim, okumayı seviyordum. Gece yatmadan önce mutluluk duası eder her hıdırellezde gülen yüz çizerim. Anne olmayı çok sevdim. Enerjim bol olsa başka şeylere de el atardım belki ama yarım yamalak yapmaktan hoşlanmıyorum hiçbirşeyi :)

      Ben teşekkür ederim bu Güzel yorumun için. Sevgiler, selâmlar benden de :)

      Sil
  9. Seni yakından tanımak güzeldi Handan. Zevklerimiz yakın ama anlattıklarından çıkardığım kadarıyla insan ilişkilerin daha iyi sanırım neşeli olmanın getirisi.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bende bir herkesin bacısı olma modu var Burcu, insanları seviyorum, sevgiyi göstermeyi de seviyorum :)

      Sil
  10. Bana hiç uzun gelmedi. Roman gibi okudum, daha da okurdum valla. "Handan" çok tatlı, çok candan, samimi, içi dışı bir. Seviyorum Handan'ı :) Seni tanımak bir zevk Handan. Öpüyorum çok.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim Burcu, ben de öpüyorum seni kocaman :)

      Sil
  11. Yanıtlar
    1. Kırk beş yılı bu kadar özetleyebildim Değmesin Yağlı Boya.

      Sil
  12. Çocukluk evinize bayıldım, ne güzel de anlatmışsınız kendinizi.. Daha da uzun olsa daha da okunurdu; iyi ki tanımışız sizi :)

    YanıtlaSil
  13. Bence başlığın yanındaki uyarıyı silebilirsiniz. Ne sıkması, bir çırpıda okunuveriyor. Hayatınızı öyle pozitif, öyle içten ve de sıcak anlatmışsınız ki... resimler zaten cabası. Sonuna geldiğimde, neden bilmiyorum, bir Yeşilçam filmi izlemişim hissi uyandı. Sevgiler ;)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hayatım bir film gibi gözlerimin önünden geçerken size de yansıtmışım demek o havayı Buzlu Kalem :) Benden de sevgiler :)

      Sil
  14. Hakkinda bu bilgileri bilmeme rağmen baştan sona okuducanim.iyki yaziyorsun.iyki tanidim seni.olumlu halinle tam bir terazisin.hep iyiye yonelttin bizleri

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim Mehtap :) Güzellikleri paylaşmayı seviyorum :) Paylaştığım güzel insanları da :)

      Sil
  15. Canim benim... Nasil büyük bir keyifle okudum anlatamam. Sanki okurken, senin o tatli, arada sen kahkahalar atan sesini duyar gibi, her daim gülümseyen o yüzünü görür gibi oldum adeta. Hala bilmedigim bazi seyler varmis hakkinda, ona sasirdim okurken:)

    Iyi ki yazmissin bu yaziyi. Cok güzeldi. Ve birden yine senin buraya gelme hayaline daldim bir kez daha. Insallah sadece bir hayal olarak kalmaz Handan'cim.

    Güclü ve pozitif kadin. Seni seviyorum:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aa bak ben de şaşırdım şimdi Ayşe :)

      İnşallah hayal olarak kalmayacak, evrene mesaj yollamaya başladım, elbet gerçekleşecek :)

      Ben de seni seviyorum canım :)

      Sil
  16. Gececi Handan merhaba :) gerçekten ben kim bu Handan diyordum,birdenbire tanıdım seni,ama anlatımlarından tam çıkaramıyordum ama beni de çeken bir tarafın vardı ve hep bir şeyler eksik kalıyordu onun için çok sevdim bu yazıyı ...Derinlikli ve harika birisin,ben de teraziyim ,ordan da bir çekim vardı demek kii...Tanıştığımıza memnun oldummm:))))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba Nuray :) Bu yazıyı bloğumu yeni okuyanlar için yazdım daha çok ben zaten :) Geçen on bir yılda hepsinden bahsetmişimdir ara ara ama derli toplu yoktu hiçbir yerde :) Demek sen de terazisin, ondan seviyorum her bir kıyafetini :) Teşekkür ederim, ben de memnun oldum tanıştığımıza :)

