Papatya

Aralık 09, 2015


Karanlık, yağsam mı yağmasam mı modunda bir kış sabahında bile bir papatyaya rastlatabilir insan.

O minicik haliyle tek başına meydan okumaktadır dünyaya.

Dudağınıza gülümseme yüreğinize sıcaklık serpiştirir.

Öylesine doğal, öylesine sıradan, öylesine  küçük bir şey...

Benzer yazılarım

18 Yorum yap

  1. Günaaaaayyyyydınnnnnnn ♥
    Hayatın papatya demetleriyle dolsun güzel arkadaşım :)

    YanıtlaSil
  2. Kış ortasında doğaya inat duruşuyla o dik başlı, isyankar papatya, tam bırakacakken ipin ucunu yeniden sarılmak için hayata güç ve inanç verir insana... Ve o papatyayı orada gören gözler de dünyada hala güzel insanlar olduğu için başka bir umuttur geleceğe dair. :)

    Sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnsanın gördüklerini paylaşacak ve yürekten anlayacak arkadaşları olması da harika Çınar :)

      Sil
  3. Günaydın Handan. İçime mutluluk doldurdun. bahar gelmiş yahu:)))))
    Çenebaz

    YanıtlaSil
  4. Günaydın , en sevdiğim papatyadır bana sarı papatya diye seslenirlerdi okulda :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :-) Papatyaları ben de çok severim Nesrin :-)

      Sil
  5. Gunaydin Handannn
    Papatyayi gorunce dunku yazin geldi hemen aklima, o karsidaki tarladan kalan kucuk toprak parcasindami acaba diye? :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yok, bu bizim sitenin bahçesinde Mevlüde. Ben ilkokuldayken bu sitenin olduğu yer de papatya tarlasıydı, okulla piniğe gelirdik :-) Oradan kalmıştır belki :-)

      Sil
  6. Umut gibi , ne güzel papatya

    YanıtlaSil