Rüzgârla Uçuşan Düşünceler

Şubat 11, 2015

Eee, biz bu çocukları daha yeni okula postaladıydık :-)

Dışarda fırtına var. Bu sene itinayla kar yağıyor ama tutmuyor. Tam biraz tutar gibi oluyor hop eriyor. Nasıl iş bilmem.

Bir senesinde , sanırım ben orta sonda falandım, bir aydan fazla sürmüştü şubat tatili. Ama ne yağmıştı. Sobanın başında, bir odadaydık. Babam arabalara motor takardı. Kablolu uzaktan kumandalı olurlardı. Balkona koyardık onları. Karda yürütmeye çalışırdık.

Leğen kar doldururdu annem, eriyene kadar oynardık.

Minik bir sehpam vardı, sevdiğim şiirleri yazardım defterime. Dergilerden kestiğim fotoğraflarla süslerdim.

Sobanın üzerinden mandalina kabuklarının kokusu yükselirdi. Arkasında duran şişe kardeşimin su şişesiydi.

Arada sobaya uzanan ayaklar fazla temas edince çorapların altı sobada kalırdı :-) Babaannem bize artık yünlerden rengârenk çoraplar örerdi. Altı delindikçe o kısmı söküp tekrar örerdi.

Bizim odamızın altı boş olduğundan evden daha da soğuk olurdu. Bazen sokağa çıkar kadar çok giyinirdim yatarken:-)  Annem ranzanın altında yatan Kürşad üşümesin diye pikeler asardı ranzanın üzerinden aşağı, çadır gibi korunaklı bir köşe:-)

Ekmek almaya koşardı herkes kar yağdığında. Sokaklar naylon torbalarıyla çocuklara kalır. Geceler de çocuk ruhluların kahkahalarıyla dolardı. Bir de bozacı geçerse sokaktan, tamamlanırdı sahne.

Nereden nereye...

Bu kadar beyaz ve soğuk bir şeyin insanda bu kadar renkli ve sımsıcak his uyandırabilmesi ne tuhaf değil mi?

Hepinize günaydın.. Karla gülümseyen şanslılardan olduğumuz için şükrettiğimiz sımsıcak bir güne açılsın sabahınız.. ( Tamam karışık bir cümle oldu ama anladınız siz ne demeye çalıştığımı:-)

Benzer yazılarım

9 Yorum yap

  1. Anladım. :) Şükür ki..
    Bizde giyinir kuşanır kar oynamaya çıkardık. kar yağdı mı kapımızın önü kapanırdı..

    YanıtlaSil
  2. Bizim de yokuş iptal olurdu, çıkamayan arabaları seyretmek günün eğlencesiydi Hayalperest:-)

    YanıtlaSil
  3. yaşasın kar tatili tabi ki! ama henüz şubat tatilinden yeni çıkmışken pek iyi olmadı bu:)
    ne güzel şeyler anımsatmış sana kar! benide aldı götürdü bir yerlere..
    anılar anılar anılar..
    ne mutlu bize ki sıcacık mutlu anılarımız var...

    YanıtlaSil
  4. kitap yazmalısın..kesinlikle...

    YanıtlaSil
  5. Ne mutlu bize Sebuş:-)

    :-) Sevda, keşke yazabilsem:-) Teşekkür ederim canım:-)

    YanıtlaSil
  6. çok güzel anılar canlanmış gözünde sıcacık görüntüler :)
    günaydın :)

    YanıtlaSil
  7. Çocukluğunu mutlu geçirmek en büyük zenginlik sanırım Bahar:-) Günaydın:-)

    YanıtlaSil
  8. Ne güzel anlatmışsın, hissettim sanki o anları..Ve mutlu bir aileye sahip olmak ne büyük şans şu dünyada.

    YanıtlaSil
  9. En büyük şans Şenay:-)

    YanıtlaSil