      Sil
  17. Çok keyifli bir yaşam hikayesi okudum, sabah sabah içim ısındı, sevgilerimle :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim, benden de sevgiler Evde Yazar :)

      Sil
  18. Benzer hikayelerimiz var biz hafif çatlak kadınların.Üç aşağı beş yukarı benzer noktalarda benzer keskin dönüşlerimiz var.Olmaz denileni ,'du bakem,nası olmuyomuş o ööle' diyerekten oldurasımız,insan sıfatını hak etmeyenleri öldüresimiz var.Yaşa Handan,az biraz daha yazaydın eyiydi ama bu da iyi geldi.Sana 'SHOW MUST GO OOOOONNNN' diyorum kzııımm,eliminen de genelde beceremeyip kurtçu gibi yaptığım metal işaretini yapıyorum.😘😘

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hahaha, haklısın Sevda :) Şov devam etsin, yüzük ve orta parmaklarını ileri uzatma bastır avucunun içine bakiiim :)

      Sil
  19. vaaay beee dedim, hikayeni çok sevdim. Ama özellikle Handan ismini çok sevdim..
    ne güzel bir tablo o maşallah...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de ismimi seviyorum Kerime :) Teşekkür ederim :)

      Sil
  20. :)) hikayen çok güzel Handan beklenilen gibi değil,istediğin gibi yaşamışsın.Ne güzel..bu yazıda benim en fazla takıldığım yeri tahmin etmişsindir ama ben yine de yazayım....doğduğun ev hala duruyor mu? Duruyorsa eğer, mülkiyetide sizdeyse tabi "yüksek işletme mühendisi" arkadaşım özel müze yapsana..."Handan hanım müzesi"

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Doğduğum ev yıkıldı yıkılacak duruyor Sertaç. O incir ağacı ona destek oluyor gibi sanki. Ne yazık ki babaannemler on kardeş, onların çocukları torunları derken çok fazla varisi var, hiçbirimiz bir şey yapamıyoruz. Aksi halde ben de çok isterdim benim değil ama babamın adına bir müze olmasını :)

      Sil
  21. Tanıştığımıza çok memnun oldum Handan:)

    YanıtlaSil
  22. Boşuna sevmiyorum ben bu hatunu. Kalitenin temeli küçüklükten geliyor Handan. Çok güzel yazmışsın Maşallah. Bu arada Rabbim rahmet etsin babana. Yıllar sonra bir evlat tarafından ne güzel anılıyor.

    YanıtlaSil
  23. Seni tanıdığıma memnun oldum. Yalnız eski tabirle tam bir inekmişsin dicem. Umarım yanlış anlamazsın. Bu kadar başarı ve sonunda annelik. Ne istediğini bilmek ve yapabilmek süper. Ben de blogdan başka yerde yokum.
    Güzel bir ailede büyümüş çok güzel bir aile kurmuşsun. Allah ağzınızın tadını bozmasın.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hahaha Küçük Mucizelerim ben kendimi hiç öyle görmedim sanırım, hayatım sırf dersten ibaret olmadığı için belki :) Belki de inekler kendilerini öyle görmüyorlardır bak,bilemedim şimdi :D

      Teşekkür ederim, amin.

      Sil
  24. pozitif enerjin yansıyor ailenle harika günler dilerim

    YanıtlaSil
  25. Tanıştığımıza memnun oldum:-) Eski bir bankacı olarak ben biraz daha fazla dayanmışım. Gerçi, dış ticaret uzmanlığını ben hep ayrı tuttum bankacılıktan, ondan dayandım diyorum.
    Doğduğun evi bulmak, görmek çok hoş olmalı. Ne güzel bir evmiş.
    Daha uzun, huzurlu, mutlu ömürler.
    Selamlar,

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Müfettişlik zordu ama bana daha uygundu Aze,şubecilik ruhumu ezdi :)

      Çok güzel bir ev değil mi, içi de çok güzel ve kullanışlıydı.

      Amin.

      Benden de selamlar, teşekkürler :)

      Sil
  26. keyifle okudum handan :) handan mı? yaş farkını boş ver hem sen benden daha gençsin. beni doğduğun ev etkiledi. yanındaki pislik olmadan önce hayal ettim onu, sokağı, mahallenizi. dokundu. saygılar :) mutlulukla.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evimiz mahallenin en büyük evlerindenmiş Umut, kışın deniz bahçe duvarlarına vururmuş, şu anda herhalde bir iki kilometre içeride kalmış durumda. Çok güzel bir mahalleymiş, ne yazık ki şimdi tam bir çirkinlik abidesi. Çok üzücü çok.

      İsmimle hitap edebilirsin tabii, ben bloglarda benden büyük olmalarına bakmadan herkese öyle yapıyorum,burada herkes yüreğinin yaşında bence :) Aslında iyi hatırlattın bununla ilgili yazı yazacaktım ben :)

      Sil
    2. ben küçüğüm ki senden :) gençsin derken iltifat olsun diye hani :)

      Sil
    3. Anladım zaten, onun için ismimle hitap edebilirsin dedim ya:) Kendimin de öyle yaptığını söylemek istedim sadece ama bazen cümlelerim pek uzun olunca anlaşılmıyor sanırım ne dediğim :D

      Sil
  27. Kütüphanenin asıl sahiplerini gördüm ya fotoğrafta, ne güzel insanlarmış, annen de seni Kate'in prenses Charlotte'yi tuttuğu gibi tutmuş bembeyaz danteller içinde :) Çok hoşuma gitti kendin hakkında yazdıkların, bazen kendimi pek sevmediğim anlar oluyor, yorgunken sinirliyken falan işte biliyorsun o anları. Ama sanırım böyle bir şey yazarsam ve o anlarda okumayı başarırsam severdim kendimi en ihtiyacım olduğunda.. İyi fikirmiş bu.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet kütüphanenin sahiplerinin fotoğrafı Ceren :) O sarıldığım örtüye çocuklarım da sarıldı sonradan, öyle güzeldi ki o his :)

      Evet, arada kendimize kendimizi anlatmamız gerekiyor bence de, kaybettiğimizde bulabilmek ve güzel şeyleri hatırlayabilmek için :)

      Sil
  28. Çok güzel yazmışsınız, hiç sıkılmadım okurken :) evinizi görünce babaannemin evi gözümün önüne geldi:) bende çok severim bu tarz evleri :)
    Güzel bir mim olmuş :) her şey gönlünüzce olsun <3

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Eski evlerin zerafeti ve ruhu şimdilerde yok artık Açelya, onlar bambaşka :)

      Teşekkür ederim. Senin de her şey gönlünce olsun :)

      Sil
  29. Yoo hiç de uzun gelmedi bu şekilde 10 sayfa daha okuyabilirdim Handan :)) (Abla mı deseydim acaba?)
    Kendini gerçekleştirmiş bir birey olarak annelik yolunda ilerlemeyi seçmen takdire şayan. Darısı bizim emekliğe artık bişey kalmadı 2.5 yıl :))
    Gerçekten de görmeden de samimiyetin ve sıcaklığın o kadar iyi hissediliyor ki bilemezsin. Elektrik meselesi işte çok tutuyor benimki seninle.
    Bayıldım yazına seni yakından tanımaktan mesudum bilesin. Ha bir de seviliyorsun bunu da bilesin.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Haha hitap konusunda yazacağım yazıyı ertelemeyeyim daha fazla en iyisi Ülkü :) İçinden ne geliyorsa onu de canım.

      Herşeyi bırakıp anne olmak kolay bir karar değildi, aslında daha enerjik biri olsam, her yere yetebilsem, en önemlisi de işimi sevsem herşey başka türlü olabilirdi tabi. Ama pişman olmadım hiç :) Az kalmış emekliliğe, o da harika bir duygu :)

      Teşekkür ederim canım, sevmekler karşılıklı. Zaten başka türlüsü de mümkün olmaz değil mi :)

      Sil
    2. 10 yaş az değil yakıştıramam kendime ben en iyisi bundan böyle Handan abla diyeyim böyle daha rahat hissedeceğim kendimi sanırım ;)
      Göz yaşının tabağa düşmesi ahh ahh çok etkileyici ve yaralayıcı ama artık çoğu gitti azı kaldı benim daha da bırakamam onca sıkıntıya katlandıktan sonra burada bırakmak olmaz artık. Allah emeklilik duygusunu yaşamak nasip etsin artık...
      Sevgilerimi bırakıyorum alırsın :)

      Sil
    3. Nasıl rahat hissedeceksen öyle seslen Ülkü :)

      Evet evet bu kadar çalıştıktan sonra emeklilik keyfini yaşamak gerek :)

      Sil
  30. Abla-kardeşin o küçük fotoğrafı çok güzel. Sevgi dolu bir yürek, öyle hissediliyor ki.
    11 yıl bir blogda olmak çok güzel. Tebrikler. Yorumlarda blog simgeleri uzun zamandır çıkmıyor. Umarım geçicidir.
    Sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler :)

      Ne yazık ki geçici değil, ne yaptıysam düzelmedi o sorun. Bloğun şablonunu iptal edip sıfırdan diğer bloğumda düzgün olan şablonu yükledim, o bile çalışmadı bu blogda. Kimsenin avatarı çıkmıyor.

      Sil
  31. Valla bana kısa bile geldi bu yazı :))) Karavan hayalim benimde vardır ve Arda doğduktan sonra o ağlama sahnelerini bende yaşadım ama işı bırakmaya cesaret edemedim . Uktedir içimde ama kader diyelim. Anne olmayı bende çok sevdim. Hayata pozitif bakan insanları çok severim bende öyle baktığım için . İlkokuldan beri harçlıklarımı biriktirip kitap alırdım :) bu da benim mimim gibi oldu :)))) güzel hayatın hep güzel devam etsin inşallah. Babam derdi ki "sen iyiysen herkes iyidir" yani iyi arkadaşların olmasi bundandir bence.sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sen de anlatsana kendini Kadriye. Ben her zamanki gibi mimleme işini unutmuşum, haydi seni mimlemiş olayım.

      İşle anneliği çok güzel götürüyorsun bence.

      Baban ne güzel söylemiş :)

      Teşekkür ederim iyi dileklerin için. Benden de sevgiler canım :)

      Sil
  32. Cok güzel bir hayatı bukadar kısa bir yazıya sıgdırabilmek bence basarı hiçte uzun değil yani :)) Allah rahmet eylesin babanıza sanatın içinde bir çocukluk ne güzel.. o ev..başarılarınız.. Takdire şayansınız :)

    YanıtlaSil
  33. Kendinizi ne güzel anlatmışsınız. Doğduğunuz evi de kıskandım. Çok güzel. Bana İstanbul'un İstanbul olduğu zamanları hatırlattı. Sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Doğduğum evi ben de çok seviyorum Fikriye. İstanbul'da değil gerçi ama haklısın İstanbul konaklarına benziyor :) Benden de sevgiler :)

      Sil
  34. Handancım, kusura bakma, yazlıktaydım, iş, internet sorunu. anca okuyabiliyorum buraları. mutlu, huzurlu yaşantın hep böyle sürsün inşallah. hayat hikayemizde o kadar çok benzerlikler var ki, ondan severmişim seni ve bloğunu.
    Çenebaz

    YanıtlaSil
  35. Harika olmus yazi.. Tek seferde bitiremedim ama keyifle okudum: ) babani tanıyorum sanki ..ama çıkaramadım simdi düşünmem hafizayi zorlamam lazim..öptüm: )

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Söylemiim, sen bul o zaman Şapşik Anne :D

      Öpücükler benden de :)

      Sil
  36. bi kez daha memnun oldum canim Handan :)

    YanıtlaSil
  37. Uzun olması önemli değil, okunası bir yazıydı, okunmaya değerdi o yüzden severek okudum. Baban için ne desem:( kader işte keşke o kadar erken ayrılmasaydı:( hoş 80'inde de gitseler babalar farketmiyor:( ayakkabı, çanta konusunda aynıyız gereğinden fazla yoktur...:) senin başka blogların olduğunu bilmiyordum ama...(çocukların bloğunu biliyorum)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim Müjde. Evet fotoğraflarım, kısa yazılarım ve hikâyelerim için üç bloğum daha var :)

      Sil
  38. şu ayakkabı çanta konusunda senin gibi olmayı çok isterdim ama bizde de genetik heralde bu :) büyükdedemiz ayakkabıları konusunda çok hassasmış. biz de tüm kuzenler bu konuda aşırı hassas davranıyoruz. genetik canım genetik :)
    hikayene bayıldım çok huzur dolu... herşey gönlünce güzelliklerle dolsun... ;)

    sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hahaha. Annem de ben de tek bir spor ayakkabıyla seneyi deviriyoruz. Genetik olabilir Pınar :D

      Teşekkürler canım :)

      Sil
  39. Cıvıl cıvıl anlatmışsın bayıldım :))
    İnsan kendisini ancak bu kadar güzel anlatabilir...
    En çok azmini ve pozitifliğini seviyorum ben senin ♥

    YanıtlaSil
  40. Merhaba Handan ( bende Handan demek istiyorum izninizle. Bu kadar sıcak bir anlatımdan sonra Hanım kelimesini araya sokup ortamı soğutmak istemediğinden. Yanlış anlamazsınız umarım) O kadar güzel ve sıcak anlatmışsınız ki son satırına kadar, gülümseyerek büyük bir zevkle okudum. En çokta müfettişlik sınavlarında verdiğiniz handanca cevaplar kısmına güldüm =) Okurken de aramızdaki ortak yönlere şaştım kaldım =) Mesala İzmir, siz kısa süre yaşamışsınız gerçi ama olsun İzmir'den geçmişsiniz =) Mesela benim de yükselen burcum terazi, bende pek makyaj yapmam, kuaförü pek sevmem, kıyafetin fazlasını istemem. Rahat olmalı dediğiniz gibi =) Benimde bir çantam var ve heryere onu kullanırım. Aslında geç kalmış bir ziyaret için özür diliyorum öncelikle sizden. Haftanın bloğu olmuşsunuz Zülal'in bloğunda biraz geç kalmış bir kutlama ama yinede uğrayıp kutlamak istedim ve bu güzel hayat hikayenizle karşılaştım. Yüreğinize sağlık. Haaa bir de işte bende böyle konuşmaya başladımmı durmak bilmiyorum bir türlü =) Güzel paylaşımlarda görüşmek üzere. Sevgilerimle

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoş geldin Zehra :) ( Hanım kısmını ben de sevmiyorum pek :) Ne çok ortak noktamız varmış gerçekten de :) Teşekkür ederim güzel dileklerin için, görüşmek üzere :)

      Dedikten sonra bloğuna uğradım, benim plus hesabım olmadığı için yorum yapamıyorum bloğuna, hani bu kız bana gelmedi deme diye haber verirken onu değiştirsen ne güzel olur diyerek de istekte bulunuyorum :)

      Sil
  41. Uğradığın için çok teşekkür ederim Handan 💕 estağfurullah dermiyim hiç öyle 😊 Ama uğramana da çok sevindim gerçekten 😊 Güzel, mutlu, huzurlu, sağlıklı bir bayram dilerim sana ailenle birlikte. Azıcık geçte olsa. Ben böyle geç kalırım genelde,yetişemem pek elimde olmayan sebeplerden dolayı. Dilerim beni maruz görürsün 😐 Ama mutlaka gelirim. Yorum kutusuna gelince buna bir çözüm bulamadım bir türlü. Nasıl değişir bilmiyorum 😟 birkaç arkadaşa danışayım dilerim çözüm bulabilirim. Güzel yorumlarından mahrum kalmak istemem çünkü. İnan çok üzülürüm. Sevgilerimle 💕

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sana da iyi bayramlar Zehra :) Yorum kısmı çözülür bir şekilde eminim :) Benden de sevgiler 💖

      Sil
  42. seni tanımak güzeldi :) bu yazıyı neden okumamışım şimdiye kadar acaba? bir gün istanbulun bir köşesinde karşılaşalım mı :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Karşılaşmak da olur tabi ama işi şansa bırakmayıp buluşalım Nilgün :)

      Sil
  43. Memleket Görele mi Handan? Eğet öyleyse terazi bir hemşerimle karşılaştım demektir.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aa, Görele diye yazmamış mıyım Bir Tatlı Huzur,sen nereden anladın :) Evet hemşeriyiz o zaman :)

      Sil
  44. Handan, 10.10.1970 de kızım doğdu. O da terazi yani :) Hayatını okudum, başarılarını da. Geç gördüm tanıtım yazını ama gerçekten yetişemiyorum kızım. Oğulların ve eşinle hep mutlu olmanız dileklerimle. Sevgiler :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Neredeyse kızınızla aynı gün doğacakmışız :)

      Tanıtım yazımı bloğun kenarına iliştirmek benim de yeni aklıma geldiğinden geç görmeniz normaldir. Güzel dilekleriniz için teşekkür ederim, benden de sevgiler :)

      Sil
  45. Merhaba çok memnun oldum. Görele Kumyalı Mahallesinde geçti tüm çocukluğum. Doğdunuz eve benzer bir evde...

    YanıtlaSil
  46. Anneme sordum babam Görele ortaokulunda matematik öğretmeniydi. Babalarımız arkadaşmış. Kaymakamın evinin karşısında 3 katlı ahşap eviniz varmış bize komşuymuşsunuz, tekrar memnun oldum :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoş geldin Nihan :) Senin yorumunu gördüğümde annem ve Görele'den gezmeye gelen teyzemle kahvaltı yapıyorduk. Onlar da merak ettiler ama soyadını bilmeyince hah tamam diyemediler :)

      Evet kaymakam evinin karşısındaki üç katlı ev yukarıdaki ilk fotoğraf. Tek başına kaldı o mahallede ve zar zor ayakta duruyor ne yazık ki.

      Ne güzel bir tesadüf oldu, blog aleminin bu sürprizlerini seviyorum :) Görüşmek üzere.

      Sil
  47. Ne kadar sıcak bir anlatım, ne kadar samimi ve ne kadar yalın. Sanki uzun yıllardır sizi tanıyormuşum hissine kapıldım. Tadını çıkara çıkara okurken akıp gitti hayat hikayeniz bir çırpıda. Sayfalarca olsa daha da okurdum inanın ki. Eskiden Seda Sayan'ın programına gelen metrelerece faks misali yorumları bile okudum yani, o derece. Kaleminize, yüreğinize sağlık (güzel bacım :)) )

    YanıtlaSil
  48. Sizi tanımaktan mutlu oldum. Karavan konusu özellikle eşimin en büyük hayali :) Gezmek, yeni yerler tanımak ve doğa, yeşil, ağaç,orman bir de yazmak benim kıymetlilerim... Sevgiler Handan

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de memnun oldum,bloğuma hoş geldin Gülcan. Bol gezmeli tozmalı yazılarda buluşalım :)

      Sil
  49. Güzel bir profille karşılaştım. Sanki pazar kahvesi keyfini aldım diyebilirim. İnsanlık felsefen muhabbet ve ünsiyetten ibarettir denebilir. Mutluluğunuz ve huzurunuz daim olsun.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim Profösör, hepimizin mutluluğu ve huzuru daim olsun.

      Sil
  50. Teki olarak gerçekten mi:) diyorum cunku instagramda varsın artık...:))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu yazıdan bir sene sonra instagram hesabı açtım Gözde :) Ama yazıyı özellikle değiştirmedim :D

      Sil
  51. Çok güzel samimi bir yazı.Bütün yazıyı okudum sıkılmadan 😊 Sizi tanıdığıma sevindim.Allah evlatlarıniza uzun ömür versin.Bende Anne olmayı çok sevdim bu hayatta.Dünyanın en güzel işi annelik 😊
    Bu arada Oğlumda İTÜ İnşaat Mühendisliği okuyor.Seneye mezun olacak inşallah..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoş geldin Saadet. Teşekkür ederim :) Gerçekten de annelik çok güzel. Oğluşun en güzel okulda okuyormuş ;) iş hayatı da çok güzel olur inşallah. Benim büyük oğlum da bu sene sınava giriyor, bakalım ne yapacak.

      Sil
  52. Gönlüne göre olsun inşallah.Allah zihin açıklığı versin.Başarılar diliyorum oğluna.

    YanıtlaSil
  53. Yaşı yaşıma yakın, eski meslektaşım olan bir bloggera rastlamak acaip mutlu etti beni şimdi.....
    2 yıl önce bankacılıktan paçayı sıyırmış,bekar (ayy acaba evde kalmış daha mı uygun bana) çocuksuz ve kendi kendine blog yazmaya çalışan biriyim bende... Tanıştığımıza çok sevindim bütün Bloglarını takibe alıyorum hemen

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoşgeldin Sevkoz :) Kesinlikle evde kalmış demiyoruz, akıllıca hareket etmiş diyebiliriz :)

      Sil
  54. Okurken, fotoğraflara bakarken çok duygulandım... Diyecek söz bulamıyorum. Babanıza rahmet olsun, size de ailenizle sağlıklı bir yaşam dilerim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim Melissa, hoş geldin bloğuma :)

      Sil
  55. Canım arkadaşım,
    Ne güzel seni tanımak ne güzel...
    Sana neden kendimi yakın hissettiğime dair ne çok şey buldum bu kendi hayatını yazdığın güzel yazında...
    Ama sen benim gibi de değilsin, hayata güzel bakıyorsun, olumlu pozitif enerjili bir kadın ve annesin o yüzden olsa gerek çocukların kendine güvenli başarılı ne istediğini bilen, sanatçı ruhlular...
    Canım Handan, beni tanıyorsun, yazmayı bile bırakacaktım sen olmasan, taa çoruma kadar pozitifliğini ulaştırdın, beni kendime getirdin...abartmıyorum, öylesin işte ve ben gerçekten çok karamsarım...karamsarlıklarım öyle karartıyor ki günlerimi önümü göremiyorum, işte bugün senin bu kısacık öz yaşam öykün bir mum oldu bana, aydınlattın …
    teşekkür ederim sevgili dostum

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yaşamayı ve dünyayı çok seviyorum Ayşe. Ve her işte bir hayır olduğuna o kadar içten inanıyorum ki bu benim her durumda pozitif olmamı sağlıyor. Derin nefes alıp yeniden başlıyorum hep. Tabii ki çok umutsuz hissettiğim anlar da var, eh öyle olmasa aklımdan şüphe ederim zaten :D

      Sımsıcak kucakladım kocaman öptüm seni :)

      Sil
  56. bayıldım harika yazmışsınız sanki roman gibi okudum..sanki kafa dengi bir arkadaşım olmuş gibi hissettim..izmirde olsaydınız ay hadi buluşalımbir kahve içelim ben sizi çok sevdim derdim...hep böyle positif olmaya devam edin ben de sizin gibi olmayı çok isterdim ben daha çok bardağın boş tarafını görüyorum buna da çok ama çok sinir oluyorum yani bu huyuma...sanırım geçmişte yaşadıklarım beni böyle yaptı...ne yapıp edip bunu değiştirmeli ve evrene her zaman positif mesaj göndermeliyim ...şimdi şu an karar verdim..bından sonra ki en büyük amacım bu olacak..değişeceğim...bardağın dolu kısmını göreceğim...geleceğe umutla bakacağım..evrene her zaman olumlu mesaj göndereceğim...bak başladım bile işte...bu sizin sayenizde oldu...2019 a çok az zaman kaldı...2019 daki en büyük amacım bu olacak...ve başaracağım...başarmalıyım...hayatımın geri kalanında mutlu olmak istiyorsam bunu başarmalıyım....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne güzel bir karar vermişsin, çok sevindim. İstanbul'a geldiğinde beklerim, boğaza nazır çay keyfi yaparız :)

      Sil
  57. Handan 1998 den beri yalovada yaşıyorum..bir şekilde tanışmış olabilir miyiz :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tanışmış olmasak da ben tanışmışız gibi hissediyorum Sevda :)

      Sil
  58. Merhaba,
    Maşallah. Allah mutluluğunuzu artırsın. Örnek bir hayat.
    Övgüye değer bloglar.
    Devamlılık, samimiyet, iyi niyet bilgi ve kültürle beslenince satır satır, cümle cümle, kelime kelime okunuyor yazılarınız. Yararlı da üstelik.
    Keşke daha önce keşfedebilseydim blogunuzu.
    Yorumları da, verdiğiniz cevapları da okudum. Blogu güzel yapan biraz da yorumlar değil mi?
    Başarınızın devamını dileğiyle.



    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Güzel sözleriniz için teşekkür ederim Sabahattin Bey.

      Blogların bir güzelliği de geç keşfedilmiş olsalar da bütün yazıların okumak için bizi bekliyor olması, karmaşada yitip gitmemesi, öyle değil mi?

      Yorumlar bizi kaynaştıran, bloğu tek taraflı olmaktan çıkartıp zenginleştiren şeyler. Gelen her yoruma cevap yazmayı misafirlerimi ağırlamaya benzetiyorum.

      Hoş geldiniz.

      Sil
    2. Merhaba,
      Blogunuz güzel.
      “Gelen her yoruma cevap yazmayı misafirlerimi ağırlamaya benzetiyorum.” deyişiniz de çok güzel.
      Böylesine güzelliklerin, sizin gibi gençler sayesinde devam edeceğine inanıyorum.
      Blog çalışmaları şahsen hoşuma gidiyor; ama _yaşlılığımdan olacak_ eskisi kadar ne takip edebiliyor ne de yorum yazabiliyorum. Oysa, sizin deyişinizle yorumlar kaynaştırıcı ve devam ettirici unsurlardan biridir.
      Tekrar başarılar dileğiyle saygılar…

      Sil
  59. cok tatlı güzel bir hikaye imiş sizinki..keske herkesinki böyle olabilse..

    YanıtlaSil
  60. Şans eseri blogunuzla karşılaştım. Yazı yazan biri olarak bir bloga, bir yazıya baktığım an ne kadar emek verildiğini anlayabiliyorum. Emeğin kokusunu alınca okumaya başladım. Kim olduğunuzu merak ettiğim için de burayı okudum. Yazmaya devam ederseniz okuyacağım :) Blogspot üzerinde değerli blogların olduğunu gördüm. Sizi de listeme ekledim.

    YanıtlaSil
  61. Merhaba, ne güzel anlatmışşsınız Handan'ı... Sıcacık, sammimi
    Görmeden tanıştım.🥰 Ben de yeni yeni yazmalara başladım.
    Yolunuz düşerse beklerim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aa Ferdağ, ben bu yorumu görmemişim. Teşekkür ederim :) Hoşgeldin.

      Sil
  62. Çok keyifliydi. Tanıştığıma memnum oldum. :) İyi ki Mutlu Anlar Koleksiyoncusu sizi bulmamı sağlamış. Hayatta hep mutlu olmanızı dilerim. :)

    YanıtlaSil
  63. Merhabaa yazın çok güzel olmuş bu arada benim blogumu da ziyaret etmek istersen
    Duygublog16.blogspot.com

    YanıtlaSil
  64. Yıl 2021... Sen yazıyı yazalı bunca yıl geçmiş ve şimdi o hayalini kurduğun karavana sahipsin, ne mutlu sana ve güzel ailene. Enerjini, seni ve yazdıklarını tanıdığım için çok mutluyum kendi adıma. Sevgiler Handan...

    YanıtlaSil